RAMAK KALA tuna'nın yolu

Bölüm 7

Özgürün gözünden:
2 gün olmuştu ve kıvırcıktan bir haber yoktu. Kendini pansiyona kapatmıştı anlaşılan. Kafamı sağa sola salladım. Sanane özgür sanane! Bu kelimeyi bugünlerde kendime ne çok söyler olmuştum. Dengemi bozdu. Aman merak işte abi ne var bunda. Ahmet abiye sormaktan zarar gelmezdi. Pansiyona girdiğimde ahmet abi içeri bişeyler taşıyordu.
-"Özgür kızım iyiki geldin hele bi yardım et bana."
Kolileri yavaşça içeri taşırken sorup sormamak arasında bir iç savaş veriyordum. Lan senin ne işin var burda? Demekten alamıyordum kendimi. Sormayacağım ya yok sormayacağım.
-"Kızım senin bi diyeceğin mi var?"
Ah be abi hemende anlar beni.
-"Yok ahmet abi ne olacak ya gördüm seni yardıma geleyim dedim."
Gözlerimi kaçırarak konuşurken ahmet abi pek inanmışa benzemiyordu.
-"Kızım sen bi çıkta şu oğlana bak hele 2 gündür inmiyor aşağı."
Anlamamazlığa vurdum. Sanki aklıma gelmiyormuşçasına gözlerimi süzdürdüm.
-"Hangi oğlan abi? Heee şu kıvırcık mı? Bizene abi ne halt yiyorsa yesin."
-"Ayıp be özgür kızım misafirimiz o buralarda bi bakta gel haydi."
Peki anlamında kafamı salladım ve pansiyonun merdivenlerini tırmandım. Kapısının önüne geldiğimde ayağım bir ileri iki geri gidiyordu. En sonunda kapıyı çaldım. Ses yok. İkinci defa çaldım. Ses yok. İlla attıracak damarımı.
-"Kıvırcık! Hey! Açsana şu kapıyı!"
Birkaç saniye sessizliğin ardından kapının kilidi açıldı. Bende yavaş adımlarla içeri girdim. Camın kenarına oturmuş kahvesiyle dışarıyı izliyordu.
-"Ne işin var burda?"
Adam haklı özgür ne işin var burda bende soruyorum bunu kendime. O an aklıma gelen şeyle heyecanla yanına gittim.
-"Benim aslında burda değil ama başka bir yerde kesinlikle olmam gerekiyor."
Bana eee banane der gibi bakıyordu. Tekrar konuştum.
-"Sende benimle geliyorsun."
Yüzüme bile bakmadan sakin bir şekilde kahvesinden yudum aldı ve cevap verdi.
-"Hayır. Gayet açık olduysa kapı orada kendin yolu bul ve git."
Dediği şeyle sinirlensemde yutkundum ve elini tuttum. Yaptığım şeye ben bile inanamazken o sakin ruh haliyle karşımda ikimizin kenetlenmiş ellerine bakakaldı kıvırcık.
-"Lütfen. Pişman olmayacaksın."
Yumuşadığını düşündüğüm bi sırada onu çekiştirdim ve ayağa kaldırdım.
-"Hadiii aşağıda bekliyorum geç kalma."