sessiz aşk

3. bölüm

               dediği şey ile şok olmuştum.  şaka yapıyor olmalıydı değil mi ?

" ne saçmalıyorsun sen?" dedim yanına tek nefeslik mesafe ile yaklaşıp. sanki  mümkünmüş gibi daha da yaklaşıp , 

"ne dediğimi duydun afra , artık bin şu arabaya" deyip şoför koltuğuna geçip arabaya bindi.

fazla uzatmayıp arabaya bindim. çünkü gerçekten hiçbir şey anlamıyorum ve öğrenmem gerekiyordu.

"şimdi bana neler olduğunu anlatıyorsun!" dedim ama sarp cevap vermedi, sinirli görünüyordu ve gerilmişti.

"eğer bana cevap vermiceksen arabayı durdur!" dedim ama ne cevap verdi ne de arabayı durdurdu. sinirlenmeye başlamıştım. sanki parçalar yavaş yavaş yerine oturuyordu. beni o itten kurtarması, fatihi duyduğunda sinirlenmesi ve soy adının tanıdık gelmesi her şeyi açıklıyordu.Bu çocuk babamın bahsettiği 'evlenmek zorunda olduğum kemal amcanın oğlu sarp tı ' LANET OLSUN!!!! 

neler olduğunu anladığım anda sinirle bağırmaya başladım.

"beni hemen evime götür" dedim.

"başka bir yere gidiyoruz, konuşmamız gerek" dedi benden sakin bir sesle.

araba yarım saatlik sessiz yolculuğun ardından bir dağ evinin önünde durmuştu. bir şey söylemeden arabadan indim benle beraber oda indi ve eve yürümeye başladı. büyük evin kapısını açtığında içeri girdim. sessizliği bozan sarp oldu ;

"üşüyormusun?" diye sordu. 

"hayır!" demiştim ama titriyordum. omzuma battaniyeyi bıraktığında üşüdüğüm için almak zorunda kaldım. o konuşmayınca konuşmaya başladım.

"bir sevgilim var ve ben evlenemem"" dedim bir hışımla. sanki daha fazla sinirlenebilirmiş gibi yüzüme baktı ve 

"seninle evlenmeye meraklı değilim ama benimle evleniceksen o çocuktan ayrılacaksın." dedi ne saçmalıyordu. konuşmaya devam etti.

"bak istesek de istemesek de bizi evlendirecekler, bu yüzden çabalamanın bir faydası yok." dedi. sinirlenmiştim ve göz yaşıma engel olamadım.sarp;

" neden ağlıyorsun " dedi sinirle

"her şey üst üste geliyor" dedim. yanıma yaklaştı ellerini yanaklarıma koyup göz yaşlarımı sildi. ne yapıyordu. telefonum çaldı ve sarp benden sinirli bir şekilde uzaklaştı. arayan fatihti.

"siktir" dedim sessiz bir şekilde ama sarp duymuştu. kimin aradığını anlamış olacak ki daha da sinirlendi. telefonun melodisi büyük salonda yankılanırken sarp;

" kapat şu lanet telefonu " dedi.

telefonu açtım. fatih in sesi sakin geliyordu sanki sabah kavga etmemişiz gibi 

" aşkım birazkonuşalım mı ? " dedi. telefonun sesi dışarı yansıyordu. yani sarp her şeyi duyuyordu. 

"şimdi olmaz sarp" dedim. hasiktir çocuğa sarp dedim. sarp piç gibi gülerken fatih 

"sarp kim lan nerdesin amına koyim" dedi sinirlenmişti. ama sarp ettiği küfürü duyunca telefonu elimden aldı ve konuşmaya başladı.

"benim yanımda " dedi sarp yine sinirli sesiyle.

"sen kimsin o*ospu çoçuğu"  dedi fatih. sıçmıştım. sarpın elinden telefomu aldım ve korkarak 

" aşkım sakin ol" dedim.