Emin adımlarla yürüdüm dolaba doğru. Eski Gibson gitarımın hüzün dolu bakışları beni içten içe yiyip bitiriyordu. Villada adeta her adımım çığlık çığlığa yankılanıyordu. Herşey istediğim gibiydi. Rachel psikoloji ofisine gitmişti. Ben ise beni rahatsız edemeyecek kadar uzakta, Londradaydı. Yüzbaşı James bugünün vardiyasını benden almayı memnuniyetle kabul etmişti. Mona'yla aram zaten bozuktu. Egosuna yenik düşmezdi. Şef Jefferson ise Colinas'a aylık kasaba eyalet raporunu sunmaya gitmişti. Yani bu bugün için : "Dedektif Lynch! Kızıl Işıktaki cinayet raporundan ne haber? Kartel teslimat çizelgeleri nerede?! Tim Lambert davasının bitmesine az kaldı!" dırdırı yok demekti. İçimdeki psikopat bugünkü vesvesesini dürtüklemeye bile tenezzül etmiyordu. Tamamen yalnızdım. Usulca dolaba kilitlediğim Remington'uma uzandım. İçine iki tane fişek salladım. Pompasını çektim ve bir elini bahçedeki 2 gün önce bitmiş Jack şişesine salladım. Lanet olsun! Hala attığımı vuruyorum. Yeteneğe yazık olacak. Namlu soğudu. Buz gibi ucunu çenemde hissettim. Sonrası ise...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık : Kayıp Halka
ActionBenliğini kenara fırlatan ve başkaları için yaşayan, bir yandan geçmişiyle uğraşan, karanlıkta boğulan adamın hikâyesi.
