8.Bölüm-What Are You Saying!

400 33 24
                                    

O kadar çok acıktım ki midem bulanmaya başladı.Şu an ki halimle aynaya bakamayacak duruma geldim,rimelim akmış,burnum kızarmış,berbat haldeyim.masama oturdum ve siyah deri kaplı defterime içimden ne kadar şey geçiyorsa yazdım belki sövdüm demek daha mantıklı olabilir.kendimi yatağa attım ve ellerimi yüzümde birleştirdim bu gün olanları düşündüm,bana olanları...sonra ise uykuya dalmışım ki ; Soğuk terlerle uyandım. Bu sefer daha değişikti,Tam anlayamadım,kopuk kopuk parçalar....yine aynı yerdeyim koşuyorum,Niall a doğru biri beni kovalıyor.Sonra bir an da duruyorum ama çok .... çok karışık arkamı dönüyorum ve bana yaklaşan şeye doğru bakıyorum ....Tam göremiyorum ama bu beni yaralayan kadın değil .... s.san.sanki  sanırım yanlış gördüm bilmiyorum ama düşüncemi ,gördüğümü ya da gördüğümü sandığım şeyi söylemeden edemeyeceğim,O..O BENDİM... Ama çok garipti sanki ben değildim,zaten çok karışıktı belki de değildim sonra dan içimi kaplayan değişik bir adrenalin vücuduma yayılıyor gibi kıpırtılar hissettim ve bağırırsam içimden çıkacak gibiydi bende o yüzden bağırabildiğim kadar bağırdım.sonra...sonrası yok ...sadece karanlık....saate baktığımda daha saatin 03.00 olduğunu gördüm.aşağı sessizce indim ve buzdolabından kırıntı dondurmayı  (damla çikolatalı)  çıkardım bir kaşık aldım ve salona geçtim televizyonu açtım ve bir bok olmadığı için kısa sürede kapadım.o kadar sessizlikte çıkan gürültüyle yerimden sıçradım...Direk aklıma annem geldi ve onun odasına çıkana kadar aklımdan sayısız,türlü türlü olaylar geçti,Bayan Wings e olanlar ...Annemin odasının kapısını açınca açık pencere ve dışarı ya doğru bakan annemi gördüm.

'Anne..'

'Yanımda dur char ''

'Anne ne oluyor?'

'Biri eve girmeye çalışıyordu ve onu aşağı ittim  '

'Ne? Sen iyi misin peki ?'

'Evet tatlım ben iyiyim aşağı da kalsak iyi olur tüm pencerelerin kapalı olup olmadığına baktıktan sonra'

'Tamam'

Bütün vücudum titriyordu o an ki çaresizlik beni öldürmüştü.bütün camları kapattıktan sonra aşağıyı ve yukarıyı birbirine bağlayan kapıyıda kilitledikten sonra salona geçtik.annem ise hala camdan dışarıyı kolaçan ediyordu.

'Anne kim olduğunu görebildin mi?'

'Hayır hiçbir şey göremedim çok karanlıktı ama o karanlıkta sanırım tırnağım yüzünü yırttı'

'Anladım '

'Şimdi uyumaya çalış,yarına sınavın var ve Carl  amcanı arayıp bizimle bir süre kalmasını isteyeceğim'

'Annee  yapma ama o adamın sana davranışlarını beğenmiyorum '

'Char uyumalısın '

'Nasıl uyumamı bekliyorsun ? uyumayacağım '

'Sen bilirsin benim için sorun yok'

Ne kadar anneme karşı çıksamda yeniden uyumuşum.07.00 de uyandım.Annem kahvaltıyı hazılıyor hemde Zannedersem Carl amcayla konuşuyordu.Bende direk yukarı çıktım.Annem daha önceden yukarı çıkmış ki Ara kapı açıktı.Odama girdiğimde ise her şeyin bıraktığım gibi olduğunu gördüm.Üstüme hemen okul formalarımı giydim,saçımı topuz yaptım ve yüzüme renk gelmesi için ufak makyaj yaptıktan sonra aşağı indim.

'Carl amcan bu akşam saat 7 de burada olacak,güzel yemekler yapıcam o yüzden 7 de evde ol ve bir şeyler yeme'

'Hıhı'

Electric Blue (Niall Horan FanFiction)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin