DENEMELER #wattsy2017

Gün Gelir (one day comes)

"Emeklerin arka arkaya yığılsa da bir bir,
Karşılığını alacağın zamanda mutlaka bir gün gelir."

Bir gün gelir, ümitleri rüzgarlar, fırtınalar alır. İnsan fani dünyanın içinde bir gün öleceğini bile bile yine de sonsuz isteklerini besleyen ümitlerini kaybeder.

Hayat manasını yitirmiştir, artık son damla da dolu bardağa damlayıp bardakta ki suyu taşırmıştır. O damlanın taşırdığı su, bardaktan süzülüp te mürekkep ile yazılan sabrı kağıdın üzerinde kocaman bir lekeye çevirmiştir. "Oysa o damla damlamasaydı" demek boşunadır artık, boşu boşuna. O gün gelmiş, olacak olup bitmiştir. Keşkelerin hiçbir işe yaramadığı diyardadır bütün olanlar. Ne söylesen nafiledir, bu diyar keşkeleri tanımaz.

Gönül kapıları sonsuz isteklere tüm kapılarını kapatmıştır. Ne vakit açılacağı ise belli değildir. İnsan hayata küsmüştür, elini atsa ulaşabileceği dallar dahi şimdi çok uzak gibidir. Eller hiçbir dala yetişmez. Uçurumlar sonsuz uçurumlar, hayalleri alıp ta çekmiştir ta diplere doğru her yer kararır, kararır, kararır. Çiçekler diken olur, denizler katran, gökte yağan ise sadece kandır. Her şey felakete sürükler ümitsizlik içinde ki insanı. Kolay artık zordur, ümitler olmadan.

Gün gelir, ümitler güneş olur. En sıcak bir şekilde vurur gönül penceresinden tüm duygulara. Dolu olan bardakta ki su buharlaşıp uçar, bulutlara karışır. İnsan tekrardan bağlanır hayata ve hayatın acımasız yüzünden başka bir yüzü daha olduğunu o zaman öğrenir.

Gün gelir bir bakarsın koparır son paragraf kendisini metinden. Yavaş soluklu meltem esmeye başlar, dikenli dalların aslında bir gülü açtırdığı ortaya çıkar. Ümitler tekrar yeşerir, gönül kapıları tekrar açılır ve mutlaka bir gün, o gün gelir...

ONE DAY COMES...

"If your labor is piled up one after the other,
It will definitely come a day when you will take your opponent. "

One day comes, hopes winds, storms take. Man loses his hopes of infinite desires, even though he will die someday in the mortal world.

He lost his sense of life, and now the last drop of water droplets droplet full of water in the glass. He drained the water from the bubbles and turned it into a huge stain on the patience paper written in te ink. "If it was not dripping," it is empty now, in vain. That day is coming, it is going to happen. All the folks say that the folks do nothing. Whatever you say, this land does not recognize jokes.

Hearted doors have closed all their doors with endless tenderness. It is not clear what time it will be opened. The human being is miserable, even the branches that his hand can reach are now very far away. The hands do not grow any dala. The cliffs are endless cliffs, dreams have taken, and everywhere is right, dark, dark. The flowers are thorns, the seas are tar, and only the blood is spilled in the sky. Everything is drifting, people in despair. Easy is no longer difficult, without hope.

Day comes, hopes become the sun. The warmest hits are all sentiments from the heart of the window. The water in the cup is evaporated and fills the clouds. People learn from it once again that there is more to life than death and life's cruelty.

If the day comes, take a look at the last paragraph itself. The slow-breezing breeze starts to bounce, revealing that the spiky branches actually opened a smile. Hopes will bloom again, hearts will open again, and one day, that day will come ...