too hot too handle

to hot to handle || eighteen

langzaam kom ik bij. ik hoor wat vage stemmen maar weet niet wie. als ik overeind wil gaan zitten, houd een pijnlijke steek me tegen. nu weet ik het weer. ik had glas in me zei na een inbraak. voorzichtig doe ik mijn ogen open en kijk verward om me heen. geen idee waar ik ben. het lijkt een oud verlept huisje. in de hoek van de kamer zie ik dat iedereen aan de tafel zit. ik lig op een oude verkrekte bank. 'j..j..jongens?' zeg ik zacht. ze kijken met een ruk om. Dimitri kijkt dolgelukkig als hij me ziet. 'Shay! gelukkig je bent wakker!' zegt ie en rent naar me toe. 'fijn, dan hoeven we niet naar een ziekenhuis' ik kijk hem onbegrijpelijk aan. 'n..niet naar het ziekenhuis? ben je gek? ik heb een glasscherf recht in mijn middel gehad. ik moet naar het ziekenhuis' Jim zucht moeilijk. zijn gezichts uitdrukking word er ook niet beter op. goed nieuws, kan ik wel vergeten. 'het kan niet Shay. als we nu naar het ziekenhuis gaan worden we herkent. hoe dan ook. we moeten dit zelf oplossen. of terwijl, jij. jij hebt het meeste om te verbergen' ik voel me verraden. eerst mij uitdagen en me dingen laten doen, en me daarna laten stikken? waar zat ik met mijn hoofd. ik moet me hier uit zien te krijgen. ze lopen weer terug naar de tafel, Dimitri blijft bij me zitten. hij kijkt me liefdevol aan. ik voel iets tussen ons. ik merk dat er wat gebeurd. 'als hun niet voor je zorgen, dan doe ik dat wel' met een zachte glimlach drukt hij zijn lippen op de mijne. heel onverwachts, maar toch waardevol. ik kijk hem verbijsterd aan. ookal had ik het al een beetje zien aankomen, het is toch altijd wel speciaal. 'w..waar was dat voor' een bepaalde beweging verschijnt op zijn gezicht. zijn ogen weten niet waarnaar te kijken, zijn lach weet niet of die links of rechts moet staan, zijn woorden weten niet de uitgang. ik weet wel wat te doen. ver weg met mijn gedachte van die ondragelijke pijn ga ik overeind zitten. onwetend blijft Dimitri me aankijken. ik pak zijn hand en glijd met mijn hand naar zijn schouder, tot ik zijn zachte licht behaarde wang bereikt heb. ik dwing hem met mijn ogen me aan te kijken. vastberaden druk ik ook mijn lippen nu tegen die van hem. langzaam en voorzichtig glijden zijn handen naar mijn rug. hij drukt me stevig tegen hem aan. een schok van pijn schiet door mijn lichaam. 'auw!' kreun ik zacht. hij kijkt me schuldig aan. maar die pijn kon ik wel hebben, niks maakt dit nog kapot. ik glimlach houdt me stevig vast aan hem en laat mijn hoofd rusten op zijn schouder.

-volgende dag-

ik word wakker van een fel geel licht en getril naast mijn bed. wazig kijk ik om me heen en zie dat mijn telefoon afgaat. ik pak hem en neem op.

"ja hallo?" kreun ik vermoeid.

"Shay! g*dverdomme waar ben je!? ik maak me dood ongerust. we wilde net de politie bellen!"

het word allemaal steeds helderder en uiteindelijk ben ik klaarwakker.

"wow, rustig Nadia. waarom zo paniekerig?"

"ben je stoned? je klinkt echt héél stoned!"

"ja, ik heb misschien het één en ander ingenomen"

ik hoor wat stemmen op de achtergrond. ik weet niet precies wie.

"heb je gesnoven!?"

"rustig, rustig maar 4x no big deal"

"Shay! waar ben je? we komen je nu halen! ben je alleen? wie is er allemaal?"

ik kijk even om me heen en merk dan dat Dimitri naast me in de stoel met zijn hand gewikkeld in de mijne ligt te slapen. wat schattig.

"oohw, Dimitri ligt hier bij me"

"oke, goed. zorg dat hij je naar huis brengt"

"neehh, ik heb eerst nog even zin in een cocktail"

net als ik Nadia weg wil drukken hoor ik een andere stem aan de lijn.

"Shay? Shay? ik ben het, Apollo"

meteen houd ik de telefoon weer aan me oor. ben benieuwd wat hij te zeggen heeft.

