1 Message Received

Chapter 38(The End)

Doc!! Bat hindi pa nagigising yung anak ko ang sabi niyo okay na siya pero mag iisang buwan na pero hindi pa siya nagigising !

Rinig Kong sigaw ni mommy

Dahan dahan Kong minulat ang aking mga mata

Puti lahat ang bumungad sa akin

Patay na ba ako? Ito na ba ang tinatawag nilang langit?bat naririnig ko ang boses ng mommy ko ?tanong ko sa sarili

Dahan dahan Kong nilibot ang aking mga mata at nakita ko si mom kausap ang doktor napaiyak ako sa nakikita ko

I'm alive ! Nakaligtas ako mom mahinang sambit ko pero sakto lang para marinig Nina mommy

Napalingon sa akin ang mommy ko at ang doktor

Dali daling lumapit si mommy at ang doktor sa akin

Salamat sa diyos Anak at nagising ka na mangiyak ngiyak na sambit sa akin ni mommy saka hinawakan ako sa kamay

Chineck ng doctor ang kalagayan ko

Wala na po kayong pedeng ikabahala ms.Hernandez sapagkat okay na ang Anak niyo at pwede na kayong umuwi bukas na bukas masiglang sambit ng doktor sa amin ni mommy

Muliy sumilay sa aking mga labi ang mga ngiti

Kinabukasan

Naka uwi na kami sa aming bahay ni mommy

Naka wheelchair pa din ako sapagkat hindi ko masyadong maikilos ang kabilang paa ko dahil mahina pa ito

Anak Gusto mo bang lumabas? Para naman maarawan ka sambit ni mommy sa akin

Tumango ako sa kanya at itinulak ni mommy ang wheelchair pero pinahinto ko siya sa isang malaking salamin sa aming sala

Simula kasi nung nasa hospital ako hindi ko alam ang hitsura ko na

Itinapat ako ni mommy sa malaking salamin malungkot akong nakatingin sa repleksyon ko,dahan dahan kong hinawakan ang mukha ko na ngayon ay hindi ko na makilala tumingin ako sa ibang bahagi ng katawan nasunog lahat ng katawan ko pero ito ako binuhay pa ng diyos napaiyak ako sa kinahantungan ko at ng iba ko pang kaklase bakit ako lang ang nabuhay!?bakit? Mangiyak ngiyak na tanong ko Kay mommy

Shhh Anak ,Tama na okay huwag mo nang sisihin ang iyong sarili pagtahan ni mom sa akin

10 months later

Mabilis akong nakarecover at nakakalakad na din ako ngayon

Andito ako sa rooftop ng school namin ang seika high pinilit ko si mommy na dumalaw ako dito sa school na to buti na lang pumayag siya

Hindi na nagpapakita si ate yurika ko at si Christine pero Alam Kong may laging nakamasid sa akin

Sabi ni mommy nakita na daw ang katawan ni yurika kaya siguro hindi na siya nagpapakita sa akin

Nagmuni muni na lang ako dito ,napaiyak ako nang maalala ko ang nakakatakot na nakaraan na naranasan namin

Rest in peace sa inyong lahat
Bulong ko sa hangin

Isang malakas na hangin ang naramdaman ko kaya napayakap ako sa sarili ko medyo kinilabutan ako kaya nagdesisyun akong bumaba na

Bzztt bzztt bzztt
Ramdam ko ang pagvibrate ng phone sa bulsa ko

Huminto ako sa paglalakad at kinuha ang phone sa bulsa ko

1 message received

Open.       Back

Tiningnan ko ito at binasa ang nilalaman ng mensahe

Unti unting umusbong ang kaba at takot sa katawan ko

Lumaki na rin ang mga mata ko sa nabasa ko

Nanginginig ang mga kamay ko at takot na binasa ang mensaheng natanggap ko

R.I.P

sa iyo

From:09666666666

Pagkabasa ko nang mensahe na yun nakarinig ako ng may papalapit sa akin hanggang sa huminto ito sa harapan ko napansin Kong puti ang kanyang suot at puno ito ng dugo unti unti Kong inangat ang mukha ko

Mas lalo akong nanginig sa takot ng mapagtantong malapit ang mukha niya sa mukha ko tulad ko din sunog ang kanyang katawan at mukha yung buhok niya na iilan lang ang natitira dahil naagnas na ito

Naging doble ang takot na naramdaman ko ngayon unti unti akong umatras

Paatras lang ako ng paatras hanggang sa mag dead end na ito napalingon ako sa likuran ko isang hakbang ko paatras ay mahuhulog na ako

Mas lalong inilapit niya ang kanyang mukha sa mukha ko
Nakakadiri man siya pero mas nangibabaw pa din ang takot na nararamdaman ko

Napatitig ako sa sunog niyang mukha at duon at dahan dahan siyang ngumiti sa akin.

Ngiting nangaasar mga ngiting ayaw Kong makita mga ngiting tatapos ng buhay ko

Itinaas niya ang kanyang kamay at hinawakan ako sa mukha ko sabay haplos nito na naka ngisi sa akin

Napaiyak nalang akong humakbang paatras dahil alam Kong mahuhulog ako

Nag slow motion ang pagkahulog ko at duon ko naalala ang mga kaklase ko at ang ate yurika ko

Hanggang sa

Crackkk!!!tunog ng nabasag Kong ulo at likod pagka landing ko sa semento

Oh my goshh !!!

Ahhhhhhhhhh

may nahulog !!

iilan lang yan sa mga narinig ko at dali daling nagkumpulan ang mga estudyante palibot sa akin

Hirap Kong minulat ang mga mata ko habang nakahandusay pa run ako at ramdam ko ang pag agos ng dugo ko

Paalam hirap Kong sambit saka dahan dahang ngumiti kasabay nun ang pagpakita sa akin ng babaeng sunog

Now it's fair saka siya ngumiti iyon na ang last words na narinig ko at unti unti nang tumigil ang pagtibok ng puso ko and then I died !

(The end)

******************************

A/N: mga mensaheng kikitil ng buhay mo paalam Yuri Hernandez :(

I hope you like my story :)
Thank you sa nagbasa,nag votes at nag comments nito :) thank you so much :)