That Nerd is a Model

Shot 20

 (Finale)

Lahat ng tanong ay may kaukulang sagot.

Lahat ng kalungkutan ay napapalitan ng kasiyahan.
Lahat ng tao ay may nakalaang kasama habang buhay.

Venus's POV

After our passionate kiss, ay nakangiti ako.The sweet feeling is still overwhelming.

"So, nerd, payag ka bang maging asawa ko?" nakangisi nyang sabi.

"Ayoko nga.Tinatawag mo parin akong ners eh.Di na ko nerd no.Maganda kaya ako." then, I flipped my hair.

Lahat ay nagtawanan sa ginawa ko.

"Ah basta, nerd pa rin tawag ko sayo.At kahit naman yan ang tawag ko sayo,mahal pa rin kita.Di magbabago yun." pagkatapos nyang sabihin yun ay ngumiti sya.

"Tss. Kung di lang kita mahal,inupakan na kita." tapos nginitian ko din sya.

"So that means...."

"Yes.I will be your wife,and I'd be honoured."

Niyakap nya ako,and I did the same.

"Yeeeeyyyy!!"

"Congratulations!"

"Mabuhay ang magfiancee!"

Sigawan nga mga tao.

"Kailan ang kasal?" tanong nung isang lalaking di ko kilala.

Tumingin sa kinaroroonan nya si Kent at nagsmirk ito,at tumingin sakin.

"Kailan nga ba?" nakangisi nyang tanong sakin.

"Aba,malay ko." Nakasmirk kong sagot.

Tapos nagplay ulit yung kantang Thousand years.

Sumayaw kami sa harap ng mga tao.
Lahat sila nagsisitilian.

"You really made me happy tonight.Thank you." sabi nya ng nakangiti.

Titig na titig lang ako sa mata nya,na halatang masaya.

"Kahit pinaiyak mo ko sa umpisa,okay lang.Dahil pinasaya mo rin ako."

Nanatili lang kaming nakasayaw,nakatingin sa mata ng isa't isa habang nakangiti.

---

Nakaupo kami sa mesang bilog ngayon habang kumakain.
Ako,si Kent,si Mitch tsaka si Ford ang nasa mesa.

"Bess, kailangan mong pagbayaran ang kasalanan mo sakin." sumbat ko sa kanya habang tinatapat sa kanya yung tinidor.

"Hehehe..b-bess,pasensya na kung sinabi ko sayo yun.Yun kasi sabi ni Kent eh.Ayoko namang masira yung surprise nya." tumingin sya kay Kent habang nakangisi

"Appear!" Naghigh five sina Kent at Mitch.Tss. Nagkakasundo pa talaga sila.

Tiningnan ko si Ford.Tahimk lang nyang kinakain ang lasagna nya habang nakayuko.

"Ford,bakit tahimik ka dyan?"

"Wala.May iniisip lang."

"Ano naman yan? share naman." saad ni bess habang sinisiko sya.

"Wala nga."

"Okay"

Buong gabi nagtatawanan lang kami.Nagkukulitan.

Hanggang sa umalis si Ford sa table namin.

Nagtinginan lang kaming tatlo,hanggang sa nagdecide akong kausapin sya.

"Alis muna ako ah? Kausapin ko lang sya."

Pumayag naman sila at sinundan kong saan nagtungo si Ford.

Natagpuan ko syang nakaupo sa may likurang bahagi ng garden nila.

Umupo din naman ako sa tabi nya.

"Bakit ang tahimik mo? di tuloy ako sanay."
Kahit medyo madilim ay kita ko parin na nakangiti sya ng malungkot.

"Wala lang.Pagod lang siguro."

"Tss.Dali na kasi.Sabihin mo na."
Tumingin ako sa kanya ng nakapout.

"Do you really wanna know why?"

"Of course."

"It's because...."

"Because?"
This time, napaharap ako sa kanya.

"It's because of you.Alam ko sa simula palang ay di ka mapapasakin.Alam ko ang rason kung bakit ayaw mo kong bigyan ng chance,na hanggang kaibigan lang ang tingin mo sakin.At ngayon, fiancee mo na sya.Wala na akong magawa."
Ngumiti sya ulit ng malungkot,tapos bigla kong nakita na may tumulong luha sa mata nya.

"Ford, k-kasi---"

"No,it's okay.Masaya ako na masaya ka na ngayon.Makakapiling mo na yung lalaking matagal mo ng hinihintay." Hinawakan nya ang mukha ko gamit ang dalawang kamay nya. "Basta pangako mong magiging masaya ka.Kapag hindi,babalik ako dito para kunin ka sa kanya."

"Bakit? San ka ba pupunta?"

"I'll be back in Germany for good.So please take care of yourself.I love you very much but I have to let you go." Ngumiti sya at hinalikan ang forehead ko at tsaka umalis.

Maya maya ay may narinig akong yapak galing sa likuran ko.
Paglingon ko...

"Oh,Kent,kanina ka pa?" napatayo ako sa gulat.

"Hmm, yep.Rinig ko nga ang pinag usapan nyo eh." tapos kumindat sya.

"Tssk.Eavesdropper!"

Lumapit ako sa kanya at kusabg gumalaw ang mga braso ko at tumuntong sa mga balikat nya.Sya naman sa may bewang ko.

"I love you very much Kent Chavez.Kahit di man mabuti yung naging simula ng story natin,still thankful parin ako na naging mabuti naman yung ending." Nginitian ko sya kaya ngumiti din sya.

"Oo nga eh.Di ko aakaling maiinlove ako sa isang nerd,na model pala.Pero di ko binali yun.Importante mahal na mahal kita.At di ko kayang mawala ka sa buhay ko."

And with that, we close our eyes and kiss each other.

Love embraces my whole being right now.
The tingling sensation and the electricity are now all over me.

I love the way he holds me.
I love the way he kisses me.
I love his presence.
I love him,oh,I love him.
Mere words cannot express how much I love Kent Chavez.

All people who give their love,also deserve to be loved.
Kaya kung nagmahal ka ngayon na hindi bumalik sayo, balang araw matatagpuan mo rin ang para sayo.

Lahat ng bagay ay may katapusan,
pero ang pagmamahal ay palaging nandyan.

-END-

a/n: abangan yung epilogue. :)