Yaz ÖYKÜM #Wattys2017

8.Bölüm | "İyiki Varsın"

İyi okumalar 😄

Multi için yardımcı olursanız çok mutlu olurum 💙

Artık hepimiz odalarımıza dağılıyorduk.Savaş neden bu kadar etkisinde kalmıştı ki? Bartu;

"İyi geceler 😏"dediğinde sesinde soğukluk vardı."İyi geceler"dedim bende sessizce.Odama girdiğimde telefonumun ışığı yanıp sönüyordu.Kesin annem di! Telefona baktığımda Melis ten 15 cevapsız arama..Oha neden bu kadar çok aradı?Hemen Melis i aradım.

Çalıyor...

Çalıyor...

"Alo Melis birşey mi oldu? "Dedim telaşlı sesimle.

"Öykü,abim -ege-trafik kazası geçirdi durumu çok kratik.Nolur gel çok korkuyorum.."duyduklarıma inanamadım.Melisi yanlız bırakamam - melis ve Ege'nin anne ve babası yok! - Hemen İzmir uçak biletlerine baktım internetten.En erken yarın saat 8 di.Ama ben nasıl gideceğim.Bartu,Bartu bana yardımcı olabilir. Bartu'nun odasının önüne gittim ve kapıyı tıklattım.

"Öykü, birşey mi oldu? Dediğinde gözlerimden akan yaşa engel olamadım."Bartu senden birşey isteyebilir miyim?"dedim titrek çıkan sesimle."Tabii"dedi bende anlatmaya başladım.

"Üniversiteden çok yakın bir arkadaşımın abisi trafik kazası geçirmiş ve durumu çok ağırmış.Anne ve babaları onlar kicukken vefat etti.Onu yanlız bırakmak istemiyorum.Beni havaalanına götürür müsün?

"Çok geçmiş olsun tâbi götürürüm hatta bende seninle geleceğim!"

"Senin gelmene gerek yok beni havaalanına bırak yeter."dediğimde bozuldu ama belli etmemeye çalıştı.

"Geleceğim!"dedi emin sesiyle bende üstelemedim ve tamam anlamında başımı salladım."O zaman ben yarın erkenden biletleri alırım.Hadi şimdi odana git ve uyu"dedi sevecen sesiyle.

"İyiki varsın"dedim ve odama doğru ilerledim.Arkamdan bana bakıyordu oda.
Odaya girdiğimde telefon çalıyordu.Hemen açtım.

"Öykü kızım baban,babana araba çarptı durumu çok ağır!"dedi annem ağlarken.Neden herşey üst üste geliyordu.Evet babamı sevmiyorum hatta nefret ediyorum.Ama onun ölmesine dayanamam."Anne nasıl olur,kim kim çarpmış babama?"dediğimde annem biraz sustu ve konuşmaya devam etti.

"Melisin abisi,me-mert!"dediğinde başımdan aşağı kaynar su döküldü sanki.Nefes almam zorlaşıyor, kalbim hızlı hızlı atıyordu.Yani Mert babama çarpmıştı.Telefonda cevap bekliyen anneme zor da olsa birşeyler dedim.

"Anne ben yarın ilk uçakla İzmir'e gelicem".Dedim ve annemin üzerine kapattım.Cok zor olsa da uyumaya çalıştım.

Dıt dıt dıtt...

Alarmın sesiyle uyandım.Saat 7 ydi.Hemen lavaboya girip ellimi yüzümü yıkadım.

Bugün ilk uçakla İzmir'e gidecektim.Hemde Bartuyla birlikte.Kot şort ve askılı tişört giydim.Cok halsizim.Bir yandan Ege bir yandan da babam..Saat 7.30 a geliyordu.

Kapı çalıyor....

"Hazırsan gidebiliriz."

"Hazırım".Dedim gülümsemeye çalışarak.

"Çantamı alıp geliyorum".

"Tamam"dediğinde içeri koştum çantamı ve telefonumu aldım.

"Bartu gerçekten çok çok teşekkür ederim" dediğimde bana sadece gülümsedi.Havaalanına geldiğimizde uçağın kalkmasına yarım saat vardı.Erken gelmiştik.