"มารีเชียร์ ลูกรักแม่ฝากด้วยนะ แล้วแม่จะกลับมาอยู่รอแม่จนกว่าแม่จะกลับมานะลูก. รักเสมอ "ใครจะไปรักแม่กัน ทำไมอยู่ดีๆถึงเป็นแบบนี้ละ ละไอ้บ้านหลังใหญ่โตนี้มันอะไร
"เธอเข้าใจแล้วใช่ไหมว่าทำไมพวกเราถึงจับตัวเธอมา"3ชั่วโมงก่อนหน้านี้
ฉันกำลังเดินไปทำงาน รู้ยังฉันทำงานเป็นอะไร
(คงจะรู้หรอก) ฉันเป็นทนายความจ้ะ
ตอนนี้ฉันอยู่ที่รอรถเมย์ ณ ตอนนี้ฉันรู้สึกถึงอะไรแปลกๆ ทำไมมีผู้ชายเยอะมารุมล้อมฉันอย่างนี้ละ
หรือว่าเขาจะเข้ามาขอเบอร์ฉัน(หลงตัวเอง)
"ไปกับเรา เราจะไม่ทำอะไรเธอ"
ใครจะฟังกันล่ะ มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาจับแขนฉัน ฉันสบัดออกอย่างแรงแต่....หลุด ไม่ใช่แขนฉันนะ มือผู้ชายคนนั้นหลุดออกจากแขนฉัน ทำไมออกง่ายจัง ฉันรีบวิ่งมาที่ไกลสายตาผู้คน ผู้ชายกลุ่มนั้นก็วิ่งตามฉันมา ไม่รู้ว่ามีใครเดินมาจากด้านหลังฉัน เข้าเดินแบบเงียบมาก เอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดจมูกมันเป็นยาสลบ
ฉันหลับแล้วตื่นขึ้นมาที่นี้แหละ
"อื้อ" ฉันตอบสั้นๆ
"ต้องการอะไร" ฉันถาม
"สมกับเป็นทนายความที่อายุน้อยที่สุดแต่ก็สามารถข่มศัตรูได้ฉลาดที่สุด" อะไรของเขา
"รีบพูดมาเร็วๆ"ฉันเริ่มอารมณ์เสียที่พวกมันไม่ยอมบอกสักทีมั่วพูดอะไรก็ไม่รู้
แล้วพวกมันจะกลัวทำไมเนี้ย
"ใจเย็นสาวน้อย" ผู้ชายที่เห็นท่าจะมีอิทธิพลมากที่สุดในกลุ่มคงเป็นหัวหน้าสินะ
"ฉันต้องการให้เธอมาเป็นทนายความส่วนตัวให้เจ้านายฉัน" ดูหน้าตาก่อนไหมลุง
"ไม่ ขอปฏิเสธ อย่างพวกนายคงมีอะไรที่ทำผิดร้ายแรงแล้วต้องขึ้นศาลกับพวกที่มีอิทธิพลมากแน่ๆ ไม่งั้นก็คงเป็นพวกมาเฟีย" ฉันคาดการไปตามที่พวกมันพูด
"เธอรู้" ลูกน้องคนหนึ่งพูดด้วยสีหน้าตกใจ
"เจ๋งฉันชอบคนแบบนี้จัง" สายตาที่ได้รับจากฉันทำให้ลูกน้องคนนั้นต้องหุบปาก
"เธอก็เห็นที่แม่เธอเขียนจดหมายไว้แล้วนิ" ผู้ชายคนนั้นยังไม่ล้มเลิก
"ก็เห็นฉันมีตา แต่..แม่ฉันบอกว่าฝากด้วยนะแล้วแม่จะกลับมา แม่ไม่ได้บอกว่าให้มาเป็นทนายความหรืออะไร แม่ให้สิทธิฉันเลือกว่าจะทำหรือไม่ทำ จริงไหม" เงียบ! เงียบกันทั้งกลุ่ม
แต่จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งแต่งตัวดูดีมากเลยที่เดียว เข้ามานั่งที่โซฟา
"เธอต้องทำ เพราะฉันสั่งให้ทำ เธอยังอ่านจดหมายไม่จบนะ ลองดูอีกหน้าสิ" ฉันรีบพลิกไปอีกหน้ามันเขียนว่า
"มารีเชียร์ ลูกต้องเป็นทนายความของมาเฟียที่พ่อของลูกได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในนั้น ช่วยทดแทนบุญคุณแทนพ่อได้ไหมจ้ะ ถือสะว่าช่วยแม่คนนี้หน่อยนะ ลูกต้องแต่งงานกลับเจ้าสัวที่นั้นและ........"
อ่าว..เห้ยหาย มันละลายไปกับน้ำ
"ก็ได้ ฉันจะทำ แต่เรื่องแต่งงาน.."
