Ömürlük Yarim -TAMAMLANDI-

17.bölüm

Medya: Ateş...

🖤

Asansöre binen Burak'la kaskatı kesildi Betül. Aynı anda yanında duran Dağhan da yumruklarını sıkmış boynundaki damar kendini belli etmişti. Burak ikisine bakıp sırıttı arsızca.

"Naber çifte kumrular?"

Betül kendini toparlayıp öfkeyle konuştu. "Ne işin var senin burda!"

"Sevgili yengem nişanlısının...Pardon eski nişanlısının hala bu şirketin ortağı olduğunu unutmuş anlaşılan."

"Senin de dediğin gibi...Bu şirketin ortağı Barış! Sen neden burdasın?"

"Abim aşık olduğu kadını üzmemek için tedaviye başladı. Bir süre aramızda olamayacak. Yerini de boş bırakacak değildim değil mi?"

Betül tedirgin şekilde sordu. "Barış gelene kadar burdasın yani?"

"Aynen yengeciğim. Hem abimin emanetine sahip çıkayım dedim. Sonuçta şirket gibi sen de bana emanetsin. Formalite kocandan sıkılırsan bana da gelebilirsin. Bir süre de benimle denersin mesela."

Dağhan öfkeyle tısladı. "Kes lan sesini!"

Burak geldiğinden beri yüzünden eksik olmayan piç sırıtmasıyla konuştu. "Senin bu formalite kocan kendini fazla kaptırmış galiba evcilik oyununa. Azcık kulağını çek istersen. Boşanırken üzülmesin zavallı!"

Dağhan tam Burak'a adım atmışken Betül girdi araya ve düşünmeden aklına ilk gelenleri dudaklarından salıverdi.

"Oyun olduğunu nerden biliyorsun??"

Burak öylece kalınca az önce onun yüzünde olan sırıtma Betül'e geçmişti. Dağhan'sa yine şaşkındı. Betül'ün ne yapmaya çalıştığını çözmeye çalışıyordu.

Kata gelen asansörün daha kapıları açılmadan Burak durdurdu. Hözlerini Betül ve Dağhan arasında gezdirdikten sonra öfkeyle sordu Betül'e.

"Ne demek lan oyun olduğunu nerden biliyorsun?? Sen Barış için babana oynamadın mı bu oyunu? Şimdi ne değişti!"

"Duygular!!"

Burak üzerine yürüyünce Dağhan önüne geçti Betül'ün.

"Geri bas Burak!"

"Lan siz...Siz...Oldu mu lan! Dokundun mu benim olana şerefsiz!!"

Betül tüm gücüyle bağırdı. "Ben senin falan değilim!! Ve aramızda bir şerefsiz varsa o da sadece sensin!!! Biz Dağhan'la birbirimize aşık olduğumuzu anlayıp oyunu gerçek yapmaya karar verdik. Oldu mu!! Bu kimi ilgilendirir söylesene!! Abisinin nişanlısına göz koyan senin gibi bir zavallıyı mı? Yoksa bana aşık olduğunu söylediği halde yalan söyleyip arkamdan iş çeviren Barış'ı mı?? Hanginizi ilgilendirir benim hayatım!!"

Dağhan hayranlıkla dinlerken Betül'ün ne yapmaya çalıştığını çözmüştü.

"Karımı duydun Mertoğlu. Artık bizi rahat bırak!!!"

"Ne bu şimdi?? Yeni oyununuz mu! Beni kendinden vazgeçirmek için yapıyorsun değil mi? Bu herife aşık falan değilsin!!"

"Seni kendimden vazgeçirmeye çalışmıyorum Burak. Sadece gerçekleri söylüyorum. Dağhan'a aşığım. Bu yüzden artık evliliğimiz oyun değil."

Dağhan numaradan da olsa Betül'ün ağzından bunları duyduğu an heyecanlanmıştı. Nasıl da güzel söylemişti. 'Dağhan'a aşığım!'

Bu cümleyi Betül'den duymak için ne kadar beklemişti Dağhan.ne hayaller kurmuştu bu ana dair. Ama şimdi gerçek olmadığını bildiği cümle dökülmüştü işte sevdiğinin dudaklarından...