Ömürlük Yarim -TAMAMLANDI-

3.bölüm

Medya: Burak Mertoğlu

🖤

Betül hala şaşkın şaşkın bakar Dağhan'a. Dağhan farkeder, aynı şaşkınlık ifadesini gösterir.

"Komşuda mı çıktık?"

"Öyle oldu galiba...Biraz fazla tesadüf değil mi? Önce iş şimdi burdasın..."

"Senin de dediğin gibi. Tesadüf...Eskisi gibi olmamız gerekiyor sanırım. Tüm yollar birbirimize çıkıyor baksana..."

"Eskisi gibi...Dostluğumuzu hiçe sayıp ortadan kaybolan sendin Dağhan abi."

"Sebeplerim vardı."

Betül omuz silkti. "Kendi tercihin...Ben en yakın arkadaşım, abim olmadan hayatıma devam edebildim. Neden eskisi gibi olmak isteyeyim ki."

Dağhan kendinden emin şekilde gülümsedi. "Çünkü sen de beni özledin..."

Betül alaycı bir ifadeyle baktı Dağhan'a. "Okadar emin olma..."

İçinden her ne kadar özlediğini bilse de bunu Dağhan'a söylemesine gerek yoktur.

"Hadi ama Betül. Biz çok iyi dostlardık. Kabul ediyorum gitmemem gerekirdi ama döndüm şimdi. Kaldığımız yerden devam edemez miyiz?"

"Sana neden güveneyim. Tekrar gitmeyeceğinin garantisi yok Dağhan abi. Gerçekçi ol."

Dağhan balkon demirine yasladı kollarını. Betül'ün gözlerine baktı kararlı bir şekilde. "Bir daha gitmeye hiç niyetim yok. Savaşmaya geldim."

"Savaş? Ne savaşı bu?"

"Doğru zaman savaşı."

Betül anlayamadk ne demek istediğini ama daha fazla soru da sormak istemedi.

"Neyse sonra görüşürüz. Hazırlanmam lazım."

"Bugün iş yok diye biliyorum."

"İş değil...Düğün için mekan bakmaya gidicez Barış'la."

"H-hadi ya...Az kaldı galiba."

Betül gülümsedi. "2 ay kaldı."

Dağhan kendini zorlayarak sordu sonra. "Yardım edilecek bir şey varsa..."

"Yok hallediyoruz. Neyse görüşürüz. Barış gelmek üzeredir."

İçeri girdi. Dağhan'sa bu konuşmadan sonra durgunlaştı. Başaramamaktan deli gibi korkuyordu. Herşeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmesine rağmen, sevdiği kadının ellerinden kayıp gitmesinden hala korkuyordu.

---

Betül içeri girdiğinde Merve'yle Vem yine atışıyordu.

"Kızım adam gibi giyin hasta etme adamı!"

"Cem! Bana abilik taslamaktan vazgeç artık!"

"Evin erkeğiyim kızım. Tabi karışıcam size. Biri sana laf atsa al başına belayı!"

"Kendimi koruyabilirim küçük kuzen..."

Küçük kısmını bastırarak söylemişti...

"Niye bu evde kimse beni ciddiye almiyor ya. Delirteceksiniz beni!"

Betül karıştı söze. "Yakışıķlı...Senin şu peri kızı giyse de böyle karışabilecek misin?"

Cem kendinden emindi. "Karışırım!"

"Kendisine bizzat destek çıkıcam tatlım. Ve sen onun mini etekleriyle, dekolteleriyle kafayı yiyeceksin."

"Çok canice...Ama kesinlikle arkandayım kuzen."