"เธอต้องแต่ง" ยังพูดไม่จบก็สวนกลับสะก่อน
"ได้แต่ไม่จดทะเบียนนะ เพราะฉันเพิ่งอายุแค่ 17 เดี๋ยวโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ ไม่รู้ด้วยนะ"
เขากัดฟัน แต่ก็ยอมอ่อนข้อให้
"ได้ แต่ต้องนอนห้องเดียวกัน ถ้าเธอไม่นอนฉันจะให้จดทะเบียนสมรส ไม่มีคำว่าพรากผู้เยาว์ในหมู่มาเฟียหรอก" ดับ เลยไหมละฉัน โธ่ เอ่ย มารี ไม่น่าเลย
"ได้ๆ" ฉันตอบกลับ
"งานจะเริ่มจัด เดือนหน้า พรุ่งนี้จะให้ร้านมา ให้เธอลองชุดเจ้าสาวเตรียมตัวด้วยละ" อะไรจะเร็วขนาดนั้น
"เรื่องนั้นเก็บไว้นั่นแหละ อยากนอนจะไปนอนแล้ว" ฉันเดินไป แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เพราะโดนดึงแขนไว้
"อะไร" ฉันส่งสายตาพิฆาตให้เขา
เขาไม่สะท้กสะท้ากอะไรเลย(ด้านเนาะ)
"รู้หรอว่าห้องไปทางไหน" เออ ใช่
"ก็พาไปสิเร็วๆ" ฉันบอกอย่างขายหน้านิดๆ
คนอะไรหน้านิ่งตลอดเวลา
เขาลุกขึ้นแล้วเดินนำหน้าฉันไป
ห้องใหญ่มาก เอาตรงๆ
"ไปอาบน้ำแล้วมานอนไป" เขาพูดก่อนจะไปทำอะไรไม่รู้
"นี้ผ้า และนี้ก็เสื้อผ้าของเธอ" เขาหยิบชุดนอนกับชุดชั้นในมาให้ ฉันโดยไม่มีท่าทีเขินอาย คนอายมันควรเป็นฉันเว้ย
"ไอ้โรคจิต" ฉันพูดทิ้งท้ายให้เขาก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
ฉันก็แต่งตัวออกจากห้องน้ำเรียบร้อย
"นี้เธออาบน้ำ หรอ ฉันนึกว่าเธอตายในห้องแล้วสะอีก กำลังจะโทรเรียก ชิตะ มาเก็บพร้อมดี" นี้ฉันควรรับมันไหม คำพูดทีไม่เกรงใจกันสักนิด
"นายก็ไปอาบน้ำได้แล้วมั่ง"ฉันเลือกที่จะไม่สนใจในสิ่งที่เขาพูด
เขาลุกขึ้นจากเตียงเดินตรงมาที่ฉัน ก่อนจะอุ้มฉันไปวางไว้ที่นอนอย่างเบามือ เขาเริ่มจูบฉัน แล้วเริ่มไซร์มาที่คอ ฉันพยายามจะขัดขืนเขาสุดแรงแต่ใครละจะไปสู้แรงผู้ชายได้ ไอ้โรคจิต!!!
เขากลับมาที่จูบอีกครั้ง ครั้งนี้เข้าเริ่มใช้ลิ้นสอดเข้ามาที่ปากของฉัน
"อื้อ...." ฉันเริ่มหายใจไม่ออก
เขาก็ยังไม่ยอมถอดริมฝีปากออกอยู่ดี เข้าเริ่มคำไปที่อื่นมือไม่อยู่นิ่ง เขาถอดชุดนอน ูของฉัน
"เห้ย...." ฉันเริ่มตกใจมากขึ้น เขาก็ยังไม่หยุด
น้ำตาฉันกำลังจะไหลอาบแก้ม เขาค่อยจะยอมหยุดเมื่อเห็นฉันกำลังจะร้องไห้
"อ่อนแอ่เกินไปนะ ถ้าแต่งงานเมื่อไรเธอได้เจอหนักกว่านี้แน่" เขาไม่. มี ่คำว่า อ่อนโยนในหัวสมองเลยรึไง
เขาลุกออกจากร่างของฉันเพื่อปล่อยให้ตัวฉันเป็นอิสระ เขาเดินออกไปจากห้องแล้ว ฉันจึงปล่อยน้ำตาให้ไหลตามแก้ม
ไม่รู้จิตใจเขาทำด้วยอะไร มันเจ็บนะเว้ย
😭😭😭😭เซฮาย...เป็นเรื่องแรกเลยมั่งค่ะ
ที่เริ่มแต่งแบบนี้ คงไม่สนุกสินะคะ
..ยังไงก็ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะค่ะ
จะมาแต่งต่อคะ
ขอบคุนล่วงหน้า🙏🙏🙏
YOU ARE READING
รักนี้ที่นายมาเฟียขี้หื่น(NC)-จบแล้ว😁
Actionฉันควรจะทำยังไงดี!!! อยู่ดีไม่ว่าดีแม่ส่งฉันมาขัดดอก เห้ย! รับใช้มาเฟีย ที่โคตรจะเย็นชา มาวันแรกฉันก็โดนขโมยจูบไปซะงั้น #ไอ้โรคจิต #ไอ้ขี้หื่น