Ömürlük Yarim -TAMAMLANDI-

11.bölüm

Medya: Barış Mertoğlu...

🖤

Şuan ortamda herkes bir nevi atom bombasıydı.

Betül, Burak yüzümden tedirgindi. Aynı zamanda Barış anlayacak diye korkuyordu. Bu herif psikopattı. Kendi abisine zarar vermekten çekinmeyecek bir psikopat!

Dağhan için iki tane tehlikeli madde vardı ortamda. Biri kendi sevdiği kadına sahip olan şanslı piçti...Onun yüzüğünü taşıyordu Betül. Diğer tehlikeli madde ise Betül ondan nefret etmesine rağmen ondan vazgeçmeyip rahatsız eden gerçek anlamda tehlikeli olan şerefsizdi...

Burak için patlamak demek herkesi yok edip Betül'ü omzuna atıp dünyanın diğer ucuna götürmek demekti. Önce abisini sonra Betül'e aşık olduğundan  emin olduğu Dağhan'ı gebertmeliydi. Belki ozaman Betül onu farkederdi.

Barış ise Dağhan'a odaklıydı. Evet iyi biri olduğu kesindi. Ama rahatsız eden bir şey vardı onda. Nedenini bilmese de huzursuzdu Dağhan konusunda.

Cem...Gönlü büyük aşık. Karşısında oturan ilk ve tek aşkıyla bir gün beraber olabilecek miyim düşüncesiyle hayallere dalmış aklına Murat geldiğindeyse öfkeyle ellerini yumruk haline getirmişti. Hala ona aşık olabilir miydi??

Melis abisini düşünüyordu aynı dakikalarda. Onu rahatsız eden iki kişiyi...Ve Begüm. Bu kızdan niye hoşlanmamıştı ki?? Yengesini elinden aldığı için miydi sadece? Başka bir şeyleri daha alacağını hissediyordu belki içten içe. Kim bilir...

Begüm'ün ise kalbini yakan aşk acısıydı. Sana aşığım diye bağırmak istiyordu. Seni ilk gördüğümden beri o güzel gözlerinde kayboluyorum demek istiyordu. Ama hiç diyemedi...Çünkü o Begüm'ü hiç farketmedi.

Sessizlik sinir bozucu olmaya başladığında ilk çıkışı yapan Cem oldu.

"Az önce İngiltere'de bir sinek vızıldadı farkettiniz mi?"

Begüm gülümsedi. "Ortamı tek başına yumuşatamazsın Cem."

"Şansımı denedim diyelim. Kötü müydü ya?"

"Kötü değildi de...kiKimse dinliyormuş gibi görünmedi bana."

Onlar gülümseyerek konuşunca Melis'in kaşları çatıldı.

"Yorum yapmamamız,  dinlemiyoruz anlamına gelmez Begüm'cüğüm."

"Melis'ciğim benimle ilgili bir problemin mi var? Gelinlik alışverişinde de benimle tartışıp durdun her firsatta."

"Ben niye tartışayım ki seninle? Sadece fikrimi söyledim. Sende zıt yönde bir fikri savununca çatıştık o kadar yani..."

"Melis...Biz istersen kalkalım artık."

"İyi olur aslında. AİLE ortamını bozuyordunuz."

Aile kısmını bastırarak söylemişti. Dağhan'a senin hiç sansın yok mesajı verdiğini düşünüyordu kendince. Ama Betül izin vermedi...

"Kes sesini Burak! Dağhan abi sizde oturun lütfen."

"Betül abla ortamda çakmak çaksan havaya uçacağız. Bence de gitsek iyi olur. Biz hemen karsıdayız hem. yiyine geliriz."

"Karşıda derken?" diye şaşkınlık ve öfke karışımı bir soru yöneltti Burak.

Daphan kendini turmakta zorlanıyordu. "Yan daire arkadaşım. Bir sorun mu var??"

"Var...Sevgili yengemin etrafında bekar heriflerin dolanmasından hoşlanmıyorum."

Barış müdahale etme gereği duydu. "Burak kes artık şunu. Daghan Betül'ün abisi gibidir. Benim için problem yok. Sen de karışma..."