C A P T U R E D (On-going)

20

Hellow guys! Pasensya sa super late update. Ito po ay maikli lang, wala din kilig factor dito.

****

Starve

Napakapit ako sa aking ulo ng humiwalay ang labi ni Evans sa akin.

His eyes were soft and gentle looking at me tenderly, samantalang ang akin ay iniiwas dito. His one hand is behind my back, supporting me from dizziness.

Nang nakuha ko na ang aking balanse, tinanggal ko ang kamay nito sa aking likod, na siya naman dating ni Icy.

" Hey! What took you so long?" tanong nito.

Guilt eats me...

" Masama yata ang pakiramdam ko " iyon ang unang pumasok sa isipan ko para idahilan.

Damn i feel like im a stage liar.
How can i do this, why am i betraying my own words and principles.

" What!" maagap itong lumapit sa akin at sinalat ang aking nuo para tingnan ang aking temperatura.

Ang aking mata ay lumipad patungo kay Evans. Nakatayo ito at tila may malalim na iniisip.

Naalarma ako sa maaring isipin nito, that he can persuade me with his kisses, than i will be lost with my ownself when he touch me! That he is Evans a Woman enticer! And that will ruin me and Icy if i will not stop this.

Icy and Evans are together.

Friendship is thicker than Attraction. Yes! Its just a attraction. And i know it will fade away.

I will never let myself ruin my friendship with Icy just because of him.

We build the trust we have, Love and bond because of the friendship we both agreed. She's once a stranger, walks-in when everythings walks out. Friendship that will never gonna break because of one Man- not for attraction, not for Evans.

Never

" Baka naman nanibago ang katawan mo sa pagsisid mo sa dagat"

Lumayo ako at humakbang para makaupo sa gilid ng kama. " you should rest George, i'll get your food, dito ka nalang kumain"

I give her a nod bilang pagsang-ayon.

" Do you have medicine Chris?" baling nito sa binata. " Baka nabigla ang katawan ni George sa ginawa nyo? Ilang oras ba kayo ng diving?"

Hindi ko alam kung sino ang sasagot sa mga tanong nito kung Ako ba o si Evans. Ang aking mga mata'y ngayo'y nakatutok na sa ibang dereksyon, avoiding eye contact. Lalo na sa mga mata nito.

Pakiramdam ko napakasikip ng kwartong inuukopa ko sa mga oras na ito.

Kahit hindi ako nakatingin dito, ramdam ko ang tingin na pinupukol nito sa akin. i know..i just know..

Ayoko itong tingnan, natatakot ako sa emosyong maari nitong ipakita.

" Hay! Hindi ka naman ganito Georgina! Baka naman nasobrahan ka. Baka mag ka decompression sickness ka? Wala bang masakit sayo o kahit anong kakaibang nararamdaman, yung ulo mo hindi makirot?"

Masyado naman mag-isip itong babae na to, kung alam mo lang kung ano ang nagpapakirot ng ulo ko.

"No. Don't worry Icy, mawawala din to, i just need rest"

" are you sure? "

" i'll get her medicine Icy, dont worry too much" napabaling ang mata ko dito " she knows what she feels" nakatalikod na ito.

Mahihina nitong yabag palabas ng kwartong inuukupahan ko ang nagbigay sa aking ng kaonting kaginhawaan, pati na rin ang pagsunod dito ni Icy.

Nakahinga ako ng maluwag ng pareho ng mawala sa aking paningin ang dalawa.

Pinili kong humiga sa kama. Absorbing what happened. Nawala na ang gutom na nararamdaman ko.

I feel numb.

I feel weak.

Millions of emotions are confusing me right now, it sucks my brain.

Ginising ako ng kumukulo kong tyan.
Adjusting my sight from the darkness inside.

Nag mabalanse ang liwanag mula sa mga mata ay bumangon na ako. Icy is peacefully sleeping beside me. I look at my phone to check what time is it, its past midnight already. Nakatulugan ko nalang ang masyadong pag-iisip.

And from thinking i plan for solution.
Solution that i hope i can do.

Kailangan kong kumain, naalala ko wala pala akong tanghalian, ang hinatid ni Icy sa aking pagkain ay nakatulugan ko na. Inaninag ko sa dilim ang pagkaing iyon, pero wala na. Baka ibinaba na ito, sayang naman, hindi dapat ako nagsasayang ng pagkain.

Dahan-dahan akong bumaba ng kama, iniiwasang magising ang kaibigan ko.

When i finally get on my feet, mabilis akong lumabas ng kwarto, heading to the kitchen. Hoping i can find something to eat. Kahit cerial nalang muna, gutom na gutom na talaga ako!

When i get to the kitchen, i found nothing from the dining table. Its clean and clear.

Kakapalan ko na ang mukha ko, makikialam na ako ng maaring kainin dito. Pwede ko naman ito palitan kinabukas.

Binuksan ko ang malaking refrigirator, i found packed foods. Inisa-isa ko kung ano ang pwede kong kainin, gusto ko sana mag heavy meal. Pasta or rice.

Baked mac ang napasyahan kong kainin, may chicken strips din and slice bread, pwede akong gumawa ng clubhouse sandwich. Tama i'll make one for myself, gutom ako kaya kaya kong ubusin ito.

Habang iniinit ko sa microwave ang bakedmac, sinumulan kong gumawa ng clubhouse sandwich ko.

Nag tumunog na ang microwave hudyat na mainit na ito, mabilis kong inilagay sa dining table, my stomach aches to eat.

Halos mapaso ako sa aking unang subo..
"Shit ang init!" pero halos hindi ko na indahin ang init, this is how starving i am.

"Hahayaan mong magutom ka Nicole, dahil lang sa pride mo"

Fvck!