Bugün pazar ve saatin 9'unda dışarıda geziniyorum,etraf sessiz sadece kuş sesleri kulağıma geliyor ve sinir bozucu...Nereye gideceğimi bile bilmiyordum.Sonra aklıma hastaneye gitme fikri geldi belki yine Su'yu görürdüm,intikam almak için güzel bir gün...Hastanenin kapısından girer girmez aklıma babamın bana her türlü iş verebileceği geldi,sonuçta adamın bana garezi var.Arkamı dönüp geldiğim gibi parka giderken,Su'yu karşıdan karşıya geçerken gördüm.Bu fırsatı kaçmazdı,yanına koşarak
-O demek sende sabah sporuna çıktın
Beni yanında görünce şaşırdı ve
-Sanane dedi
Birşey demeden yanında yürümeye başladım.Sonra durdu bende durdum ve konuşmaya başladı
-Sapık mısın sen ya ? Gitsene başımdan
-Sapık kelimesi biraz pasif kaldı güzelim
Sinirlendiği gözlerinden belliydi,biraz daha birşey desem patlayacak gibiydi.
-Sen tam bi pskopatsın.
Diyerek hızlı adımlarla köşeyi döndü,arkasından koşarak
-İntikam almaya yeni başlıyorum.
Durdu,bana doğru yürümeye başladı.
-Çevremdekilere zarar verirsen seni liğme liğme ederim.
-Toprak gibi mi ?
Dedi sırıtarak.
-Naptın Toprağa
Dedi çok sinirliydi,tekrar bağırdı bana vurarak
-cevap versene naptın.
Arkamı dönüp cevap vermeden gidiyordum arkamdan son defa bağırdı
-Senin böyle çekip gitmenden nefret ediyorum.
Umursamadan ilerledim,bir kırtasiyeye girerek bir kalem ve not kağıdı aldım.
Adımlarımı hızlandırarak,Su'yun evine doğru yürüdüm.Elimde ki not kağıdının tekine
"Toprağa birşey yapmamış olabilirim ama daha başlangıçtayız" yazarak kapıya yapıştırdım,ardından bir kağıt daha alıp
"Çokk sevdiğin psikopat"
Yazarak hemen o kağıdın altına yapıştırdım.Sonrada o mahalleden çıkıp eve gittim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın İçinden
Подростковая литература"Buz gibi soğuk olan biri nasıl olurda şuan herşey gülerek bakabiliyordu?"