sessiz aşk

9. BÖLÜM

 telefonu bir erkek açmıştı ve ben daha çok korkmaya başlamıştım. hemen 

"siz kimsiniz ? " dedim telaşla. telefonun karşısındaki adam 

" ben barmenim burdaki de sizin kocanız sanırım burda sızdı da alabilir misiniz burdan ? " kocam mı ? neyse  hemen sarpı oradan almalıydım. 

" tamam ben geliyorum hemen. " dedim ve üzerime bir tayt ve kısa t-shirt geçrip barmenin söylediği bara sürdüm. bara girdiğimde sarp bar sandalyesinde sızmıştı. hemen yanına gidip

" neden bu kadar içmiş." dedim. barmen

"yenge geldiğinden beri senden bahsediyor . beni neden sevmiyor deyip durdu. " sabah ki olay yüzünden mi bu kadar içmişti. 

"tamam ben hallediyorum bundan sonra. saol , sana da iş çıkmış. " dedim.

" olsun yenge. benim işim bu " dedi ve gülümsedi. hemen arabaya binip sarpı da bindirdim. sarp yarım yamalak konuşuyordu. sanki yavaş yavaş açılıyordu. sarp 

" neden geldin. " dedi. bana oldukça sinirliydi . haklıydı. cevap vermeden eve sürdüm. ev dediğim yazlık. neyse arabadan indim ve sarpı da eve kadar taşıyıp salondaki geniş l koltuğa oturttum. daha sonra odaya çıkıp sarpa giymesi için eşofman takımı aldım ve aşağıya indim. nasıl giydirecektim ben bunları şimdi. sarpa baktım uyuyordu. yavaşça üstündeki t-shirtü çıkartıp diğer t-shirtü giydirdim ama altı nasıl giydirecektim. sarpı dürttüm ve 

"sarp uyan da giyin şunu öyle uyu. " dedim uyanmıştı. ben arkamı döndüm oda giyindi. arkamı döndüğümde giyinmiş ve geri sızmıştı. yan yatırıp üzerine hava sıcak olduğu için ince bir pike örttüm ve yukarı çıktım ve bende uyudum . 

 SABAH SARPDAN 

sabah uyandığımda üzerim değişmişti ve koltukta yatıyordum. beni yatağa taşıyamamıştı sanırım. yukarı çıkıp afraya baktım duştan çıkmış saçını kurutuyordu. işini bitirip yanıma geldi ve

 " sonunda uyandın." dedi bıkmış bir sesle. 

" nereye böyle? " diye sordum çünkü üzerini giyinmişti. 

" okula gidicem. " dedi rahat bir şekilde. sinirlenmiştim. bana tersleniyordu resmen. 

" tamam biraz bekle bende gelicem birlikte gidelim. " dedim . ama beni takmadı ve

"ben çıkıcam acelem var. kendim giderim." dedi. daha çok sinirlenmiştim. tam kapıyı açmış gidiyordu ki ben

" ben bırakırım dedim afra bekle. " dedim emir verici bir sesle. afra arkasını dönüp bana baktı ve 

"bana emir vermeyi kes. " dedi. o da sinirlenmişti belli ki. 

"afra aşağıda bekle sabah sabah kavga etmek istemiyorum. " dedim çünkü gerçekten istemiyordum. ama afra daha da uzatıyordu. 

" yeter artık sarp, ben senin kölen değilim. bana emir vermeyi bırak artık. "  dedi. bana bağırması sinirlerimi zorluyordu. en yüksek sesim ile 

" afra beni sinirlendirme aşağıya in beni bekle. " dedim. 

"beklemiyorum. beklemicem. görüşürüz ." dedi. ve gitti arkasından bağırmıştım ama beni duymazdan gelmişti. muhtemelen kendi evine gidicekti. offff. birkaç dakika sonra araba sesi duydum ve dışarıya baktığımda afra taksiye biniyordu. bu kız beni deli ediyordu. hemen telefonumu elime alıp merti aradım. 

" mert , afra okula gelince bir yere salma gelicem hemen. " dedim . mert ; 

" tamam abi bende o iş. " dedi. hemen üzerimi giyinip arabama bindim ve okula sürdüm. afra gelmiş mertin yanında bankaların birinde sinirle bana bakıyordu. hemen yanlarına gittim.  afrayı sinirle bankın kenarına çektim ve