Zastanawialiście się kiedyś jak wygląda życie mutanta na codzień? Kiedy nie trzeba ratować świata, ani wyruszać na misje? Bo przecież mutant to też człowiek. Tak samo jeździ w góry, chodzi na zakupy, urządza przyjęcia, czasem płacze i zakochuje się...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Niby coś innego, a jednak takie samo...
Erik wyglądał przez okno wynajętego przez niego, drewnianego domu. Cały dom roświetlała tylko mała nocna lampka przy jego łóżku. Magneto patrzył ślepo przed siebie na ciemny las i góry. Już prawie zaczynało świtać.
Bang, bang... słychać strzał... Co ja żem wtedy w głowie miał? Bang, bang... w ziemię uderzyłeś... 'Co ty mi zrobiłeś?' Swą miłość postrzeliłeś... Bang, bang... ten piękny dźwięk... Teraz czuję tylko lęk... Że nie trafię tam gdzie chcę... I zastrzele cię...
Ty miałeś 5 lat, Kiedy ja zobaczyłem jak okropny jest świat... Me serce jest już twarde jak stal... Nie będę na zawsze przy tobie stał... Kiedy ja w czerń spadałem, Twój pomocny, biały blask dostałem... Tak dużo dobrych chwil spędziłem z tobą... Jednak nigdy nie będę prawdziwym sobą...
Tak dużo dzieli nas... Czy spotkamy się jeszcze raz?...
Druga część. Ty razem pisana z innej perpektywy. Oba wiersze inspirowane są piosenką "You shot me down", którą znajdziecie na górze. Zachęciła mnie do napisania tego, ponieważ na YT są jej różne wersje. Te dwie (jedna w poprzednim wpisie, druga tutaj) tak bardzo pasowały mi di Cherika. Gdyż jest to ten sam utwór, ten sam tekst, ale różna melodia.
![[X-men] Codzienność [STAROĆ]](https://img.wattpad.com/cover/94618075-64-k68740.jpg)