As Sarah turned her eyes back to the road, she pressed her lips together, she is puzzled the way he smiled at her, the way he answered her questions. She really wants to meet the girl that captured Gerald's heart. Bakit parang nakakaramdam siya ng inggit sa babaeng ni hindi pa niya nakikilala?
Gerald turned forward in his seat, clasping his hands behind his head, "what you thinking now? Are you thinking how you going to meet Mr 4B? "
Sarah stifled a laugh, shaking her head. "I am thinking your The One, sana maging friend din kami."
Gerald stared at her for a moment then turn to look out the passenger window trying to find the right way to answer Sarah.
"Bakit feeling ko ayaw mong makilala ko ang love of your life. Akala ko ba great friends tayo? Tuwing tatanungin ko pangalan niya, iniiba mo usapan , dini distract mo ako. Kilala ko ba siya?"
"Sabi ko naman kasi saiyo , makikilala mo din siya soon , it's not a good time to tell her name right now specially you driving baka kung saan tayo damputin pag sinabi ko saiyo kung sino ang The One sa buhay ko.
"Aha kilala ko nga, sino ba sa mga mutual friends natin ang maswerteng nakabihag sa puso ng isang Gerald Anderson? Kanina iniisip ko na baka yung dati mong classmate na kausap mo sa restaurant pero sabi mo baka magulat ako kaya malaki ang posibilidad na kaibigan ko din siya."
Ngumiti lang si Gerald, gustong gusto na niyang sabihin ang tutuo pero malayo layo pa rin ang biyahe nila. Hindi niya alam kung ano magiging reaction ng dalaga kaya minabuti niyang maghihintay siya na makarating sila sa Mont Tremblant , at duon niya ipagtatapat sa dalaga kung sino ang babaeng nagmamay ari ng puso niya mula pa ng makilala niya ito.
"Ok , I got it, I have to wait till you are ready but I am telling you right now, pag nakilala ko na si Mr 4B, hindi ko din sasabihin saiyo agad agad."
"Akala ko pa naman ako na si Mr. 4B."
Natawa ng malakas si Sarah. "Sira!"
"Bakit pwede naman akong apat na B di ba? Bata , Binata, Bihag na Bihag mo! Pagdating ng panahon, pwede na ring palitan yung bata ng Bigatin." Kumikindat na sabi ni Gerald.
"Magtigil ka na nga, huwag mo akong distrakin sa pagmamaneho. Lumalakas na ang snow , dapat siguro ikaw na magmaneho."
'Kaya mo pa yan, alam mo bang pinasadya pa talaga ni Daddy ang winter tires ng gamit nating sasakyan para hindi matakot mag drive si Tita kahit na may snow o ice storm pa?"
"Alam ko pero syempre first time ko kayang mag drive sa highway ng ganito ang panahon kaya syempre kabado din ako kahit na paano."
"Basta huwag ka lang bigla biglang magpreno at huwag kang masyadong dumidikit sa sinusundan mo. Paglampas natin ng Toronto, siguro sa may bandang Kingston, pwede tayong huminto for luch, unless gutom ka na, we can stop in Toronto."
"Sa Kingston na lang, hindi pa naman ako gutom.Tamang tama siguro para yun na ang last stop natin hanggang sa makarating tayo sa cottage nyo."
"As you wish sweetheart, basta let me know kung nagugutom ka na. Hindi naman talaga tayo nagmamadali. Mukha namang hindi tayo aabutan ng ice storm na yan.
"Loko mo, nasasanay kang tinatawag ako ng sweetheart, baka mamaya magselos yung tutuong future sweetheart mo."
"Don't think so, she will understand!"
"I can't wait talaga to meet her, lalo tuloy nadadagdagan ang curiousity ko dahil sa pag-iwas mong sabihin kung sino siya."
"I have my reasons kaya let's change the subject na."
