{ Hoofdstuk 4 }

49 0 0
                                    

{ pov Jason }

'Iris het begint opnieuw en ik wil weten wat is je vader presies van plan. En waar is Iris?' zeg ik in paniek. 'Wat is er gebeurt!' zegt Hendrik ook in paniek. 'Ze ging slapen na dat we jou brief hebben gelezen en toen ik ging kijken was ze in eens spoorloos. Ze lag niet in haar bed.' 'Oow shit en haar raam!' 'Was open.' 'Shit hoe dat dan!' 'Dat is dus mijn vraag aan jou hoe en waar is ze!' 'Ik zweer het ik weet het niet. Me vader zegt me niets meer , omdat hij weet dat ik het niet wil ze is verlieft op jou! Dat zie je aan alle kanten.' zegt hij terwijl hij met een geschrokken gezicht mij aan zit te kijken.' 'Wat moet ik nu.' zeg ik in paniek en zie Hendrik mij aan kijken.' 'We vinden haar dat beloof ik maar je moet echt wachten tot dat ik vrij ben ben pas volgende week vrij.' 'Ik ga aangiften doen.' 'Dat is miss inderdaad een goed plan.' Ik zie in me oog hoeken een agent aan komen en die gaf aan dat het tijd was en nam Hendrik mee. Ik stond ook op en liep nu maar eerst naar huis, omdat ik het even wil bij laten zinken wat er is gebeurt ik kan nu niet zo hee veel doen. Ik besluit om eerst onderzoek uit te gaan zoeken want anders red ik het niet.

{ POV Iris }

Voor mijn gevoel zit ik er nu al uren en de vader van Hendrik is 2 uur geleden vertrokken. Ik voel me machteloos en voel een traan over me wang glijden. Wat mij opvalt is dat ik bewaakt word door 2 manen met een bivak muts op. Helaas kan ik niet zien wie het zijn. Ik probeer los te maken maar het lukt niet. Ik hoor dan in eens de deur open gaan en zie Hendriks vader naar me toe komen lopen. Met een ruk word de teep van me mond afgehaald en me handen worden los gemaakt. 'Je kan niet weg Iris hier eet dit maar op.' Ik zie dat hij zich omdraait en weg loopt. Ik zucht en loop naar het bed wat er staat. Ik zou graag licht willen denk ik en loop door de kamer rond op zoek naar een licht knop. Als ik die heb gevonden gaat het licht met een snelle poging aan. Ik word er een beetje verblind door. Met een zucht kijk ik om me heen en zie dat het een karig gedoe is. Een bureau en een bed en een stoel verder staat er niets. Ik zucht diep en kijk maar gouw naar het eten. Bah denk ik bij me zelf. Het ziet er niet smakelijk uit. Wat ik wel doe is een slok nemen van de melk die er bij staat. Ik zucht nog een keer en loop naar het raam want zie dat er een raam zit. Ik doe hem een stukje open voor frisse lucht en op dat moment hoor ik alweer de deur open gaan. 'Eet je je eten niet op?' 'Nee het ziet er niet lekker uit en oow ja wanneer mag ik weg.' 'Niet dat weet je ook wel, je mag weg als je getrouwd bent.' 'Nee ik hou van Jason.' 'Waarom heb je dat niet tegen hem gezegd?' 'Omdat ik tijd nodig heb! Jij zit me steeds dwars ik kan het niet zeggen!' 'Laat het raam dicht.'zegt hij zacht . 'Maar ik wil ook frisselucht of ijs je me dat ook al niet.' 'Oké kiertje dan.' zegt hij en ik zucht van opluchting. Dan kan het tenminste wel luchten denk ik bij mezelf.

Ik schrik als ik op een gegeven moment 2 mannen zie aan komen. Ik hoor hun wat fluisteren en het enige wat ik mee krijg is mijn naam. Waar hebben hun het over waar gaat dit naartoe. Ik weet dat ik niet veilig ben maar wat zijn hun precies van plan. Ik zucht als ik zie dat hun weg lopen en ik ga op me bed zitten. Maar na tien minuten te vervelen Zie ik die 2 mannen de kamer in komen met iets in hun handen. Ik schrik als ik het zie en ga snel naar achteren. Maar wat er dan gebeurt verbaast me nog meer.

Oeeh wat zou die mannen doen. En wat hebben hun in hun handen.

Verliefd Op Mijn Ontvoerder#themattys2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu