1.Bölüm| "Sapık mısın oğlum?!"

589 83 49
                                    

Sonunda yaz tatiline girdik. Üniversiteye gidiyorum.Gazetecilik bölümünde okuyorum.Ve ilk kez ailemden ayrı bir tatil geçireceğim çok mutluyum! Bugün yaz tatilinin ilk günü ve yarın 2 aylığına tatile çıkacağım. Çok güzel bir otelde tatil yapacağım.Okulun seçtiği öğrenciler bu tatile ücretsiz gidecekti.Bende o öğrencilerden biriyim! Tek dileğim sorunsuz bir tatil geçirmek..

"Yaa ama anne ağlama artık",dedim gözü çeşme gibi akan anneme.

"Kızım nasıl ağlamayağım,2 ay sensiz naparım ben."dedi hıçkırıklar arasında.

"Gitmiyorum o zaman ",dedim üzgün surat ifademle.

"Hayır,kızım gideceksin tabiki ben sadece duygusal oldum",dedi gözyaşlarını silerken.

"O zaman ağlama annee."diyerek yanaklarını sulu sulu öptüm ve odama çıktım.Yarın gidecektim,hemen bavulumu hazırladım.Bikinilerimi mayolarımı da bavula koyunca işim bitmişti.Yaz mevsimindeyiz sonuçta bol bol yüzecegim.Kendi kendime konuşurken aşağıdan anne ve babamın bağırışma seslerini duydum.Hemen aşağı indim.Babam anneme kızıyordu.Anne ve babam ayrı, çünkü babam annemi aldattı ve ondan nefret ediyordum.

"Senin birşey demeye hakkın yok.Sen onun babası değilsin!!"

"Sana gitmeyecek diyorsam gitmeyecek ne b*k yicek orda evde otursun!"babam çok sinirliydi.Ama onun ne dediği umrumda değil, ondan nefret ediyorum!.

"Yeter!!!!" dedim güçsüz çıkan sesimle.

"Sen karışma!"dedi babam!

"Asıl sen karışma,ben senin kızın değilim!"ben bile şaşırmıştım hiçbir zaman büyüğüme karşı saygısız olmamıştım.Babam ve annem şaşırmış bana bakarken odama koştum.Babamda sanırım dediğime üzülüp çıkıp gitti.Umrumda değil!

Yatağıma uzanmış müzik dinlerken annem kapımı tıklattı.

"Gir!".

"Kızım,iyimisin o adamın dediklerini boşver sen tatiline git ve güzel bir tatil geçir". Anneme sıkı sıkı sarıldım.Sonra annem odadan çıkınca telefondan instagrama girdim.Biraz dolaşınca annemin sesiyle irkildim.

"Efendim anneee."

"Kızım gel yemek hazır."

"Tamam annecim geliyorum".Telefonu şarza takıp salona indim.Mutfak küçük olduğu için masa salondaydi.Masaya oturup yemeğimi yedim.Annemde yemeğini yedikten sonra sofrayı kaldırdık.Biraz televizyon izledim. Sıkılınca da odama çıkıp uyudum.Yarin erken kalkacaktım!.

Gözümü açtığımda saat 10 du.Oha ya nasıl uyanmadım ben,alarm da çalmamış..Lanet olsun!!!Saat 11 de uçak kalkacaktı sadece 1 saatim vardı. Kıyafetlerimi hızlı hızlı giydim lavaboya girip rutin işlerimi hallettim.Annem de o sırada kahvaltı hazırlıyor idi. Kahvaltımı yaptım hızlıca.Ve zar zor annemden kaçtım. Yapıştı resmen bende üzülüyordum ama sonuçta tatile gidiyorum.Geri gelicem!

Neyseki uçağı kaçırmamıştım! Hatta daha 5 dakika vardı.Sonunda uçağa binmiştim.Birden yanımda biri belirdi.Yanıma geçince bana gülümsedi bende yapmacık bir gülüş attım.Kemerleri bağlayınca hazırdık.Ucak kalkınca bir garip hissetmiştim.İlk kez biniyordum.Yanımda oturan çocuk korktuğumu görünce tiz bir kahkaha attı. Sinirlenmiştim çok mu komik korkmam.

"Ne gülüyorsun be çok mu komik!"

"Komik olmasa gülmezdim."dedi ukalaca. Göz devirmekle yetindim.

"Ben Bartu"dedi ciddi tavır alarak.

"Hii bende Öykü!" Dedim ve kulaklığı mı takip en sevdiğim müziği açtım. (Ay amor)..

"~Sayın yolcular,emniyet kemerlerini acil takınız."

"Tövbe Bismillah noluyor yaâa",diye çığlık atarken Bartu bana bakıp gülüyordu.

"Çocuk sen mal mısın,ne gülüyorsun",dedim çığlık atarken.Benle birlikte herkes çığlık atıyordu.Bartu malı hariç!.

"Ya sakin ol birşey olmaz,geçer birazdan"dedi sırıtarak.Allahim bir insan nasıl bu kadar rahat olabilir.

"Sayın yolcular,lütfen sakin olun ve kemerlerinizi takınız!"

"Canım nasıl sakin olalım acaba",diye çığlık atarken Bartu hala kahkaha atıyordu. Uçak daha çok sallanırken euzu besmele çektim.Elveda hayat!

EÛZUBİLLAHİMİNEŞŞEYTANÎRRACÎMBİSMİLLAHÎRRAHMANİRRAHÎM

"Noldu Bartu korktunmu?"dedim zoraki sırıtmayla.Oda korkmuştu.

"Sayın yolcularımız,tehlike geçmiştir.Kemerleri çıkartabilirsiniz."Derin bir nefes aldık bartuyla sonra kahkaha attık.

Uçak inişe geçince tekrar kemerleri taktık.

"Off,yeter artık çıkar tak,çıkar tak öldüm!"*

Bartu yine gülerken, kısılan gözlerine baktım. Tatlıydı aslında,aman banane..

"Gelmiyor musun Öykü"ve yine o gülüş.

"Geliyorum be ". Bavulumu taşırken öküz ölüsü taşıyor gibi hissettim.İnsan biraz yardım eder ama ayı işte.O önde ben arkada giderken bavulumla birlikte yere kapaklandım.

"Ahğğğğ, ayağım"diye inlerken sonunda ayı beni farketti ve yanımda diz çöktü.

"İyi misin, düştün mü?"

"Bu ne biçim bir soru ya 'yok düşmedim sıcak mı diye oturdum'.Mal mısın Bartu yaaa."

"Ne bileyim ya , öyle çıktı ağzımdan" ama dudak büzme sen,yerimgg.Noluya lan kendine gel Öykü!!

"Heyy , Bartu ".

"Efendim".

"Yerden kaldırsan bir zahmet (!).

"Ay pardon dalmışım". Baktığı yere bakınca dondum.

"Sapık mısın oğlum sen??"

İnşallah beğenirsiniz..😊😘💞

Yaz ÖYKÜM #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin