So That I love You

Chapter 9

Charrie's POV

"I'm leaving ,there's a food in the fridge."

Kumaway muna ako bago isarado ang pinto at umupo sa sofa. Kakatapos ko lang ayusin ang gamit ko kaya pagod na pagod ako,buti nga yung mga gamit ko na lang inayos ko. Pagdating kasi namin dito maayos na agad yung loob ng bahay.

Si Lee Hyun naman umalis na,ngayon ko lang nalaman na hindi ko pala siya makakasama dito sa bahay dahil dun sya tumitira sa lola niya. So ano gagawin ko sa bahay na to? Bakit ang laki? 😐

Kinuha ko yung phone ko at binukas yung wifi. Ang bongga lang ang bilis ng wifi hakhak 😂 Nakita kong online si Mama kaya tinawagan ko siya via messenger (video call) ,after ng ilang ring sinagot din naman niya agad.

"Charrie anak ! Kamusta biyahe mo?"

"Okay lang po Ma,medyo napagod lang ako kasi nag ayos na po ako ng gamit ko."

"Hi ateee~"

"Ateeee malamig ba jan??"

Hindi ko maiwasang maluha kaya agad akong yumuko,namimiss ko na agad sila. Mabilis kong pinahid yung luha ko at humarap ulit sa kanila ,kitang kita ko kung pano kulitin nina Chino at Chinee sina Mama at Papa.

Nagtagal pa yung pag uusap naming apat,sinusulit ko na yung internet connectiin enebe. Hanggang sa may maalala akong itanong

"Ay Ma,bat dito ako pinatira nila Tita? Eh apat yung kwarto tapos mag-isa lang naman ako. "-tanong ko pero ngumiti lang si Mama at nagpaalam na. Ang weird naman ni Mama.

Pumunta nalang ako sa kusina para tignan yung si sinasabing pagkain ni Lee Hyun

"Oh jusq bakit Tokboki ╥﹏╥"-ayon nga,wala namang ibang pagkain dito sa ref kung hindi itong tokboki. Ajuju,e hindi ko trip lasa neto ╥﹏╥ bigla ko tuloy naalala si Xy⊙︿⊙

Pero syet

Omahgash

Omg----

Ohh--- okay tama na. Dali dali kong kinuha yung jacket at wallet ko saka lumabas ng bahay,ajejeje Adventure Time~~~~

                          ———

Nandito ako ngayon sa isang ramen house malapit sa tinitirahan ko ,actually hindi naman talaga to house dahil para syang malaking tent na ewan. Ah basta, kanina pa ko kumakain dito at shox ang sarap ng pagkain╥﹏╥

Patuloy lang ako sa pagkain ng may marinig akong ingay kasabay ng pagpasok ng pitong lalaking balot na balot.

Hindi naman masyadong malamig ah? Oh well,kakain nalang ako (ノ^o^)ノ

Gusto ko sanang magconcentrate sa ramen ko kaso ang ingay talaga nung mga lalaki idagdag mo pa na nakaupo sila sa likuran ko lang  kaya naman kinuha ko yung cellphone ko at nagheadset nalang. Oh diba naenjoy ko na yung kanta ng BTS naenjoy ko pa yung ramen ko! Shox I'm so jenyuszx😨

Nang maubos ko na yung huling hibla ng noodles ay tumayo na din ako,lumapit ako sa babaeng nagtitinda saka nagpasalamat sa kanya.

Palabas na sana ako ng tent ng bigla kong makabanggaan yung isa sa mga lalaking balot na balot kanina. Jusko baka naman mga gangster pala to?! Tapos bubugbugin nila ako dahil nabangga ko etong leader pala nila?!

"OH JUSKO!!---- MIANHE! MIANHE!!"-aligaga kong sabi bago magbow at tumakbo palabas ng tent.Huminto ako sa isang park ng makalayo na ako sa doon,jusko akala ko katapusan na ng kagandahan ko😨😱

Napaexercise tuloy ako ng wala sa oras. Luminga linga ako dito sa park,wala ng ibang tao dito kung hindi ako. Sabagay gabi na din kasi,umupo ako sa isang swing saka ko kinuha ang phone ko.

Wala na yung sim card ko since hindi naman na gagana dito yon,kaya naman nag open nalang ako ng account ko. Tinignan ko agad ang messages ko,lahat galing kila Joy ,Lejan at Xy.

Joy

Hyung

Hyung ang daya mo naman

Hyung bakit hindi ka man lang nagpaalam

Hyung...

Nanggilid bigla yung luha ko,ewan ko ba. Hindi naman ako iyakin pero pagdating sa kanila nagiging emotional ako.

Emotional shet whut is dat.

Dali dali kong pinahid yung mga luha ko,dapat maging masaya ako diba? Kasi natupad na yung isa sa mga pangarap ko..kulang nga lang. Sana nandito din kayo

Tumingala ako at pinagmasdan ang mga bituin salangit,ang ganda.

Jhejhe Squad,I miss you guys...

Xylee's POV

"Ano?! Hindi ka ba nakikinig?! Ang tanga tanga mo talaga! Manang mana ka sa ina mong haliparot!"

Sinarado koang pinto ng kwarto ko at sinuot yung headset ko. Naluluha akong nahiga sa kama ko.

Putek. Eto nanaman.Pinahid ko yung namumuong tubig sa gilid ng mata ko. Ayoko ngang umiyak.(￣^￣)

Kinuha ko yung phone ko at binuksan yung data.Agad kong pinuntahan yung profile niya...online na sya. Nagpunta agad ako sa messenger para sana imessage siya...nakita kong naseen na din niya yung message ko pero hindi siya nagreply. Nagsimula na kong magtype..

'Kamusta ka na?'

Delete

'Kamusta flight mo? Nasa Seoul ka na ba? '

Delete

'Charrie,bakit hindi ka man lang nagpaalam?'

Tuluyan  ng pumatak yung mga luha na pinipigilan ko. Ang daya. Ang daya daya mo Charrie. Ni hindi ka man lang nagpaalam,ni hindi ka man lang namin nakita sa huling pagkakataon.

Ang daya daya mo Charrie..

ㅡㅡㅡ

So ayun ng kasi,sorry naman at ngayon lang ako nakapag update mah sugars bebeh. Ngayon lang ako nagka infires. Charot. Ayon nga dedicated sa lahat ng mga readers ng story na itue,sa lahat ng characters at kay Bea mah frn na magbebertdey sa May tweyntieyt. Advance birthday! Birthday lang walang haeppy. 😂😂

-MMS💜