Yutkundum. Dudakları öyle güzellerdi ki, dikkatimi dağıtıyorlardı ve ben dediği şeyi zar zor algılayabilmiştim. Nefesini bıkmış bir şekilde yüzüme üfledi. İçimden bir ürperti geçti. Şuan onu öpsem ne kaybederdim? Belki onu.Ama ona hiç sahip olmamışt...
Son kez aynada kendime çeki düzen verip çantamı yerden aldım ve odamdan çıktım. Bir haftayı ailemle geçirmek harika olmuştu. Eski arkadaşlıklarım, ailem, büyüdüğüm şehir hepsi beni motive etmişti ama hala Neymar'ı aklımdan çıkaramamıştım. Onunla uçaktaki yazışmamızdan beri hiç konuşmamıştık. Ellie ile bu aralar gündemden düşmüyorlar, sürekli bir yerlere gidip medyanın dikkatini çekebilecek her şeyi yapıyorlardı. Ellie ile ilgili yorumları sürekli sosyal medyada görüyordum ama aralarında iyi denilebilecek yorum sayısı çok azdı. Sanki hayranlar tüm gerçekleri biliyormuş gibi onun Neymar'la olmasından sürekli yakınıyorlardı.
Kapının önüne çıktığımda Manuel arabasına yaslanmış bir şekilde telefonuyla ilgileniyordu. Yanına ilerleyip yanağına öpücük kondurarak dikkatini çekmeyi başardım. Kaşlarını kaldırıp beni şöyle bir süzdü. Utanarak yerimde kıpırdandım, o ise gülerek konuştu.
"Çok güzel olmuşsun, dikkatleri üzerine çekeceğinden eminim. "
Omzuna hafifçe vurdum.
"Hiç sanmıyorum."
(Kelly'nin üstündekiler)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana gülüp sürücü koltuğuna geçti bende hızlıca arabanın önünden dolanıp yanına oturdum. Şehrin en gözde barlarından birine gidiyorduk, diğerleriyle orada buluşup biraz eğlenecektik. Tahminimce on dakikaya orada olurduk çünkü evim şehir merkezine oldukça yakındı ve bar da şehir merkezindeydi.
Sessiz bir şekilde bara geldiğimizde arabadan inip Manuel'in valeye arabayı vermesini bekledim ve yanıma geldiğinde koluna girdim. Kapıdan girerken şu iri yarı korumaların bakışları beni rahatsız ettiği için eteğimi çekiştirip kaşlarımı çattım. İçeri girdiğimizde yüksek sesli müzik yüzünden yüzümü buruşturdum. Manuel beni bizimkilerin yanına sürüklerken gözlerim etrafta dolaşıyordu.
Göz göze geldiğimizde dudaklarım aralandı. Kalbim hızlı atmaya başlamış, tüm sesler bana uğultu gibi gelmeye başlamıştı. Manuel beni çekiştirip konuştu.
"Etrafa bakmayı bırak da şu Daria'ya sarıl baksana nasıl bakıyor, belli ki çok özlemiş."
Bakışlarımı onun gözlerinden çekip terleyen ellerimi elbiseme sildim ve yutkunup Daria'ya gülümsedim. Kocaman gülümseyip kollarını boynuma doladı ve sımsıkı sarıldı. Hala onu görmenin şokunu atlatamamıştım. Bunu beklemiyordum açıkçası, onu görmek çok değişik hissettirmişti.
Daria ile biraz konuşup diğerlerine de sarıldım. Daria ile diğerlerine göre daha yakındık ve o beni hemen hemen tanımaya başlamıştı. Hareketlerimden, bakışlarımdan neler hissettiğimi anlayabiliyordu. Diğerleri dans etmek için piste gidince ikimiz kalmıştık. Gözlerimi asla etrafta gezdirmiyordum sadece Daria'ya ve tırnaklarıma bakıyordum çünkü onu görmek istemiyordum. Daria konuştu.
