Ik loop door het donkere bos als ik van achteren word vast gepakt. Hij liet mij niet los en ik raakte helemaal in paniek. Als we uit het bos zijn draait hij mij om en kijk ik in de mooiste ogen die ik ooit heb gezien."Hallo Iris." "Hoe ken jij mijn...
"Het begon allemaal bij een ruzie tussen jou vader en België. Jou vader was er niet mee eens om jou uit te huwelijken aan prins Hendrik." "Waarom zou ik moeten trouwen met iemand die ik niet eens ken?" vraag ik mijn moeder niet begrijpend. "Laat me nu maar even uitpraten, Iris." "Is goed." "Nou waar was ik, Oh ja, toen België dat vroeg zij jou vader gelijk nee. Wat ook best logies is want prins Hendrik is gewoon 10 jaar ouder dan jou. Wij vinden dat je jou eigen vreindje moet zoeken. En het hoeft niet perse een prins te zijn.......
{Pov Iris }
Ik schrik van het verhaal en ik kan me echt helemaal niets meer van herrinerren. "Maar ik kan me echt niets herrinerren." zeg ik vaag. "Dat kan je was ook nog maar 6 jaar." "Sorry, ik kan dit niet, alsjeblieft laat me met rust." zeg ik in paniek. Ik sta op en loop zo het huis uit en ga zitten op het bankje achter de foltijn. Ik voel de tranen prikken en begin te huilen. Ik wil dit allemaal niet. terwijl ik dit denk gaat mijn telefoon af. Ik shrik uit mijn gedachten en kijk wie me appt.
Onbekend = Heyy Iris volgens mij is het verhaal je nu duidelijk, het gevaar is dichterbij.
Ik schrik en begin nog harder te huilen. Ondertussen dat ik aan het huilen ben heb ik niet eens door gehad dat er iemand naast mij komt zitten. "Gaat het?" "wie ben jij?" zeg ik uit nieuwschrierig heid. "Dat maakt eff niet uit, het gaat er om hier zit een heel mooi meisje te huilen." "Ik ben gewoon van streek zie je dat dan niet?" en terwijl ik dat zecht zie ik de mooiste jongen zitten.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Wie ben jij?" zeg ik in eens verlegen. "Hendrik." Ik keek hem aan en vroeg, "zo als de Hendrik waar mee ik moet trouwen?" "Hu? Waar heb jij het over?" "Uhmm, hun zijden dat?" "Oh, ik weet niet waar je het over hebt, heb je misschien geen koorts dat je dingen verzint?" "Nee?" "Laten we anders even een stukje lopen misschien helpt dat." "Ja is goed.." we lopen nu om de vijver heen en hebben veel lol.
{ pov Jason }
Als ik naar buiten loop zie ik Iris met een vreemde jongen lol hebben. Ik vraag me echt af wie is die gast, die met mijn meisje er van door gaat. Ik loop zonder te twijvelen naar hun toe. "Heyy, wat doe je met Iris?" "Ik zag haar huilend op een bankje zitten." zecht die jongen maar ik betwijvel het. "Ja vast laat haar met rust! Ze heeft al genoeg aan haar hoofd!" terwijl ik dat zeg loop ik zonder te twijvelen weg en trek Iris mee. "Laat me los!" hoor ik Iris gillen. "Ja, wat! Ik heb je net gekust en dan ga je met een andere jongen verder?" "Hij vrolijkte me alleen maar op!" "Oh,echt zo zach het er niet naar uit!" schreeuw ik in paniek en woedde. Ik stap op die jongen af en begon hem in eens te slaan. "Laat hem!!!!" Schreeuwt Iris. Ik laatte hem los en loop boos weg zonder om tr kijken. Als zij hem beter vind dan ik moet ze het toch zelf weten. Maar dan help ik haar niet meer als ze voor zoon persoon kiest, ik vertrouw die persoon niet helemaal.
Ik schop tegen een boom aan uit frustratie en zak neer huilend.
{ Pov Hendrik }
Ik schrik van de uitbarstig van die jongen. Ik hoop echt niet dat hij het door heeft, dat ik de persoon ben achter alles. Ik draai me om richting Iris en zie dat ze weer tranen heeft. "Kom ik breng je wel thuis." "Dat is lief van je?" snikt ze. Ik til haar op en loop zo met haar richting mijn auto. "Waar woon je?" vraag ik anders is het te opvallend dat ik alles weet. "Ik woon op************* ** ." "Oke ik breng je wel even gouw.
Als we geariveerd zijn bij haar huis. Bedankt ze me en stapt de auto uit en loopt het huis pad op, als ze op de helft is stopt ze even en draaid zich om. Ik zie haar zwaaien en dan verdwijnen in het huis. Ik waarom mag ik niet met haar trouwen van haar ouders denk ik zo bij mij zelf.
{ Pov Iris }
Ik stop het huis binnen en denk gelijk weer aan jason. Waarom zou hij zo boos zijn. Wacht waarom denk ik toch steeds aan jason, ben ik dan toch verlieft op hem? Ik loop naar de tafel en ik zie daar voor de zoveelste keer een briefje liggen. Jahoor ze zijn weer niet thuis en zonder er bij na tedenken loop ik naar boven en app jason
Iris = Het spijt me Jason wil je asjeblieft langs komen?
Jason = Hoezo, nu wel in eens en zo net was je nog met je oh zo leuke vertroude jongen.
Iris = Asjeblieft ik wil je wat vragen.
Jason = Ga toch naar die andere jongen, ik hielp je ik was er voor je en dan kies je voor zijn kant.
Iris = Dat je verlieft op me bent betekend niet dat ik ook vreindschap mag.
Jason = Een ding wil ik je duidelijk maken, je brengt je zelf steeds meer in gevaar als je met die jongen om blijft gaan, verder is het jou keus.