"alsjeblieft! kom naar huis. we zijn hartstikke ongerust. je was gisteravond gewoon weg meg die gestoorde gasten! je gaat de verkeerde kant op!"

ik sta op en loop naar de deur. als ik naar buiten loop sta ik verbaasd te staren. ik slaap gewoon in de schuur in de tuin van een villa! en dan leggen ze me in die schuur? what the f*ck. vanuit de villa is er een uitzicht over het strand. verderop zie ik de plek waar wij gisteren zaten.

"Apollo?"

"ja? wat is er?"

"vanaf de plek waar we gister op het strand zaten zie je een grote villa. daar zijn we"

een diepe opgeluchte zucht hoor ik aan de andere kant.

"blijf waar je bent. we komen nu meteen!"

"oh, en Apollo?"

"wat?"

"vertel mijn vader hier niks over"

"je hebt geluk, hij had nachtdienst"

een lange piep dringd mijn oor door. ik druk op rood en staar nog even naar mijn telefoon. ik krijg bijna een hartaanval als twee handen me vasthouden van achteren. ik weet dat het Dimitri is en draai me om. ik kijk hem diep aan. 'ik heb het echt verkloot Dimitri' een trillende stem komt tevoorschijn en tranen staan op het punt te springen. maar ik houd me in en verberg mijn hoofd in zijn schouder. na een tijdje zo te hebben gestaan lopen we samen richting de villa. eenmaal binnen zien we iedereen gezellig binnen aan de tafel wat te drinken. 'Shay. hé, hoe is het?' Olivia komt naar me toe lopen en omhelst me voorzichtig. zij is nu nog de enige die ik het meest vertrouw. 'het gaat beter, ik kan in ieder geval lopen' ik voel dat de jongens naar me staren. ik loop naar de ijskast en pak een fles fanta. ik doe het in een glas en loop dan naar de rest. ik zit vol haat bij de jongens. maar ergens weet ik dat het niet hun bedoeling was. 'ik snap alleen één ding nog niet. als hier een grote villa staat, waarom sliep ik dan in de schuur?' 'mijn ouders waren gister thuis. we konden je nergens anders laten' zegt Olivia. het is moeilijk te geloven. maar wow, Olivia woont in een villa. 'verbaasd dat ik in een villa woon?' ik knik stilletjes. 'ja, daar ga ik later ook in wonen' zelfverzekerd legt Joshua zijn voeten op tafel en zijn handen achter zijn hoofd. hij kijkt Olivia met knikkende wenkbrauwen aan. maar ze kijkt hem niet bepaald geïnteresseerd aan. 'voeten van de tafel Joshua' als Joshua ziet hoe Olivia kijkt haalt hij meteen zijn voeten van de tafel. 'oke' 'doe dat nooit meer' 'ja, snap ik' Joshua kijkt schamend de andere kant op. ik grinnik. die jongen moet flirt lessen volgen. net als ik mijn fanta op heb gaat de deurbel. Olivia huppelt naar de duer, wat trouwens erg lachwekkend is, en doet de deur open. oke nu gaan we het krijgen, ze zullen vast woedend zijn. en daar heb je ze hoor. de hele gang komt erbij. 'kom jongens we gaan' zegt Charlie bedrukkelijk. 'naahh, doe niet zo flauw. laat deze chick nog even blijven!' Caleb staat met een speels lachje op en komt naar me toe lopen. 'nu ga je echt te ver!' Apollo en Charlie rennen met een noodgang naar Caleb, maar David en Jim springen ervoor en vliegen Charlie en Apollo aan. Dimitri trekt me ervandaan. Max en Damian lachen even en springen dan boven op David en Jim. Jessica komt het huis in rennen met een tuinslang en zet hem aan. ze richt hem op de vechtende jongens en gelijk zijn ze gestopt. ze glijden allemaal uit. nogal grappig eigenlijk. 'zijn we klaar met deze slechte circus act? wat een stelletje losers zijn jullie toch' Jim kijkt beledigd naar Jessica. 'nou lekkere vriendin ben jij, aan wiens kant sta jij eigenlijk?' ze gooit de tuinslang neer. 'aan de juiste, moet je ook eens proberen' Jessica komt bij mij en Dimitri staan. Jim en David zijn er stil van. al snel beseffen ze wat een sukkels ze zijn. 'mijn god, Shay het spijt me. het spijt me van alles' zegt David balend. ik zie dat hij het meent. ik knik begrijpelijk. 'oh god, niet te geloven dat ik dit doe' mompelt Jim. 'oke, ja ik was stom bezig.  sorry' niet echt overtuigend. maar het is Jim, je moet niet veel van hem gaan verwachten,  dan word je snel teleurgesteld. 'dus, wie gaat er mee naar huis?' vraagt Robyn ongemakkelijk. 'ja, we gaan'

18!!!! wow, al bijna 20! comment aub! dat vind ik het leukst!

vote&comment

Xx Chrissy