SERSERİ

Oyun

Oturup biraz  konuştuktan sonra Anıl sınıfa girdi ve beni gördüğü anda yine o iğrenç sırıtışıyla yüzüme baktı.Her zamanki tavırlarıydı ama artık ona karşı o kadar umursamaz davranamıyordum.Dün sınıfta yaşadıklarımız beni çok etkilemişti.Evet onun kötü biri olduğunu biliyordum ama hiçbir zaman bana zarar vereceğini düşünmemiştim.Ayrıca bu henüz bir şey yapmamış haliydi.Kabul etmek istemesem de onun çok tehlikeli olduğunu anlamıştım ve bu böyle devam edemezdi.Okuldan ayrılmakla en iyi şeyi yaptığımı düşündüm.Anıl'dan hemen sonra Esra Hoca içeri girdi.Okulda en sevdiğim ve en iyi anlaştığım öğretmendi,arkadaş gibiydi.    Her zamanki gibi gülücükler saçarak sınıfa girdi yoklamayı aldıktan sonra sınıfla konuşmaya başladı.Derslerden önce hep bunu yapardı.Sonra

''Az önce müdürün odasında anneni gördüm Arya'cım.Biraz sohbet ettik başka bir okula gideceğini söyledi.Neden böyle bir karar verdin tatlım.'' dedi yine sevecen bir sesle.Elim ayağıma dolaşmıştı Anıl'ın üzerimdeki öfke saçan bakışlarını hissedebiliyordum.Birden ne diyeceğimi bilemeyerek:

''Imm.Şey...Ben bazı derslerde sorun yaşıyorum da hocam o yüzden'' deyiverdim.''Hım anladım.Senden ayrılmak bizi üzecek olsa da geleceğin önemli sonuçta.'' deyip gülümsedi ve derse başladı.Anıl hala bana bakıyordu çaktırmadan bende ona bakmak istedim ama döndüğüm anda gözlerimiz birleşti ve o gözlerin anlattığı şeyler bana hiç de iyi hissettirmedi.Esra Hoca zilin çalmasına 5 dakika kala dersi bitirdi.Aylin hemen bana döndü ve ''Anıl sinirden kudurmuş olabilir mi?'' diye sordu endişeli gözlerle bana bakarken.Bende ''Kesinlikle.Ama artık yapacak bir şey bu okuldan gideceğim ve ondan kurtulacağım Aylin''dedim.Yani en azından öyle umuyordum gözünün önünden gidersem beni unuturdu değil mi?O anda Aylin zihnimi okuyarak''Tabi ki kurtulmanı istiyorum Arya ama ya vazgeçmezse ya senin onu umursamadığını düşünüp daha da öfkelenirse ne yapacağız?''

Bunların da bir ihtimal olduğunu bende biliyordum sadece kötü şeyler düşünmeyi reddediyordum.Aylin'in söylediği üzerine sessiz kaldım bugün kaçabildiğim kadar Anıl'dan kaçmayı planlıyordum.Çünkü beni her gördüğü yerde öldürme ihtimali çok yüksekti.Öyle de yaptım sırf onunla karşılaşmamak için gidip son günüm olduğu için sevdiğim birkaç öğretmenle vedalaştım ya da kitap okuyarak geçirdimSon ders zilinin çalmasına az kalmıştı Anıl'la karşılaşmadığım için içim rahattı ama kesinlikle yine bir pis işle uğraşıyordu.Yoksa beni bulamama ihtimali neredeyse yoktu.Sonunda zil çaldı derslere girmediğim için Aylin çantamı da alıp gelmişti.Anıl'ın da derslere girmediğini söyleyince tahminimin doğru olduğunu düşündüm.Birlikte çıkışa doğru yürüyorduk ki birden adımın söylenmesiyle olduğum yerde kaldım.Aylin''Duymamış gibi yürümeye devam et Arya.Çabuk'' dedi ama Anıl ona fırsat kalmadan dibimizde bitti.''Bana okul değiştirme işinin yalan olduğunu söyle.'' dedi sinirle.Umursamıyormuş gibi nefesimi dışarı vererek ''Gayet doğru.'' dedim rahat bir tavırla.           Sanırım bu halim onu daha da sinirlendirdi ve ''Kes sesini.O küçücük beyninle benden kurtulacağını mı sanıyorsun sen küçük?''diye şiddetli bir şekilde bağırdı.İşte o an sinirlenmiştim ''Senden kurtulacağımı sanmıyorum.Senden kurtulacağım Anıl Deler'' dedim nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle ve Aylin' i de kolundan tutup yürümeye başladım.Çok gitmeden arkamdan ''Hiçbir oyun ben bitirmediğim sürece bitmez küçük.'' diye bağırdığını duydum.Bir an duraklasam da yürümeye devam ettim.

Sözlerini aldırmamaya çalıştım ama olmuyordu.Her oyunun bir sonu,kazananı ve kaybedeni vardır dedim kendi kendime.Peki oyundaki rakibiniz Anıl'sa kaybedeni bulmak çok mu zordu?

--BÖLÜM SONU--

Beğendiyseniz yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın miniklerim :d *-^