5. bölüm

440 13 8
                                    



     söylediği şeyle afallamıştım. ama bozuntuya vermedim ve cevap vermesine izin vermeden elimi elinin üzerinden çekip yatakta doğruldum. fatih' e söylediğim şey hala kafamda dolanıyordu. düşünmek istemediğim için konuşmaya başladım. 

" neden geldin ? " diye sordum. merak ediyorum. sanki ağladığımı hissetmiş gibi yanıma gelmişti. düşününce yakında bu adamla evlenicektim ve bunu kabullenmem gerekiyordu. 

"senin için geldim. o it yüzünden ağlama diye" dedi. it derken duvara bakıyordu, sinirli bir şekilde.  

"fatih ' e neden it deyip duruyorsun!?" dedim sinirli ve sesimin tonunu biraz yüksek tutarak ama sanırım sarp buna bile sinirlenmiş olacak ki. bileğimi sıkıyordu ve burnumun dibine  girmişti. 

"bir daha asla o pezevenk yüzünden bana bağırmicaksın." dedi. ve kolumu daha çok sıkmaya başladı. canımı acıtıyordu. bende sinirlenmiştim. susar mıyım ?  tabi ki susmadım. 

"pezevenk dediğin kişi benim sevgilim. kendine gel !"  dedim sesimi daha da yükselterek. mümkünmüş gibi daha da sinirlenmişti. bende yangına körükle gidiyordum.  dediğim şeyle bana 

"SEVGİLİM DİYOR YA , SEVGİLİN FALAN DEĞİL O PİÇ SENİN ARTIK. OLAMAZ. BİZ YAKINDA EVLENİCEZ AFRA, ONA GÖRE DAVRAN! " dedi. kükredi resmen. dediği gibi de yataktan kalktı odada birkaç tur attı ve ; 

" o çocukla bir daha konuşmayacaksın , görüşmeyeceksin. yoksa ben kendi yöntemlerimle onu senden uzak tutmasını bilirim." dedi bas bas bağırarak. annemin gelmemesine şaşırmak gerekiyordu. 

sarp son sözünü söyleyip odanın kapısını çarpıp gitti. sanki moralim çok iyiymiş gibi daha da düşmüştü ve göz yaşlarımı tutamaz olmuştum. tutmak istemez olmuştum. sarp çıkınca kafamı yatağa gömdüm ve hıçkırarak ağlamaya başladım. durmak istemiyordum. bu yataktan bir daha çıkmak istemiyordum. 


        1 hafta sonra 

SARP DAN ;

o gün konuştuklarımız üzerine tam bir hafta geçmişti ve bu bir hafta içinde afra okula hiç gelmemişti. telefonlarıma cevap vermemişti. semih ve ecenin de cevap vermiyormuş. böyle olunca sevgi anneyi arayıp nasıl olduğunu sordum. o ise bana "sen gittikten sonra daha da kötüleşti.ağlamaktan hastalandı. onu biraz yalnız bıraksak onun için daha iyi olur." demişti. söylediklerine şaşırmıştım , sinirlenmiştim , ve evet meraklanmıştım. sevgi anne için yanına gitmiyordum ama bugün beni almassa bile camdan girmeyi düşünüyordum. 

okul bitmemişti , iki saat daha dersimiz vardı ama ben o derslere girmeyip afra nın yanına gidecektim. çünkü artık onu merak etmeye başlamıştım. okulun bahçesinde sigara içiyorduk. fazla sigara içmezdim ama doğruyu söylemek gerekirse afranın kokusunu özlemiştim ama yanında olamıyordum. bu yüzden bu aralar daha fazla sigara içer olmuştum. ama bugün o tarif edemediğim kokunun yanına gidecektim. nedensizce onu özlüyor , kokusu olmadan yapamıyordum. sigaramı bitirip kalktım.  cem ; 

" nereye abi ?" niye sordu. of şimdi bunların dalga geçmeleri ile uğraşacaktım. 

"ne yapıcaksın nereye gittiğimi ? " diye sordum. oradan mert atlamıştı. 

"yengeye gidiyor galiba , bir haftadır yok. ortalıkta göremiyoruz yengeyi. " dedi. beni sinirlendirmek için mert. 

"afranın yanına gideceğim evet. bir de size hesap vericem lan ben! " dedim. mert pişmiş kelle gibi sırıtarak.

"tabi abi bize hesap vermek zorunda değilsin. sen git yengenin gönlünü al. " dedi. yine dalga geçmeye başlamışlardı. ama bu sefer ben mert ile dalga geçecektim. 

sessiz aşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin