sessiz aşk

7. BÖLÜM

      " kokunla ölebilirim " demişti  boynuma öpücüğünü bırakıp, ama ben ne yapıcağımı , ne söyleyeceğimi bilmiyordum. sarp farklı biriydi evet , korumacıydı, yakışıklıydı, yanındayken güvende hissediyordum ve en önemlisi de kokusu beni içine haps ediyordu ve ben müebbet yemek istiyordum... 

ne saçmalıyorum ben ona asla alışamam. fatihe bunu yapamam. ama fatih bana yapıyordu.

ben düşüncelere dalmışken semihin söylediği şeyle hem ortama geri dönebilmiş  hemde utanmıştım.  semih; 

"biz sizi yanlız bırakalım isterseniz. " demişti. pis pis sırıtırken. hemen sarpdan uzaklaştım ve hızlıca konuşmaya başladım. 

" ne münasebet canım. sadece konuşuyorduk." dedim bire çırpıda. sarp da sırıtmaya dahil olmuştu.   semih ;

"tabi canım ! " dedi dalga geçer bir ses tonu ile. bende sarpı dürtüp 

" ne gülüyorsun sarp , sende bir şey söylesene. " dedim sesimi sinirli tutmaya çalışarak. ama sarp hala dalga geçerken .  semihe ;

"semih utandırmasana oğlum kızı" dedi. ben gözlerimi büyütürken sarp bana bakıp salak salak gülüyordu. daha çok sinirlenmeye başladım ve bende hemen 

"madem öyle siz birbirinizi utandırın ben gidiyorum. " dedim.  tam kalkıyorken fatihin kantine girdiğini gördüm ve o sıra da sarp kolumdan tuttu ve hala dalga geçer bir ifadeyle bakarken;

 " şaka yapıyoruz güzelim. " dedi. şaka yaptıklarını biliyordum ama yinede sinirlenmiştim işte. fatihin bize baktığını fark ettiğim de hemen gözümü ondan aldım ve sarpa çevirdim. 

"bırak ya gidiyorum ben . " dedim. sesimi sinirli tutmaya çalışarakv. sarp hemen 

"hiçbir yere gitmiyorsun ." dedi beni kolumdan tutarak. yine bana emir vermişti ve ben sinirlenmiştim ama fatihin yüzünü güldürmek de istemiyordum.  sarpa dönüp ;

" tamam sarp dersim var o yüzden gidiyorum. " dedim. biraz daha sarpa yaklaşıp 

"tamam dersten çıkınca ararsın ." dedi sarp  ve dudağıma küçük bir buse kondurdu. yanaklarım hafif hafif yanarken kantindeki herkesin ilgi odağı olmuştuk resmen ve sarp beni kendine alıştırmak için elinden geleni yapıyordu. biliyordum boş değildi bana karşı. gözleri itiraf ediyordu ama ben buna izin vermek istemiyordum. sarp geri çekilince , sadece onun duyabileceği bir sesle 

" ne yapıyorsun ! " dedim sinirli sesimle . gerçekten sinirlenmiştim. beni kendine böyle acımasızca bağlayamazdı.  sarp piç gibi sırıtırken 

" seni öpüyorum. " dedi. ben anlamamıştım zaten gerizekalı. fatihin bize sinirli bir şekilde baktığını gördüğümde umursamadım. aynı onun yaptığı gibi. ve sonra artık derse girmek zorunda olduğumu fark ettim ve sarpa

"gidiyorum ben " dedim. sarp tekrar kolumdan tutup. 

"bir şey unutmadın mı ? " diye sordu. ne unutmuş olabilirdim ki ?

" hayır ."  dedim emin ses tonum ile sarp hafif sinirli sesiyle

"beni öpmeyi unuttun " dedi .ne ????  onu öpmemi nasıl beklerdi.

" saçmalama sarp . " dedim bende hemen ama sarp kararından emin görünüyordu.

"afra , güzelim hadi " dedi. off hayır asla yapamazdım. hemen 

" sarp ben ciddiyim olmaz! " dedim.

" neden lan neden ? " dedi sinirli sesi ile ama sadece ben duyuyordum.  cevap verememiştim. sarp yine sinirli sesi ile