Verliefd Op Mijn Ontvoerder#themattys2017

{ Hoofdstuk 15 }

{ Pov Iris }

Ik kom bij me thuis aan en besluit Jason te bellen, maar na dat ik me telefoon er bij hebt gepakt, besluit ik het toch maar niet te doen. Ik denk toch nog  heel even goed na en besluit toch maar om naar hem toe te gaan. Als ik naar beneneden toe loop zak ik in eens op de trap neer, als ik daar zit voel ik ineens tranen langs mijn wangen geleiden. Zonder dat ik het door heb beginnen er steeds meer tranen te vallen. Ik wil gewoon rust om me heen waarom doden ze me pleegouders, hebben hun er iets mee te maken? Wat is er op dat moment gebeurt toen ik in dit gezin terecht kwam? Allemaal vragen spoken door me hoofd heen, maar op dat moment dat ik heel diep in gedachten ben hoor ik in eens de deur met een knal dicht slaan. Angst giert door mijn lichaam en ik probeer me op dat moment mezelf kalm te krijgen, Maar dat lukt niet zo goed want alle gevoelens komen naar boven en ik raak steeds meer in paniek. Ik zucht diep uit en in en hoor gerommel van de keuken. Ik besluit om rustig te gaan staan en loop heel stilletjes naar beneden. Als ik beneden arriveer kijk ik heel stiekem achter het muurtje vandaan. Ik schrik als ik de persoon zie en ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik besluit richting de deur te lopen en keihard weg te rennen, want straks willen ze mij omdat ik gezocht word. Als ik bij de deur aan kom doe ik heel snel de deur open en ren zo hard mogelijk weg. Als ik net op de straat arriveer hoor ik achter me keihard, 'Iris! blijf staan!' ik kijk snel achter me om en zie een persoon die ik nog nooit eerder had gezien. Als ik daar stok stijf blijf staan zie ik die man naar me toe komen en in een reflex ren ik zo hard mogelijk naar Jasons huis toe.

Terwijl ik er niet bij na denk druk ik op de bel en schreeuw keihard , "Jason!! Help!!"  ik krijg een opluchting door me heen als de deur word open gemaakt. Ik zie Jason verstelt voor zich uit kijken tot dat hij die man om de hoek zie rennen. 'Iris kom binnen wat is er gebeurt?' vraagt Jason met een vragend gezicht. "die man brak in bij mij thuis dus toen ben ik naar buiten gerent alleen hij zij mijn naam, en toen stond ik daar versteld. hij liep naar me toe en toen rende ik keihard weg, en nu ben ik hier.' vertel ik Jason helemaal in verschrokkenhied.  Ik zie zijn gezicht uitdrukking veranderen van bezorgd naar geen medelijden.

'Volgens mij kies jij die kant van die Hendrik en niet die van mij ik probeer je alleen maar te helpen!' 'Hij is echt niet zo slecht hoor als wat jij denkt.' 'Hoe weet je nou dat zo zeker! Jij hebt geen flauw idee wie die Hendrik is! denk is na Iris! waarom weet hij nu dan waar jij woont waarom stond er iemand in jou huis! waarom kwam die persoon naar jou toe lopen!' terwijl Jason dat zegt sla ik verslagen mijn ogen neer. wat moet ik nu eigenlijk doen?  ik weet dat Jason gelijk kan hebben alleen hij weet dat toch ook niet zo honderd procent zeker of wel soms? terwijl ik daar aan denk hoor ik Jason nog iets zeggen. 'ik wil je wel helpen alleen dan moet je nu niet zo dom doen. Jij weet best goed dat ik je waarschuw en dat ik je wil helpen. Alleen dan moet je nu echt even naar me luisteren.' 'Is goed' 'Hendrik is de jongen waar mee je uitgehuwelijkt mee bent, hij probeert alleen maar in zijn macht te krijgen en als hij dat heeft neemt hij jou mee naar zijn huis als vriendschappelijk en daarna ontvoert hij jou, dus ik zou maar oppassen, die sms'jes die je binnen krijgt nu kan van hem zijn maar daar ben ik nog mee bezig om het uit te zoeken.' 'Echt? is het zo slecht dan?' "Ja hij en nog een paarmensen en zijn vader proberen je te pakken te krijgen en ik denk dat een van die mannen net in jou huis zaten.' 'Zou ik dan misschien hier mogen overnachten?' 'Ja dat mag, alleen als je niet meer met hem omgaat.'

oehhhh wat zou ze kiezen hendrik of toch jason?