too hot too handle

too hot too handle || twentyfour

een luide piep klinkt naast mijn bed. met een ruk zit ik overeind om de wekker uit te slaan voor Harry wakker wordt. zuchtend en kreunend ga ik op de rand van mijn bed zitten en rek me uit. alles doet pijn. mijn hoofd mijn schouders en bovenal mijn zij. ik heb die wond nog al te goed. ik houd mijn hand erop om te steunen, en loop naar beneden. ik heb het gevoel dat die wond na gister weer begint op te spelen. ik moet Dimitri of Charlie vinden. ik wankel de trap af en kijk wie er al beneden is. daar zitten Niall, Louis en Charlie. oh, gelukkig Charlie. als ik net te hard leun op mijn zij zonder dat ik het door heb, sla ik een kreet van pijn uit en haal de laatste tree niet. 'Shay!' Charlie springt op en loopt naar me toe om me overeind te helpen. Niall en Louis zitten een beetje stom te staren. ik kijk Charlie wanhopig aan als ie me optilt. wanneer ik weer recht sta, wil ik het liefst meteen weer omvallen. het doet te veel pijn ineens. 'Charlie, ik heb echt hele erge pijn' fluister ik doordringend. 'serieus? oh, uuhm. ja, kom maar even mee naar mijn kamer' stelt ie voor. ik knik instemmend en hinkel naar boven. 'hé jongens wat gaan jullie doen?' vraagt Louis nog net voor we bovenaan de trap zijn. 'uuhm, ik help uuh, uuh-' stamelt Charlie niet wetend wat te antwoorden. 'hij helpt me met een outfit uitzoeken' zeg ik kortaf in de hoop dat Louis het hierbij laat. 'hij? een mode expert? kom op zeg, maak Zayn dan maar wakker' grinnikt Niall. 'Charlie weet veel van meiden kleding ook al verwacht je dat niet' 'jaja. jij gaat mooi niet voor schut lopen op school. ik help je wel!' roept Niall die van de bank opspringt. 'nee alsof ik nog niet voor schut stond' mompel ik. Charlie grinnikt. 'he, zei je wat?' vraagt Niall die nu voor me staat. vermoeid loop ik met Charlie en Niall naar mijn kamer, waar Harry nog lekker in dromenland is. we sluipen mijn kast in, Niall begint gelijk tussen de jurkjes te graaien. Charlie zet me neer op een kruk die daar staat en wrijft over mijn rug. 'Niall, waarom kijk je perse bij de jurkjes?' vraag ik met gefronste wenkbrauwen. hij pakt een jurkje van de bovenste plank en kijkt er tevreden naar. 'omdat, beste Shay. ik een zwak voor meiden in jurkjes heb' mijn wenkbrauwen staan nog meer gefronst. 'en waarom dat dan?' 'nou, ik zie meiden altijd in die strakke skinny jeans. ik weet zeker dat ze dat alleen doen om een mooier figuur te krijgen, en omdat het hip is ofzo. maar met een jurkje laat je zien dat dat je allemaal niet uitmaakt. het laat zien dat je tevreden bent wat een jongen ook van je figuur zal denken' ik glimlach naar hem. wauw zo heb ik er eigenlijk nog nooit over nagedacht. het is heel logisch wat ie zegt. ik grijp het jurkje uit zijn handen. 'dankje' grinnik ik. het is een lief schattig jurkje. Niall had gelijk, hij weet wel wat van meidenkleding. Niall loopt de kast weer uit, net voor de deur, knipoogt ie naar me. dat was uuh, onverwachts. Charlie en ik kijken elkaar met gefronste wenkbrauwen aan. 'weird' zegt ie dan. ik grinnik. Charlie helpt me met mijn hempje uit doen. ondertussen doe ik mijn pyjama broekje uit. 'dankje Charlie' zeg ik een beetje zacht, op een verlegen toon. 'Shay. ik weet dat ik er nu niet over moet beginnen maar.... maar, ik uuhm, ik denk.... dat Damian slecht voor je is' ik stop met mezelf aankleden en staar stil voor me uit. wat zegt hij nou? 'meen je dat nou?' verbaasd draai ik me om. 'nou, ik ben gewoon bang, dat-dat hij een verkeerde invloed op je heeft. ik ken Damian al bijna 10 jaar. en, nouja, hij is niet echt bepaald op het innerlijk gericht. als je hem snapt' ik draai me abrupt om, hoe pijn het ook doet. 'ja Charlie, ik snap het. maar jou niet, sinds wanneer maak jij je er zo druk om? en waarom vertrouw je ons niet?' Charlie staat er nerveus bij met zijn handen in zijn zakken. 'nee, nee ik vertrouw jou wel, maar hem niet' 'oh, je zegt net nog dat je hem 10 jaar kent. en al die tijd heb je hem nooit vertrouwd? lekkere vriend ben je!' zeg ik driftig. 'nee, ik, ik vertrouw hem wel. maar niet met meisjes' ik weet niet wat ik moet terugzeggen. ik reageerde iets te fel net, ik besef nu pas dat Cahrlie zich gewoon zorgen maakt. ik kijk hem rustig aan. 'd-denk je, dat, dat hij verkeerde bedoelingen met me heeft?' hij schud onzeker zijn hoofd. 'Shay. ik weet het niet. echt niet. ik probeer je alleen duidelijk te maken, dat je moet oppassen'

