{ Hoofdsruk 3}

60 0 3
                                    

{ Pov Iris}

Ik ga in bed liggen en in eens zie ik een vreemde man in mijn kamer staan.

Als ik die man zie schrik ik me rot waarom staat hij nou in me kamer. 'Wat doe je hier? Vraag ik aan hem en hij zegt verder nog niets. Die man stapt een stap naar voren en kijkt mij aan. Ik kan hem niet herkennen door een bivakmuts die hij draagt.ik schrik en word bang. Op een gegeven moment gaat de raam open en komt daar ook iemand vandaan. Ik schrik me wezenloos en spring uit bed en gil het uit. Maar dat heeft geen zin meer want die man die net nog in een hoekje stond drukt een zakdoekje tegen me mond en ik val weg.

{ 2 uur later }

Ik open me ogen en merk dat ik in een donkere kamer zitten. Ik kijk Goed om me heen maar alles is nog heel wazig om me heen. Ik weet nu nog steeds niet wie er in mijn kamer stond en wat voor spul hun hebben gebruikt maar ik merk  wel dat het heel sterk is. Ik merk dat ik nog niet helemaal helder ben en dat merk ik al heel gouw, want ik val binnen now time weer weg.

Als Ik weer me ogen wil openen merk ik dat het spul is uitgewerkt. Ik zucht en wil om me heen kijken maar alles wat ik zie is zo donker. Ik gil het in eens uit want me angst komt naar boven. ' Waar ben ik laat me er uit!!!!!!' Gil ik en al gou merk ik dat er een licht aan gaat en mijn kamer word ook verlicht. Ik kijk naar wie er binenn komt en schrik me kapot als ik zie wie het is. Ik voel dat ik in paniek raak als i knie dat het de vader is van Hendrik. 'Zo Iris nu ben je van mij je komt er nu niet zo makelijk vanaf.' 'Laat me gaan ik vind u zoon niet leuk en het word ook niets. Hij wilt het zelf niet eens!' Schreeuw ik naar hem en wil op hem af stormen maar dat gaat niet want iemand pakt me kijhard vast. 'In de stoel en bind der vast anders rent ze weg.' beveeld hij naar die andere persoon die mij vast houd. Ik word ruw in een stoel gezet en er word een touw om me heen gebonden. 'Je bent gestort!' roep ik en hij kijkt me aan en pakt in eens teep en maakt me mond daar mee vast. Gestoort mens denk ik in mezelf en begin te huilen van paniek.

{ Jason }

Ik loop naar boven om te gaan slapen en besluit om nog even bij Iris tekijken. Ik koop zachtjes op haar deur maar ik krijg geen antwoord. Hmm misschien slaapt ze wel al. Ik doe heel zachtjes de deur open om te kijken en wat ik dan zie schrik ik heel erg van. De raam staat open en iris licht niet in bed. Ik merk ook dat ze haar telefoon niet bij haar heeft omdat die op haar nachtkastje licht. Ik ren naar buiten om te kijken of ze misschien daar is maar ze is er echt niet. Ik zucht en besluit om nu naar de politie bureau te gaan. Ik pak uit paniek mijn auto sleutels en ren in paniek het huis uit. Ik stop gouw in mijn auto en rij naar het politiebureau.

Ik kom aan bij het politiebureau en ren naar binnen. Als Ik iemand zie opkijken naar mij kijkt die mevrouw me vragend aan. 'Ik moet nu met Hendrik spreken.' 'Het spijt me maar Het is geen bezoek uur.' 'Het spijt mij ook dat mijn vreindin verdwenen is en hij weet meer dus ik moet nu met hem praten!' 'Ik kijk wat ik voor u kan doen wacht hier.' ik ijsbeer door de kamer heen en als de mevrouw me aan kijkt sijnt ze dat ik mee kan lopen. 'Je hebt geluk vandaag.' Ik loop achter haar aan en kom uit bij een tafel. Als Ik ga zitten komt Hendrik binnen hij kijkt mij met een bezorgd gezicht aan. Ik kijk naar hem en hij gaat zitten. 'Wat is er aan de hand dat je me nu zo snel mogelijk moest spreken?' vroeg hij. 'Iris het begint opnieuw en ik wil weten wat is je vader presies van plan. En waar is Iris?'

Oeh wat zou Hendrik zeggen? Zou hij Jason helpen of Niet?

Verliefd Op Mijn Ontvoerder#themattys2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu