☆Develious Child☆(COMPLETED)

☆Develious 42☆

Caspian's POV

Naalimpungatan ako ng makaramdam ng pananakit ng batok. Nang imulat ko ang mata ko ay kaagad kong namalayan ang taong nasa harapan ko. Nanlalaking matang tinitigan ito.

"A-ASHLEY!! ASHLEY!?"  Tawag ko sa pangalan nito. Ngunit wala akong sagot na makuha. tsaka ko lang din namalayan na nakagapos ang mga kamay at paa namin. Pinilit kong lumapit sa pwesto niya. Naramdaman ko nalang ang paghapdi ng kamay ko ngunit hindi ko alintana iyon.

Mabilis kong hinwakan ang mukha nito. Natigalan ako ng maramdamang nanlalamig ang buo nito katawana. Nang mapansin ko ang mukha nito ay namumutla. Napansin ko rin ang dugong patuloy na umaagos sa sugat niya. Bigla akong nakaramdaman ng kaba.

"A-ASHLEY!! W-WAKE UP!! ASHLEY!!" Nag umpisa ng mangilid ang luha ko. Hindi ko kayang mawala nalang basta basta ang taong matagal ko ng iningatan at minahal. Kasalanan ko ito!

"P-please... wa-wake up!! I-im sorry i-if i lied... Sa-sana mapatawad mo ako... d-don't leave me a-alone... ASHLEY!!"  Agad ko siyang niyakap ng mahigpit. Bigla akong natigilan ng bigla itong kumilos. Napatingin ako sa mukha niya.

"*cough*cough*" natigilan ako ng makita itong umubo ng dugo at dahan-dahang nagmulat ng mata. Naluluhang hinawakan ko ito sa pisngi.

"A-ashley... i-im sorry.." patuloy na turan ko. Naramdaman ko ang palad niyang humaplos sa pisngi. Kaagad ko iyong hinawakan ng mahigpit.

"I-i.... I-im so-sorry*cough*cough*C-cas..." bigla akong nakaramdaman ng kakaibang bagay na patuloy na tumutusok sa dibdib ko. Pinagmasdan ko ang namumutla niyang mukha. Napansin ko rin ang pangingilid ng luha nito sa mga mata. Ilang ulit akong umuling.

"No! W-wag ka n-nang magsalita... y-you d-don't h-have to s-say s-sorry.. ka-kasalanan ko to..."

Napansin ko ang bahagya niyang pagiling at nguniti ng pilit.

"N-no...i-its m-my f-fault....b-because i d-don't t-trust y-you t-that t-time...." Naramdaman ko ang unti-unting pagbaba ng palad nito sa pisngi ako. Bigla akong kinabahan.

"ASHLEY!! P-PLEASE... DON'T DIE!!

"IM GOING TO BRING YOU OUT HERE!! H-HANG ON, O-OKAY?" Hindi ko alam ang gagawin. Nakita kong muli itong pumingit. Naramdaman ko ang mabilis na tibok ng puso ko. N-no!! I won't let this happen!

Nagpumilt akong nagpupumiglas sa kadenang nakagapos sa sakin. Napapahiyaw narin ako dahil sa nararamdamang samut-saring emosyon.

"AAAAHHH!! LET ME OUT HERE!!!! YORENZ!!" galit na galit na sigaw ko habang nagpupumiglas sa nakagapos na kadena. Maya-maya lang ay bigla akong napatigil.

Napapaluhang nilingon ang kaawa-awang sinapit ng babaeng nasa harap niya. Wala siyang magawa oara maiiligtas ito. Hindi niya rin natupad ang pangakong binitawan niya sa lolo nito na ililigtas ito sa anumang kapahamakan. Ako mismo ang dala dito sa gulo. Nanatili lang ako sa ganong ayos ng maramdaman ko ang presensyang nakatayo sa harap ko.

"K-kuya..." napatingin ako sa taong nagsalita sa harap ko. Nakita ko ang lumuluhang si Kyana. Saglit akong napatigil.

"K-kyana.. h-help me please.. i-im begging y-you!" Pagmamakaawa ko sa nakakabatang kapatid. Alam kong may malambot na puso ito kaysa sa nakakatanda naming kapatid. Ginagamit lang siya ni Yorenz sa mga kademonyohan niya. Pero alam kong walang bahid ng kasamaan ang babaeng kapatid.