SONSUZ MAVİ

GÜZEL İSİM

Mia' nın dedikleri hayla beynimin içinde dönüyor, neden böyle zor durumda olan bir insana yardım etmeyeyim ki evet, tamam biliyorum ben iyilik meleği değilim ama zor durumda birine yardım etmek için iyilik meleği olmak gerekmez ki azıcık vicdanın olsa yeter. Ben kafeteryada Mia' nın dediklerine kafa yorarken tatlı bir ses düşüncelerimi böldü

X: merhaba... oturabilir miyim ?

C: merhaba veee tabi ki

X: teşekkürler...bu arada ben Skylar, Skylar Bell

C: ben Cora, Cora Hope

S: tanıştığıma memnun oldum Hope

C: aaa şey aslında Hope soyadım

S: biliyorum sadece hoşuma gitti

Yüzümde küçük bir gülümseme belirdiğini farkettim ahh tamamen utanç verici

S: gülüşünde öyle

Azım açık kaldı, ne diye bilirim ki uzun boyu, kahve renkli bukleleri ve derin siyah gözleri ile mükemmel bir insan modeli önünüzde duruyor ve size gülüşünüzün hoşuna gittiğini söylüyor Tanrım, Cora sana neler oluyor kendine gel

S: eee konuşacakmıyız yoksa birbirimizemi bakacağız

Bir an çocuğa öylesine bakakaldığımı farkettim, utanç verici ahhh

C: şey, ben özür dilerim bir anlığına dalıp gittin

S: fark ettim

İkimizde küçük bir kahkaha attık harika bir sesi var

S: eeee nerelisin yani buralı olmadığın belli

C: aaa evet, ben Teksaslıyım

S: peki ya ailen

C: annem, babam ve abim Thomas

S: hmm demek abin var

C: evet, bazen çok gıcık olabiliyor ama onu seviyorum

S: bende abi olacaktım ama annem bebeği düşürdü

C: Aman Tanrım, çok özür dilerim ben... ahh ne diyeceğimi bilemiyorum

S: önemli değil geçmiş, geçmişte kaldı

C: peki adını belirlemiş miydiniz ?

S: evet aslında adını ben koymuştum

C: neydi peki

S: Alice

İsmi söylerken Skylar' ın ürperdiğini gördüm

C: bende Teksastayken arkadaşım aslında en iyi arkadaşım Lisa benim kardeşim gibiydi her şeyi beraber yapardık, beraber yemek yer, beraber film izler hatta onlarda kaldığım zaman beraber uyurduk... çok güzel zamanlardı ama artık herşey bitti

S: senin adına üzüldüm

C: önemli değil geçmiş, geçmişte kaldı

Artık ikimizde birbirimize boş boş bakıyorduk, ikimizinde eski anıların acısı kalbimizdeki yaralara tuz dökmüştü

.............................

Eve geldiğimde annem ve babam evde yoktu zaten onlar eve saat sekizde geliyorlardı biz ise saat dörtte evde oluyorduk her neyse ben çoktan eve gelmiştim Thomas ise marketten iki paket makarna almaya gitmişti genelde bu işi sırayla yaparız eğer annemler evde değilse markete sırayla gider ve karnımızı doyuracak bir şey almaya gideriz ve bu gün sıra Thomas' ta idi aslında bu gün sıranın Thomas' ta olması iyi olmuştu çünkü bu gün gerçekten garip hissediyorum yani hiç uğraşamıyacağım. Hemen yukarı çıkıp kıyafetlerimi çıkarıp üstüme pijamalarımı giydim ,küçük mavi ve üstünde STAR WARS yazan yastığımı aldım, bu yastığıma bayılıyorum hatta bazen sinemaya giderken bile bu yastığımı yanıma alırdım neyse aşağı kata indim, Thomas mutfakta makarna için su dolduruyordu, tam yönümü değiştirip salona gidiyordum ki

T: o çocuk kimdi ?

C: hangi çocuk ?

T: kafeteryada beraber oturduğun çocuk

C: o mu ? Şey....bir dakika, benimi gözetliyordun Thomas

T: hayır! tabikide seni gözetlemiyordum sadece seni gördüm yanına gelecektim ama sonra o çocuğu farkettim. Seni gerçekten gözetlediğimi mi sandın ?!

C: özür dilerim Thomas, ger..gerçekten özür dilerim, şey ben, ben bu gün yorgun hissediyorum o yüzden lütfen kusura bakma

Bir an içimden ağlamak geldi neden bilmiyorum ama gerçekten yorgundum o arada Thomas tencereye makarnaları doldurma işi bitmişti, yanıma geldi ve hemen koltuğa yığıldı ( klasik Thomas )

Thomas derin bir nefes aldı

T: sorun değil Cora. İyi misin ?

C: evet, sadece yorgunum o kadar

T: hmm peki, şimdi konuşmak ister misin ?

C: evet

T: peki kimdi o çocuk ?

C: tam olarak bende bilmiyorum  sadece yanıma geldi ve oturmak için izin istedi sonrada konuşmaya başladık

T: hmm adı ne peki

C: Skylar, Skylar Bell

T: demek Skylar, güzel isime benziyor

C: evet, gerçektende güzel isim

Skylar Bell, sanırım buna alışabilirim