Karanlığın İçinden

1.BÖLÜM

Yine daha güneş doğmak üzereyken kendimi dışarı attım.Sokak o kadar sessizdi ki kedilerin ve köpeklerin ayak sesleri kuşların ötüşleri sokağa hareket katıyordu.Hastaneye kadar yürümeye karar verdim normalde otobüsle veya taksiyle giderdim.Saat 7 olmuştu sokaklar  işe yetişmek için koşuşan insanlarla doldu ve ben sonunda hastanenin bahçesine adımımı atmıştım.hastanenin içi o kadar dolu değildi asansörün önünde durarak 3.kattan 1.kata inmesini bekledim.Asansörün içi birden dolmaya başlayınca araya sıkıştım 7.katta basarak bekledim.Kolidorun en başından en sonuna kadar yürüyerek 13 numaralı odaya attım kendimi içeride annem ve yatağında oturmuş televizyonu karıştıran kardeşim yanına giderek anından öptüm.
-Nasılsın bakalım prenses ?
-İyiyim ablacığım.
Diyerek kumandayı bana verdi sonra konuşmaya devam etti.
-Hadi abla gel çizgi film izleyelim.
Yanına oturarak onu izledim çok masum bir şekilde televizyona bakıyordu bende sadece ona bakıyordum.
-su kızım dışarı gelir misin ?
Diyen anneme bakarak Denizin yanından kalktım ve kapıya doğru yürüdüm.
-Noldu anne ?
-Deniz bugün senin okula gitmediğini öğrenirse çok üzülür okula gitmelisin.
-Haklısın o zaman veda edip geliyim ben
İçeri girdiğim an bana dönüp baktı çok masumdu.
-Denizcim benim okula gitmek gerek prensesim ama akşam gelicem ve seninle çizgi film izliycez anlaştık mı?
-Evet anlaştık ablacım görüşürüz
Anından öptüm ve kapıya doğru ilerleyip çıktım kendimi çok kötü hissediyordum.
Tekrardan koridorun başına kadar yürüdüm asansörü bekledim ve asansörün gelmesiyle 1.kata indim.
Okul hastaneye fazla uzak değildi bu yüzden yürüyerek gittim.Devlet okulunda okuyordum bu yüzden okulumuzun aman aman dedittirecek bir tarafı yoktu.İlk ders bitmiş olmalıydı çünkü herkes teneffüsteydi ve bana doğru koşan iki deli görüyordum bunlar cem ve cerendi.
Cem bana bağırarak
-Deniz nasıl su ?
-İyi cemcim bildiğiniz gibi
Cem ve ceren en yakın iki arkadaşımdı.Zil çalmıştı ve biz tarih dersindeydik.Tarih hocasını fazla sevmezdik kendisi kısa boylu tombiş biriydi sevimli bir hocaydı ama dışı sizi içi bizi yakardı.Tarih dersinde en arkada oturduğum için uyumak kolay oluyordu.
Zilin sesiyle uyanmam bir oldu direk telefonu elime aldım annem beni tam 10 kere aramıştı.Deniz'e mi birşey olmuştu acaba hemen annemi aradım birincide açmadı ikincide de açmadı meraktan ölmüştüm.Müdürün odasına koştum kendisi durumu bildiği için izin vermişti çantamı falan okulda unutarak okulun bahçesinde koşarak çıktım.Bir yandan koşuyor bir yandan da annemi arıyordum tabi ki açıyordu bir müddet daha koştuktan sonra hastaneye girdim asansörü bekledim ve 1-2 dakika sonra gelen asansöre bindim tek başımaydım tam Düğmeye basacakken içeri benim yaşlarımda bir çocuk girdi tabi fazla bakmadım tam 7 ye basarken bana bağırdı
-Dur bi dur ! İlk önce 8.kata gitmemiz gerek!
-Acelem var 7ye gidicez.
-Eğer 7ye basarsan sonuçlarına katlanırsın
Sözü biraz beni korkutmuş olsa bile umrumda değildi ve 7ye bastım tek hatırladığım beni itmesiyle kafami cama vurmamdı.Gözlerimi açtığım an karşımda bir göz gördüm ve bağırarak
-Yaşıyor,Yaşıyor!
Diye bağıran cemin sesini
-noluyo burda ya deniz nerde iyi mi ?
-merak etme su deniz gayet iyi biraz önce cerenle onun yanındayık,asıl sen iyi misin?
-ben iyiyim de o çocuk kimdi bulun onu öldürelim.
Dedim gözlerimi kısarak.Ceren Cem'e bakarak
-Kesinlikle hafızası yerinde diyerek gülüştüler...