Jungkook Jimin'i alıp okulun arkasındaki parka götürdü. Jimin yolda ağlamaya başlamıştı. Jungkook'a belli etmemek için ciddi bir çaba sarf ediyordu. Başaramamıştı ama Kook başarmış gibi davranıyordu. Anlamamış gibi...
Parka geldiklerinde Kook çantasını yere attı. Jimin'de onu taklit etti. İlk sözü alan Jungkook'tu;
+Jimin evet denedim. Ama neden diye sor.
- N-neden.
Jimin'in titreyen sesi Jungkook'un kalbine hançer saplamasına sebep oluyordu. Ama devam etti.
+ Seni 3 yıldır izliyorum. Senden 3 yıldır hoşlanıyorum. Kamptaki olaylar olmadan önce spor antrenmanlarına giderdin hatırlıyor musun? Hep iç çamaşırını unuturdun. Ama dolapta sürpriz bir şekilde seni bekliyor olurlardı. Hiç sorgulamazdın kim koydu bunu diye. Ya da kamptaki olaylar olduktan sonra insanlar seni okuldan attırmak istemişlerdi ama birdenbire vazgeçmişlerdi bunun nedenini de merak etmedin. Namjoonlar arka bahçede seni döveceklerken gelen bir telefonla vazgeçtiler. Kimdi o sence? Kimdi o senin için dayak yiyen gerizekalı. Bunu da merak etmedin. Ben senin hep gözünün önündeydim ama sen beni hiç görmedin Jimin. Ben seni senden iyi tanırken sen beni tanımayı hiç denemedin.
- A-ama
+ Sus.
Jungkook dolan dolan gözlerine aldırmadan devam etti.
+ Sana zar zor mesaj attım ben hyung. O kadar utandım ki. Ama sen acı çekiyordun. Senin yanında olmak istedim B-ben...
İkiside hıçkırarak ağlıyordu.
+ Ama sen o-o gün bana evet dedin ya hani sana hayatından tamamen çıksam mutlu olacak mısın? diye sorduğumda. O an tükendim hyung. O an yolun sonunu hissettim. Benim sana ihtiyacım vardi ama sen benden nefret ediyordun. Seni zorlayamazdım. Bu son görüşmemiz olsun hyung. Sen kendi yoluna got ben ken...
Jimin in dolgun dudaklarını Jungkook'a bastırdığında artık söylenecek pekte bir şey kalmamıştı.
- Bu yol bizim yolumuz Jungkook...
Yeyeyee beni gördüğünüze sevinin fjdjfjdmfjd Bugün daha bölüm atamam dersler yoğun bu yüzden giremiyorum. Haftasonları tüm acıyı çıkartıcam söz. Beni özleyin. Ve hemen yorum yapın fjsnfksndlsdj.
