SPECIAL CHAPTER II

3.9K 88 2
                                    

Naging abala si Alex sa trabaho niya dahil nga sa magbabakasyon siya kailangan niyang tapusin ang dapat niyang tapusin, hindi na kami nakakapag usap masyado. Paminsan minsan nalang din ang messages niya. Okay lang naman sa akin yun dahil pag mas maaga niyang matapos mas mapapabilis ang pagkikita namin. Sa totoo lang atat na atat na talaga ako sa araw na makikita ko siya ulit. Next month birthday ko na at iyon ang hinihingi kong sana mangyari, ang makasama ko siya sa araw na iyon. Hindi ako sigurado kung natatandaan niya na birthday ko. All I have to do now is relax and wait.

There was a time na whole day hindi siya nagmessage sa akin, so nagprepare ako baka anytime tatawag na siya para magpasundo, iyong iniisip kong baka on the way na siya. Nasa eroplano na kaya walang paramdam. 5 days nalang birthday ko na pero wala na siyang nababanggit tungkol sa pagbabakasyon niya. Malapit na akong madisappoint ng bongga kasi iying expectations ko ang taas taas na talaga.

2 days passed nung nagparamdam siya, naging super busy daw siya sa work kaya hindi siya nakapag message man lang. Dahil medyo nagtatampo ako puro ok lang ang sagot ko. At magiging busy pa din daw siya netong darating na araw. I doubt if he'll even greet me on my birthday, nakalimutan niya na talaga. Nakakalungkot yet I have to understand him, nakakainis na nag expect ako masyado. Wala naman siyang sinabing exact date kung kelan siya magpapakita ulit, ang sabi niya lang magbabakasyon siya so it's up to him kahit kailan niya gusto. Bakit ko ba kasi inisip na sa araw pa ng birthday ko talaga, sinasaktan ko tuloy sarili ko.

Bukas na! Bukas na iyong birthday ko at hindi man lang talaga nagparamdam si Alex. Kahit hi lang, wala talaga. Hindi din naman siya nag o online sa fb. Hindi ko din naman siya matawagan dahil hindi ko kinuha iyong number niya. Naloloka na ako. Pinaasa ata ako ng loko! Nakakainis na talaga. Gusto kong siya ang unang babati sa akin, kahit advance happy birthday greeting lang okay na ako. Kahit matatagal pa bago ko siya makita ulit. I fixed my self, I have to go to work. Wala naman akong choice. I was hoping whole day na sana pagkatapos ng trabaho ko may message na siya, sinadya kong hindi tignan ang cellphone ko buong araw para hindi ako madistract sa work sa kakaantay ng message niya.

Late na ako natapos sa work. Nakakapagod this day. I just want to go home and sleep early. Tomorrow is another day. I checked my phone and still, wala talagang message galing sakanya. Hindi ko na din binasa ang ibang messages. I put my cellphone back on my bag and prepared to go home. Hindi na talaga ako aasa.

When I am about to go out from the building, I saw my workmate. She greeted me happy birthday and told me that we'll be having a dinner party tomorrow daw. They'll prepare for me. I'm happy kasi buti pa sila naalala nila. Sana maalala niya din. Mabigat ang pakiramdam kong umuwi. Hindi na ako nag dinner, wala talaga akong gana. Maaga akong matutulog tonight.

The next day, I didn't bother to check on my phone. Puro birthday greetings lang din ang mababasa ko sa wall ko at sa messenger. I got up from the bed and prepared my self to go to work. Nothing's special this morning. Hindi na ako nagbreakfast, mamaya nalang pagdating ko sa work.

I was walking in the lobby when everybody's greeting me happy birthday, I am just smiling back to them. Nagtataka man ako kasi hindi naman ako masyadong close sakanila. Iilan lang ang friends ko at sa department lang namin. When I reached my locker and about to open, one pink rose was there, I smiled, paborito ko ang pink eh and there's a note saying Happy happy birthday princess! I'll see you tonight.

I don't have any idea kung sino ang naglagay ng rose sa locker ko but it really helped me start my day happy aside from my workmates greeting me everytime they see me. Feeling special much today ako. I decided not to think of him, only for today. This is my day and I don't have to stress my life too much. I have to enjoy. I'll just talk to him soon at sasabihin ko talagang nagtampo ako dahil hindi man lang niya naalala ang birthday ko.

I made my self busy para hindi ko siya naiisip, sa sobrang busy hindi ko namalayang 6 PM na pala. Kung hindi pa ako pinuntahan ng isa sa mga katrabaho ko para sabihing 8 PM nga daw iyong dinner. It's a formal dinner party. May susuotin naman na ako, uuwi nalang ako para maligo at mag ayos.

Light make up on and I am now wearing a white off shoulder dress na 6 inches above the knee. Super simple yet classy. Kinulot ko ang dulo ng may kahabaan ko ng buhok. The last time Alex saw me in person my hair was short, shoulder length, hindi ko kasi ugaling magpahaba ng buhok dahil iritable ako, ngayon lang para maiba naman. Nauna na ang mga housemate ko sa venue dahil tutulong pa daw sila sa pag aayos kaya naiwan akong mag isa buti nalang at nagmagandang loob si Kuyang office boy para isabay ako papunta sa party.

Wow! It's just a wow! Ang ganda ng set up sa venue. Akala ko simpleng dinner lang sa loob ng restaurant, but it's a buffet style sa pool side at sa rooftop! I didn't expect this. Ang special masyado, nag abala pa sila para. Naiiyak ako. They really made my day!

And when the party was about to start, I saw someone who's very handsome standing on the other side with boquet of flowets on his right hand, looking straight to me and smiling like crazy. My heart beats fast! I can't breath. I can't move even all i want to do is to run to him and hug him tight.

Hi Guys! Vote! Vote! Vote!
Thanks❤

One Night with a Korean Guy (EDITING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon