Lodowa Księżniczka

IX

- Pochodzę z Wielkiej Matki Rosji. Urodziłam się na Syberii, niedaleko Jakucka - Tu przerwałam, aby przysłuchać się komentarzom z głębi klasy.
- Proszę, proszę rasowa rosyjska suczka.
- Nowa dupa w budzie.
- Po co nam tu jakaś przybłęda?
- Uważaj, ma ze sobą dwa psy.
Szczeniaki, bezczelne... Ale jeszcze da się je wytresować. Tylko trzeba szybko zacząć nad nimi pracę. Spec-naz też nie zawsze było idealne. Każdego da się nauczyć. Wystarczy chcieć i odrobinę się poświęcić.
Zapanowanie nad grupką nastolatków i paroma szczeniakami nie może być trudne.
Nie dla mnie.
- Oraz dla waszej wiadomości mam doskonały słuch i biegle posługuje się angielskim. - Wysłałam im lodowaty uśmiech, a ton głosu którym to powiedziałam przypominał mi zamarznięte jeziora z moich lasów.
Księżyc odbijający się w tafli gładkiego jak lustro lodu, wśród nietkniętego stopą śniegu...
To coś co każdy przynajmniej raz w życiu powinien zobaczyć.
Chociaż, pewnie wtedy nie miałby takiego uroku.
Mój teren jest tylko dla wybranych.
Czytaj mnie i mojej rodziny, nikt inny nie odważy się tam zapuścić, takich głupot nie próbują nawet samobójcy.
- Mam nadzieję że nie zabawię tutaj zbyt długo i szybko wrócę do rodzinnych stron - przeniosłam wzrok na członków obcej watahy - Szczeniaki - zakończyłam swoją wypowiedź.
Odpowiedzieli mi cichym, ledwie słyszalnym warczeniem.
Coraz bardziej przypominają mi małe, futrzane pieski.
Nic tylko pieścić, głaskać i tarmosić, a potem ustawić do kąta za zsikanie się na dywan.
Powoli ruszyłam w stronę ławki, z dwójką moich ochroniarzy za

plecami.
Zapowiada się kilka bardzo nudnych miesięcy. Sasha, dlaczego mi to zrobiłeś?
***
Coś krótkiego na rozgrzewkę.
Następny, postaram się żeby był jeszcze w święta, będzie dłuższy.
Przy czym już zacznę rozkręcać akcję.