Loving A Casanova Man

Chapter 22: Elevator

AKESHA POV

Hanggang ngayon hindi ko pa rin lubos na maisip na muli kaming nagtagpo ni Darrel.Bakit pa siya bumalik? bakit pa kailangan niyang bumalik eh masaya nako.Lumipas ang mga araw pinakiusapan ko si Alex na siya na lang ang makipag meeting lagi kay Darrel. Hanggang isang gabi habang andito pa rin ako sa office at tinatapos tong report ko kay Mr.Lee bukas.Magisa nalang ako dito kasi 10 pm na ng gabi at si Alex na sa Palawan ngayon kasi may meeting siya don bukas. Nang pauwi na ko at papasok na sàna ako ng elevator ng biglang mamatay ung mga ilaw shit!pinagsaraduhan ata ako dito sa building waaaa!pano ko lalabas.Pumasok ako ng elevator at nakita kong may na liwanag papunta sa akin.Ohhh my sino to!

Darrel POV

Napansin kong may pumunta sa elevator kaya sinundan ko ito.Hindi lang pala ako ang tao dito buti naman. Pagkakita ko si Akesha pala na takot na takot.Nang makita niya ako yumakap siya agad sa akin at sinabing ilayo mo ako dito.Nangbiglang magsarado ang elevator.Shit pano kami lalabas nito.Lalong natakot si Akesha at humigpit ang yakap niya sakin na siyang kinabilis ng pagtibok ng puso ko.Namiss ko ang mga yakap niya.

"Wag kang mag alala hindi kita iiwan"

Biglang lumabas ang nga salitang yan sa bibig ko na labis ko rin ikinagulat.Umupo na kami at siya ay nasa side ng elevator ako naman nakatingin lang sa kaniya. Hanggang sa nabasag ang katahimikan ng bigla siyang nagsalita.

"Saan na nagpunta nung umalis ka?"

pagtatanong niya sa akin ng biglang may namuong luha sa mga mata niya

"Bakit mo ako iniwan?"

ikalawang tanong niya na nag sikip ng dibdib ko

"SUMAGOT KA!"

Sigaw niya sa akin.Hindi ako makapagsalita dahil alam kong mali ako.Lumapit ako sa kaniya.

"Akesha Im sorry. Sorry."

Yan lang ang nasabi ko.Gusto kong mag paliwanang pero may pumipigil sa akin.

"Sorry?! Pinagmuka mo akong tanga! Hinanap kita Darrel!Mahal na maha kita pero iniwan mo ako!Umalis ka ng hindi man lang nag papaalam."

Niyakap ko siya dahil nagsimula na siyang umiyak.Hinampas hampas niya ako er lalo kong hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kaniya. Im sorry Akesha dapat nung una palang hindi na kita isinali sa magulo kong mundo sa problema ko. Tumigil siya sa pagiyak at hinawakan ko ang muka niya.Hinalikan ko siya noo at pinunasan ang mga luha niya.Niyakap ko lang ulit siya at hindi ko namalayang nakatulog na pala siya.

"Kung alam mo lang Akesha kung gaano kita kamahal."

Hinayaan ko siyang makatulog at nagising siya ng 2am.Tumingin siya sa akin at nanahimik na.Siguro ito na ang panahon para sabihin sa kanya ang totoo.

"Sorry hindi ako nakapag paalam sayo. May sakit ako sa puso.Simula nung bata pako may gap na ang buhay ko. Sinabihan na ako na hindi ako magtatagal sa mundo pero pilit pa rin akong pinapagaling ni Mommy. Hanggang sa nung nagbinata na ako akala ko wala na akong sakit pero hindi ko inaasahan na lalo palang lumala.Nung nililigawan pa lang kita nagdalawang isip akong mahalin ka dahil alam ko sa huli masasaktan ka lang.Hanggang sa minahal kita naging maayos ang katawan ko.Pero hindi ko inaasahan na bibigay pala ito.Lag kauwi natin sa Manila. Nawalan ako ng malay.Ilang linggo akong tulog at nangmagising ako dinala na nila ako sa America para sa operation ng puso ko."

Nanahimik siya at lumuuha ang mga mata niya.

"Mahal kita. Akala ko noon hindi na ako mabubuhay kasi maliit ang chance na makasurvive ako.Pero may awa ang Diyos binigyan niya ulit ang ng buhay.Pero pananlian lamang. Kahit anong oras mula ngayon pwede akong mamatay at pwedeng hindi na tumibok ang puso ko. Ayokong maiwan ka Akesha kaya mas mabuting kay Alex ka maging masaya."

Niyakap niya ako at umiyak siya ng umiyak.

"naka...kainis ka!I ... ha..tee you!!Iniwan muna ako tapos iiwan mo ulit ako!!!......"

iyak lang siya ng iyak

"Shhhh...Akesha hindi mo kailangan umiyak. Masaya kana dapat kay Alex."

Nasaktan naman ako sa sarili kong sinabi.
Tumingin siya sa akin at hinalikan ko siya dahil hindi ko na napigilan ang sarili ko na halikan siya.Itong halik na ngayon ko lang ginawa.

AKESHA POV

Lumuluha ako habang hinahalikan ko siya sa mga labi niya. Sana noon palang nasa tabi niya na ako para naging malakas siya. Ngayon naiintindihan ko na ang galit ko na matagal kong itinago sa loob ng dalwang taon ay nawala ng malaman ko ang totoo.Hinalikan niya ako mga labi ko at ibinaba niya ito sa leeg ko.Tinanggal niya ang blazer ko na hinalikan niya rin pati balikat ko.At nangyari ang mga nangyari.

Ilang oras ang lumipas umaga na. Napansin kong bihis na ako at bihis na rin si Darrel na kayakap pala ako sa kaniya.Narinig kong may tao na kaya ginising ko si Darrel at nagbukas na ang elevator.Nag sorry ng nagsorry yung guard sa kasalanan niya pagsasarado ng building kagabi. Lahat ng empleyado tumingin sa amin ni Darrel.Hinatid na ako ni Darrel sa bahay niya????? Oo sa bahay niya. Ayaw daw niyang makita ako ng magulang ko na ganito ang itsura ko. Pinaligo niya ako at pinatulog sa kwarto niya. Ngayon naiintindihan ko na kahit anong mangyari hindi na ako mawawala sa tabi niya.