{ Hoofdstuk 2 }

448 9 0
                                    

{ Pov Onbekend. }

Ik stap snel de auto uit en kijk geschrokken wat of wie ik geraakt heb. O nee ik heb Iris geraakt. Als ik haar zie ga ik op mijn hurken zitten en kijk of ze nog bij bewust zijn is. Als ik merk dat ze dat niet is til ik haar heel snel op en leg haar in mijn auto. Ik ga er zelf ook heel snel in zitten en start de auto en rij naar het ziekenhuis toe. Als ik daar ben aangekomen stap ik heel snel uit en til haar weer op en loop zo snel naar het ziekenhuis toe.

"Ik heb hier een meisje die is aangereden." zei ik heel vlug tegen een zuster. "Wat is uw naam?" "Dat wil ik liever geheim houden." "Oh, hoe zo?" zei ze een beetje serieus. "Nou ik mag het gewoon niet vertellen." "Zou ik dan haar naam mogen weten?" "Iris van Loen." "Oké leg haar maar op de brancard dan word ze hier verder onderzocht." "Zou u me Willen vertellen als ze wakker is?" "Wat is uw nummer dan?" "06*******." Toen ik haar mijn nummer gaf loop ik naar de uitgang en ga naar mijn eigen huis denkend over Iris.

{ Pov Iris }

Ik werd wakker en zie dat ik in een hele witte kamer zit. Wat is er gebeurt? Als ik dat denk krijg ik in eens een flashback.

Ik fiets naar huis als ik rechts af ga. Komt er gelijktijdig een auto heel hard aan rijden en daar lag ik dan onder die auto en toen werd alles zwart.

Ik heb nog gevoelt dat hij me heeft opgetild en in de auto heeft gelecht en toen was ik echt helemaal weg gezakt. Meer weet ik dus ook niet. Ik druk op her rode knopje en er komt een zuster binnen gelopen en ze liep naar me toe. "Hoe gaat het?" "Gaat, kan altijd beter. Ik heb hoofdpijn." "Ja dat begrijp ik je hebt ook een harde klap gehad." "Waar zijn mijn ouders?" "Ze zijn nu thuis ze komen straks weer. Het is midden in de nacht, maar ik ga even wat controleren bij jou en als dat goed is mag je morgen alweer naar huis." de zuster loopt weg en komt weer aanlopen met een andere zuster er bij. "Hallo ik ben zuster margriet." "Ik ben Iris." Stelde ik me heel netjes voor. Der kwam een andere zuster om het hoekje kijken en die gebaarde naar de andere zuster dat er iets is. "Excuses, ik moet even bij iemand kijken." zei de eerste zuster en margriet blijft hier en doen wat tentjes met mij. Als de testjes klaar zijn keurt ze het goed. "Iris je mag morgen gewoon naar huis als het morgen ook nog zo is." ze loopt weg en ik geef haar nog een glimlach. Ik pak mijn telefoon en zag dat ik appjes had. Een berichtje viel me heel erg op die onbekend nummer dus daar klikte ik als eerste op.

Onbekend= Ik hoorde dat je in het ziekenhuis licht Door een auto ongeluk hoop dat je wakker bent.
Groetjes je stalker.

Ik opende de andere appjes ook en zag dat mijn vreinden allemaal Beterschap had gewenst en vragen zo als. Hoe is het? En wat is er gebeurt. Ik besluit om er nu maar niet op te reageren. Ik ga goed lichen en merkte dat mijn been beetje pijn deed. Ik kijk naar mijn been en zag dat er gips om heen zit. Leuk dat is dus gebroken, dacht ik. Ik doe nu mijn ogen dicht omdat ik merk dat ik wel heel moe ben maar opdat moment hoorde ik dat er iemand bij mij kwam zitten. Ik voel dat hij of zij mijn hand vast pakt. Ik doe nu mijn ogen open en zei een knappe jongen naast me zitten die de andere kant opkijkt. "Uhmm, wie ben jij?" "Ik ben Ian en het spijt me dat ik je heb aangereden." Toen hij dat zij keek ik in zijn mooie blauwe ogen.

Wat zou er gebeuren?

Verliefd Op Mijn Ontvoerder#themattys2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu