Po Prostu Mnie Kochaj. ✔

Rozdział 14

Gdy weszliśmy do domu Alan rzucił się na moją kanapę.

- Jasne, czuj się jak u siebie. - powiedziałam ironicznie.

- Przecież tu mieszkam. - powiedział a ja przewróciłam oczami idąc do kuchni.

Wyciągnęłam rzeczy z lodówki potrzebne do zrobienia sałatki.

Zaczęłam kroić warzywa gdy nagle poczułam dłonie na moich biodrach.

Alan zaczął całować moją szyję a ja jeknęłam.

Przez moje ciało przeszły ciarki.

Dłonie chłopaka zaczęły jeździć w górę i w dół wzdłuż mojej talii.

- Alan przestań. - odwróciłam się twarzą do chłopaka aby spojrzeć mu w oczy.

Brunet zrobił to o co prosiłam. A ja kontynuowałam robienie jedzenia.

------------------------------------------------------

3 tygodnie później.

Do niczego między mną a Alanem w czasie tych tygodni nie doszło, nasze relacje się nieco poprawiły a Austin już nas tak nie pilnuje bo powiedział, że nam ufa.

Alan dalej u nas mieszka i nikomu to nie przeszkadza.

Ale jest rzecz która się zmieniła....

KONIEC SZKOŁY!

Tak! Wreszcie.

Właśnie szykowałam się na zakończenie roku.

Ubrałam zwykłe rurki, białą koszulkę którą wlożyłam w spodnie a na to białą zwykłą koszule którą zostawiłam rozpiętą. Do tego nałożyłam czarne vansy.

W łazience zrobiłam lekki makijaż.

Gotowa zeszłam na dół, w salonie Alan stał ubrany w czarną koszule oraz czarne opinające jego nogi spodnie.

- Ładnie wyglądasz, ale myślałem, że idziesz w sukience. - ogłosił chłopak a ja się zaśmiałam razem z bratem który właśnie wchodził do pokoju.

- Jak ona nałoży sukienkę albo chociaż spódniczke to zostanę księdzem. - powiedział Austin robiąc znak krzyża.

Wszyscy się zaśmiali.

Po chwili wyszłam z Alanem z domu prosto do jego samochodu.

Po kilku minutach byliśmy pod szkołą.

Odetchnęłam na myśl o tym, że teraz będę miała kilka miesięcy spokoju.

Pod wejściem do budynku czekali na mnie moi przyjaciele.

Naomi, Tyler oraz Emily.

A i jeszcze nowością jest to, że Naomi i Niall często ze sobą gadają i w ogóle to wygląda jakby się w sobie zakochali.

- Hej! - z rozmyślen wyrwał mnie głos Tylera.

Zaraz po nim każdy powiedział hej i weszliśmy do środka.