- op school -

'......Charlie maakte zich echt zorgen om me' vertel ik tegen de meiden terwijl we de auto uit lopen 'yo, Olivia!' we kijken allemaal om naar Joshua die een eindje verderop in het gras zit. 'zeg, heten jullie allemaal Olivia?' zegt ie lachend, aangezien we ons allemaal omdraaide toen hij haar riep. 'uuh, meiden. ik zie jullie zo wel' met en brede glimlach huppelt ze naar Joshua. 'oke, nu even heel wat anders trouwens....' begint Jessica. 'Robyn. heb jij nou al een date voor het bal?' Robyn staat abrupt stil. 'verrekt. nou je het zegt. ik ben nog niet eens door iemand meegvraagd' zegt ze een beetje geschokt. 'speeddaten!!!' roept Jessica vol vreugde. 'oooh nee nee nee nee nee nee!! nee! ik wacht gewoon tot het vanzelf gebeurt!' zegt Robyn snel voor Jessica ook maar iets probeert. 'Robyn!!!!' en weer kijken we allemaal om als Robyn wordt geroepen door Caleb. vol verbazing kijkt ze naar Caleb. 'wie ik!?' vraagt ze voor de zekerheid. 'nee, je tweeling zus sukkeltje! natuurlijk jij!' hij komt eraan gerent en staat lachend stil voor Robyn. 'maar goed, ik had dus een vraagje' Robyn staat vol vebrazing met glinstering in haar ogen te kijken naar Caleb die haar ahnd vast pakt. 'wil je morgen met me naar het bal?' vraagt ie vol in hoop op een ja. 'uuh, ja natuurlijk!' ze springt een gat in de lucht van blijdschap. 'aii chill, ik kom je morgen ophalen oke?' Robyn knikt met een mond vol woorden. Caleb knipoogt naar der en laat haar hand tot het laatste punt los. 'nou Jessica. geen speeddaten dus!' grinnik ik naar der. Robyn steekt haar tong uit. 'nou, weet je Shay. speeddaten gaat misschien toch nog door' Robyn kijkt sluw om naar Jessica. ze kijkt vragend terug. 'nou je het zegt Robyn. Jessica, jij hebt zelf nog geen eens een date' ze kijkt met grote ogen naar ons als we steeds dichter bij komen. 'nou uuh, pfff, pftptf, tja... ik uuh- doei!' en in no time rent ze weg naar binnen. Robyn en ik blijven over in een deuk van het lachen!