Bölüm 11

109 8 10
                                    

Tunanın gözünden:
Bir an yaptığım şeye bende bir anlam veremedim. Onu korkutmak ister gibi yaklaştım suratına yalnızca. O safça bana bakışı beni kendine çekmişti. İlk zamanlar hırçınlığıyla tanıdığımı sandığım kızı şimdilerde gerçekten tanımaya başlıyordum. O sert duruşunu kendine kalkan yapmıştı. Küçük kız içinde biryerlerdeydi. Yüzüne o kadar yaklaşmıştım ki bu yakınlık benide korkutuyordu. Nefeslerimiz birbirine karışırken kendimi geri çektim ve ayağa kalktım. Özgürün kendine gelemediğini anlamam zor olmadı. Hala öylece bıraktığım yerde duruyordu. Hemen kalkanını kuşandı ve oda ayağa kalktı. Bana sert gözlerini dikti ve bu sefer o bana yaklaştı.
-"Bir daha bana sakın bu kadar yaklaşma."
O an onu sinirlendirmek istemiştim birdenbire. Hesapsızca konuşmaya başladım gülerek.
-"Şu paralelevrenler hakkında bilgin var mı? Dur anlatayım. Bu evrenler bizim şuan bulunduğumuz durumun değişik kombinasyonları oluyorlar. Benim seninle tanışmadığım durum veya tanışıpta şuan sana yaklaşıp yaklaşmadığım durum gibi ve benzeri haller."
-"Ne anlatıyorsun kıvırcık?"
Yine yaklaştım ve özellikle dibine kadar girdim. Meydan okurcasına bir adım dahi geri adım atmadı. Casur ve özgür kız. Nefesimi yine suratına çarparak konuştum.
-"Yani demek istiyorum ki... Bu tüm paralelevrenleride tek tek yaşasaydım şayet... Yinede en fazla sadece yaklaşmakla kalırdım."
Büyük konuşmuştum. Çok büyük. Ona şefkat göstermek istesemde neden böyle tam tersi davranıyordum bilmiyorum. Birbirimize o kadar benziyorduk ki. Bunu anlamıştım. Buna rağmen kendimi geri itmek istiyordum ondan. O kadar yanmıştım ki bir yangından daha sağ çıkamamaktan korkuyordum. Bir fırtına daha iyice yok ederdi beni. Korkuyordum korkmasınada bu kızla ilgisi yoktu ki bunların. Güvenmektende mi korkuyordum yoksa? Ah benim bu koca iç mücadeleme girme özgür kız. Çıkamazsın. Özgür gözlerini kısarak bana ne diyorsun? Der gibi bakıyordu. Bir nebze haklıydıda. Saçmaladınız tuna bey acil beyin aranıyor... Güldüm.
-"Kıvırcık... Neyse."
Sinirli gözlerinden ateş çıkıyordu ama konuşmuyordu. Oysaki mazoşist bir şekilde bana bağırsın diye söylemiş gibiydim. Bir an bana bağırıp çağırsın yinede susmasın istedim. Özgür arkasını dönüp gitmeye başladığında onu durdurmadım. Öylece baktım arkasından. Sadece baktım. Hissiz tuna'nın kalbinde bir sızı duyuldu o dakika. Aylar sonra bir ilk daha.....

Özgürün gözünden:
Geçmişim derin bir yaraydı benim. Hep tek başıma durmuştum ayakta. Hiç kimsenin sözleri yıkmamıştı beni. Peki bu kıvırcık kim oluyorduda hayatıma bir anda girip tek küçük, ufak sözüyle yerle bir ediyordu beni? Hayır! Yerle bir falan olmayacaksın özgür! Kendini toplayacaksın! Sabah ilk ışıklarını gösterirken restauranta gittim fatma teyze beni topa tutardı vallahi erken gitmesem... İçeri girdiğimde bir değişiklik vardı bugün. Süslenmişti o küçücük dükkan ve fatma teyze ortalıkta yoktu.
-"Fatma teyze! Mutfakta mısın?!"
Mutfağa gittiğimde karşılaştığım manzarayla şok geçirmem bir oldu. Tuna giymiş mutfak önlüğünü fatma teyzeyle gülüşüyordu, bir yandanda yemek yapıyorlardı. Dilim tutulmuştu... Zar zor çözülerek sorumu yönelttim.
-"Neler oluyor burda?"
İkiside beni yeni farketmişlerdi. Daha doğrusu farkettirmiştim. İlk konuşan fatma teyze oldu.
-"Kızım madem böyle güzel arkadaşların var ne diye tanıştırmıyorsun bizimle he?"
Hala gülüyordu...
-"Bu arkadaş mu güzel fatma teyzem gözünü seveyim ya? Hem bu dükkanın hali ne noluyor allah aşkına?"
Tuna lafa daldı.
-"Özel mi özel misafirlerim var rica ettim teyzeme kapadı sağolsun mekanı."
Çarpık çarpık gülmesene be kıvırcık! Bu düşüncemi hemen kafamdan savurdum.
-"O halde bana ihtiyacınız yok fatma teyzem hadi bana eyvallah."
Tam dönüp gidiyordum ki.
-"Kızım nereye?! Gel bugün yardım et bize kalabalık olacak kaçamazsın."
Dalgayla karışık söylediği bu şeyin neye mal olacağını bilmiyordu fatma teyze. Beni burda tutmak demek kıvırcıkla bir tam gün demekti. Ve benim bu aralar yapamam dediğim şeylerin ilk sırasında yer alıyordu. Gözümü yumup derin bir nefes aldım. Gidip garson önlüğümü hışımla giydim ipini dolayıp arkadan bağlamaya çalışırken arkamdan ellerimden ipler çekildi bir anda. Bağlanıp sıkılaştı ve beni arkaya doğru iyice kendine çekti. Ensemde hissettiğim nefesle ürperdim. Kıvırcık.

RAMAK KALA tuna'nın yoluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin