14.bölüm

7K 372 20
                                    

Medya: Betül...

🖤

Babasının ricasıyla çıktığı sahte balayında bile Barış'ı düşünüyordu Betül. Düğünde gördüğü hali fazlasıyla moralini bozmuştu. Dağhan'la arabaya binip ilerlerken son kez konuşmak istemişti ama telefonuna ulaşamamıştı Barış'ın. Begüm'ü aramıştı son çare olarak. Barış yanında olmadığı için mecbur konuşamadan gelmişlerdi Sapanca'ya. Küçük villa evlerdi kaldıkları yer. Ağaçlar arasında, az ilerde göl, kişiye özeldi...Belki bir otel odasına tıkılsalar çok daha zor olabilirdi.

Eve uğramadıkları için önce bir alışveriş merkezine uğramışlardı. Betül gelinlikle olduğu için inmemiş, Dağhan gidip almıştı ne lazımsa. Şimdi de kalacakları villada Betül odasında gelinlikle cebelleşiyor, Dağhan da kalan bir kaç poşeti arabadan içeri taşıyordu.

Hala gelinliğin arkasındaki düğmeleri çözmeyi başaramayan Betül kapının tıklatılmasıyla uğraşına ara verdi.

"Gel..."

İçeri girdi Dağhan. Elindekileri kenara bırakırken Betül'ün hala gelinlikle olmasına şaşırarak sordu.

"Ne oldu? Beğemedin mi aldıklarımı?"

"Açıkçası ona bakamadım bile."

Dağhan endişelenerek yaklaştı. "Bir sorun mu var?"

"Yok...Sadece şey oldu..."

"Ne?"

Betül arkasını dönüp gelinliğin full düğmeden oluşan sırt kısmını gösterdi.

Betül arkasını dönüp gelinliğin full düğmeden oluşan sırt kısmını gösterdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Açamadım...Çok fazlalar."

Dağhan gülümsedi. "Yardım ister misin?"

"Zahmet olmazsa..."

Dağhan usulca yaklaştı. Eli düğmelere değdiği an kalbi deli gibi atmaya başlamıştı bile. Yaklaşıp kokusunu iyice içine çekti. Olabildiğince yavaş davranıp bu anı uzatmaya çalıştı. Her düğmede parmağını teninde gezdirmeyi ihmal etmiyordu tabi ki.

"Zor mu açılıyor?"

"Biraz.."

Sevdiği kadına yalan söylemek can sıkıcıydı. Ama açıkça 'sana aşığım, senin için deli oluyorum' diyemiyordu işte. Bu yüzden gizliden seviyordu Betül'ü...Gizli ama derinden...

Açma işi bittiğinde geri çekildi mecburen.

"Bitti..."

Tabi kendisi de bitmişti. Kalbi infilak etmek üzereydi ve fena halde terlemişti. Bu yakınlaşmadan tek etkilenen kalbi değildi tabi ki. Terlemesine sebep olan durum oldukça başkaydı...

"Teşekkür ederim."

Dağhan odadan kaçar gibi çıktı. Bir önce sakinleşmesi, Betül giyinip gelene kadar toparlanması lazımdı. Önce hava alıp ardından mutfağa geçti. Mangal malzemelerini alarak bahçeye çıktı. Mangalı yakıp köfte ve sucukları güzelce pişirirken Betül geldi yanına.

Ömürlük Yarim -TAMAMLANDI-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin