DENEMELER #wattsy2017

Sahil (the beach)

Uzaklardan gemilerin görüntüsü ile buluşur gözler. Tıpkı çocukken kağıttan yapılan o uyduruk gemicikler gibi yüzerler. Ama daha yavaştır daha nazlıdır.
(The eyes meet the view of the boats from a distance. They swim like those funny ships made of paper as a child. But it is slower and calmer.)

...........

Denizin toprakla buluştuğu ufak ufak çakıl taşlarını yıllarca verdiği emekle kum haline getiren ve kumların arasına karışmış, ufacık deniz kabuklarının meskeni olan o yer. Bin bir türlü canlının, apayrı iki dünyanın buluştuğu o nokta.

Kara ve denizde yaşamakta olan her iki dünyada da yaşayan canlıların karadan su dünyasına ve oradan tekrar karaya geçiş perdesi insanın mutluluğu iliklerine kadar hissettiği güneşin ne kadar şakacı bir kişiliği denizin ise ne kadar dalgacı olduğunu anlatan yerdir, sahil.

Yürümek apayrı bir zevk verir, denizin en yufka olduğu yerde ki kumlara basa basa. Uzaklardan gemilerin görüntüsü ile buluşur gözler. Tıpkı çocukken kağıttan yapılan o uyduruk gemicikler gibi yüzerler. Ama daha yavaştır daha nazlıdır. Bir martı dalar denize ağzında bir balıkla çıkar, havalanır gökyüzüne ağzında düşer balık tekrar onu bulmak için iner denize tıpkı kaybolan ümitlerini arayan bir insan gibi, kaybetmenin üzüntüsünü bilmem kaç kere yaşamıştır ve onlara bir tane daha eklenmiştir. Biraz sonra kaybettiği ümidini sahilde bulur, martı. Deniz ölü balığı sahile vurmuştur, o martının ümididir o yüzden sahil ümitleri tekrar bulma yeridir. Tıpkı o martı gibi sahillerde kim bilir neler, ne fikirler bulmuştur insan. O sahil kim bilir kime ne anlatmıştır. Herkesin nabzına göre davranmasını nasıl başarmıştır.

Sahil ayrı dünyalara geçiş perdesidir. Beden ile ruhun aynı anda hareket ettiği bir yerdir. Kaybolan ümitleri mehtaba bakarken kumların üzerinde hissetmektir ve yıldızlara bakmadan onları yakamozdan izlemektir.

THE BEACH

It is the site of the small shells of the sea shells that make up the small pebbles that the sea finds with the earth with the labor that it has given for years and sandwiched between the sands. It is the point where a living creature, a world of two worlds meet.

It is the joyful personality of the sun, where the living creatures that live in both land and sea live, from the land to the water world and back to the land, feel the happiness of the human happiness.

Walking gives a pleasure, pushing the sand in the place where the sea is the finest. The eyes meet the view of the boats from a distance. Just as children, they swim like paper loose ships. But the slower it is, the sharper it is. A seagull dalar goes out to the sea with a fish in the mouth, takes off the air in his mouth and fishes in his mouth to find it again. Like a human looking for his lost hope in the sea, how many times have I lost his sorrows and added another one to them. A little later he finds his beloved shore on the beach, the seagull. The sea strikes the dead fish, it is the hope of the mart, so the beach is the place to find hope again. Just like those seagulls, who knows what, what ideas are found in the people. Who knows what that coast told me. How has everyone managed to behave according to his pulse.

The coast is a separate world-wide crossing. It is a place where the body and the soul move in the same way. It is to feel the disappearing hopes on the sand while looking at the mood, and watching them without looking at the stars.

...