Ömürlük Yarim -TAMAMLANDI-

13.bölüm

Medya: Betül-Dağhan temsili

🖤

Ortamdaki herkes o kadar şaşkındı ki konuyu idrak etmeleri uzun sürdü. O sırada Kemal bey Dağhan'ın yanına gelmişti.

"Selam delikanlı..."

Sonra Dağhan'a biraz dikkatli bakıp devam etti. "Seni gözüm bir yerden ısırıyor ama..."

Dağhan kendini toparlayarak elini öptü Kemal beyin.

"Ben Dağhan Kemal amca. Gökhan Erdemli'nin oğlu."

Kemal yeniden dikkatli süzdü genç adamı. Kızının çocukluk arkadaşı mıydı evleneceği adam?

Kendine kızdı sonra. Yıllardır kızıyla konuşmamış, ona gönül koymuştu. Ne vardı ki o kadar inat edecek? Okuldan sonra da İstanbul'da çalışıp ev açmasına sinirlenmişti o zamanlar. Kız başına ne işi vardı koca şehirde? Yurtta kalırken bile içi rahat değildi. Bir de tek başına bir evde kalmasını istememişti bir baba olarak.

Kızına döndü tekrar. "Kızım...Çocukluk arkadaşınla evlendiğini bile yeni öğrenen babanı affet olur mu? Sözümü dinlemedin diye gurur yaptım aklımca. Hatalıydım..."

Betül sarıldı babasına. "Geldin ya...Unuttum ben hepsini."

Kemal bey kızının alnında öptü. Gözleri dolmuştu. Dağhan'ın omzuna da babacan bir sekilde koydu elini.

"Kızımı üzme olur mu damat bey?"

Dağhan damat bey lafıyla gülümsedi. Oyun da olsa hoşuna gitmişti.

"Asla...İçin rahat olsun Kemal amca."

"Baba...Yani baba demen beni mutlu eder."

"Baba..."

Tekrar elini öptü. Kemal bey çıkana kadar sanki gerçekmiş gibi mutluydu. Ama kapanan kapıyla beraber gerçeklerde yüzüne çarptı.

Betül mahçup bir şekilde başını yere eğdi. "Özür dilerim Dağhan abi...Ben bir an ne diyeceğimi bilemeyince..."

"Şş...Sorun yok. Özür dileme."

"Seni de saçma sapan bir durumun içine soktum."

O sırada Melis içeri girdi Merve ve Cem'le beraber.

Burak öfkesini kustu karşısındaki kadına. "Bu yaptığına pişman olacaksın Betül. Çok pişman olacaksın!

Öfkeyle çıktı odadan.

"Neler oluyor? Neye delirdi yine bu manyak?"

Begüm gerçek yüzüni bilmediği abisini korudu tabi hemen. "Abim hakkında düzgün konuş."

"Hıı...Sen burda mıydın? Farketmemişim."

"Belli..."

"Neler olduğunu biri anlatacak mı artık?"

"Barış yok."

"Ne demek yok lan! Sakın bana korkup kaçmış deme abla!"

"Yok öyle değil..."

Begüm yaptı açıklamayı. "Abim nezarette Cem."

Cem'in gözleri kocaman oldu. "Neee!!!"

Devam etti Begüm. "Kumar oynarken polisler götürmüş sabaha karşı. Çıkamıyor."

"Ne kumarı? Sen biliyor muydun Barış abinin kumar oynadığını abla?"

"1 ay kadar önce ögrendim. Ama söz vermişti bana. Bir daha oynamayacaktı."