Verliefd Op Mijn Ontvoerder#themattys2017

{ Hoofdstuk 17 }

{ pov iris }

Met een zucht open ik me ogen en realiseer me dat ik samen met Jason op de bank in slaap ben gevallen. Als ik dat zie vliegt me buik vol met vlinders en voel me wangen rood worden. 

10 minuten later voel ik dat Jason wakker word. 'Goedemorgen, Jason goed geslapen verder.' zeg ik tegen hem en hij knikt. 'Iris ik moet je wat vertellen het is belangrijk voor jou en voor mij.' en hij begint met vertellen van zijn verhaal.

{ pov Jason }

{terug blik }

Ik word wakker geschut door me vader die mij met een blik vol met blijdschap staat maar ook met angst 'Wat is er papa?' Ian kijkt mij nog steeds zo eng aan.  'Ik heb het meisje, Iris.' zegt me vader tegen mij en met dat ik het besef zit ik recht op in mijn bed. 'Toch! terwijl ik zij niet doen, zij heeft het helemaal niet verdient!'zeg ik nu boos tegen mijn vader. Ik hoor mijn vader diep zuchten en terwijl ik dat merk zucht ik ook. Waarom overkomt mij dit, het meisje waar ik altijd al een oogje op heb. Heeft ze al gegeten? vraag ik aan mijn vader. 'Nee.' terwijl hij dat zegt loop ik naar de keuken en maak 2 broodjes voor haar klaar en loop ik naar haar kamer toe wat me vader had aan gewezen, even met haar gepraat te hebben loop ik boos naar mijn vader toe en probeer hem over te halen om Iris juist te helpen en niet wat hij nu doet, en sindsdien was alles anders en we waren er voor haar.

{ eind terug blik }

Ik kijk iris aan als ik dat heb verteld en zie haar in huilen uitbarsten. 'Dus jullie waren eerst ook van de slechteriken!' gilt ze nu in eens hysterisch  en daarna loopt ze weg na dat ze haar schoenen had aan getrokken en haar jas heeft aan gedaan.  Ik ren achter haar aan maar het was al te laat.

{ pov Iris }

Als ik buiten arriveer ren ik zo hard als ik kan want ik weet het gewoon niet meer wat ik moet doen, hij heeft gewoon tegen mij gelogen. Ik barst in huilen uit als ik tegen een boom aan loop. Ik zelf moet ook wel lachen omdat ik tegen een boom aan knal. Alleen mijn gevoel komt zo slecht van pas op dit moment, ik ben boos en verdrietig en moet lachen dat is een hele rare mengeling van gevoelens. Ik zucht diep en loop rustig naar mijn vriendin en op dat moment word ik zo in een auto gesleurd, Niet alweer denk ik bij mij zelf en schreeuw alles bij elkaar.