SONSUZ MAVİ

EYVAH

Harika bir gündü... ahh, sadece inanılmazdı. Onca şeyden sonra buraya geldiğimden beri ilk defa mutlu hissediyordum ve bu benim için gerçekten de harika hissettiren bir şeydi, şu anda hayatını bir kelime ile anlat derlerse diyeceğim tek şey "mutluluk" olurdu, yani sanırım. O gün bittikten sonra Skylar beni eve bırakmıştı ve sonra kendi evine gitmişti ama ben hayla olayın şokunu atlamamışım gibi boş boş bakıyordum. Eve girer girmez hemen odama çıktım ve üstümü değiştirdim, annem beni akşam yemeğine çağırana kadar odamda müzik dinlemiştim sonrada yemek için aşağı inmiştim veee gün bitmişti

........................

Yine alarmın sesi beni okulun yeni bir günü için dürtüyordu ki kapımın açıldığını duydum ve sanırım şimdi...

T: günaydın

C: Thomas sana bir şey sorabilir miyim acaba

T: tabikide Khaleesi

C: lise 3' e gidiyorsun ama şu üstüme atlama şeyinden bir kurtulamıyorsun, niye?

T: çünkü bir abinin en büyük görevi küçük kardeşi ile uğraşmaktır

C: ciddimisin

T: evet. Hadi kalk

C: bana açıklarmısın acaba sen üstümdeyken nasıl kalkmamı bekliyorsun

T: onuda sen düşün artık

Güldü ve üstümden kalktı sonrada beni elimden tutup kaldırdı sonra kapıya doğru yöneldi, tam derin nefes alacaktım ki Thomas arkasını döndü

T: bu gün annem bizi bırakacakmış

C: servis işi ne oldu ?

T: bilmem

C: peki, bilgi için sağol

T: sorun değil

Thomas kapıdan çıkar çıkmaz derin bir nefes aldım ne dense bir an bana Skylar' ı soracak sandım neyse hemen üstüme mavi bol kazağımı, altımada yırtık siyah pantolonumu giydim, saçımı açık bıraktım son olarak çantamı alıp aşağı indim ve sandviçimi alacaktım ki annemin masaya para bıraktığını gördüm Buda demektir ki bu gün kafeteryadan bir şeyler alacağım ki ben dışardan yemek yemeği fazla sevmem genelde evde yaptıklarımı okula götürürüm ama eğer olurda üşengeçliğim tutar veya geç kalırsam hazır yemek için para alırım, ama bu hoşuma gitmez. Ne olursa olsun aç kalamam değil mi? Hemen parayı alıp cüzdanıma koydum ve ayakkabılarımı giyinmeye başladım, o sırada arabadan annemin sesini duydum

An: hadi Cora! Unutma tatlım benimde yetişmem gereken bir yer var

C: Geldim !

Ayakkabımın bağıcığını bağladım ve hemen arabaya koştum ama o sırada çantamda bir şeyin eksik oldunu farkettim, eksik olan şey bilgisayarımdı.  Annem arabayı çalıştırırken hemen anneme seslendim

C: anne bekle!

An: ne oldu Cora ?

C: bilgisayarımı unutmuşum

T: al işte

An: üzgünüm tatlım ama geç kalıyoruz

Annem çoktan gaza basmıştı bile, ne kadar geç olduğunu bildiğime ramen  ısrar etmeye karar verdim

C: ama anne bilgisa-

T: neden hayla konuşuyorsun annem çoktan gaza bastı

An: abin haklı, artık istesende dönmeyiz

Derin bir nefes aldım ve sert bir şekilde nefes verdim

C: peki

.............................

Sonunda okuldayım ve yine dersler başlıyor. Eve git, uyu, yemek ye, ders çalış, uyan, okula git, film izle, kitap oku, oyun oyna ahh hayatım bazen gerçekten sıkıcı oluyor ama her türlü yaşayıp gitmek zorundayız, değil mi ? Bir anda omuzuma dokunan bir el bütün düşüncelerimi buharlaştırdı

M: hey

Bu Mia' nın eliydi, arkamı dönmedim sanki bir anlığına hiç birşey umrumda değilmiş gibi davranmak hoşuma gitti ama pek faydası olmadı çünkü bu sefer omuzuma dokunan başka biriydi

T: Cora, hey

Bu sefer arkamı dönmek zorundaydım ve döndüm

C: evet

M: sana seslendim

T: hatta omuzuna dokundu

C: özür dilerim....ben bir anlığına dalmışım

M: sorun değil

Üçümüz yürürken bir anda uzun boylu, siyah dalgalı saçlı, kahve renkli gözlü, üstünde vücudunu saran kırmızı kısa kollu bir tişört ve altında siyah dar pantolon olan bir kız yanımıza geldi ve kolunu Mia'nın omuzuna attı

J: sanırım arkadaş grubunu benimle tanıştımalısın Mia

Tabii ya bu Julia yani öyle olmalı

M: ahh Tanrım, Julia

İşte tahminim doğru çıktı ve açıkçası çok şaşırdım çünkü Julia ile Mia birbirlerine nerdeyse hiç benzemiyorlar ama Julia'da Mia kadar güzeldi.

C: merhaba Julia ben Cora

J: tanıştığıma memnun oldum Cora, Mia senden bahsetmişti

T: peki ya benden ?

Oha, Thomas büyüğülenmiş gibi gülüyordu hatta gözleri parlıyordu....acaba

J: sende Thomas olmalısın, Mia sendende bahsetmişti

Şimdi Julia'da gülüyordu. Eyvah