So That I love You

Chapter 11

Charrie's POV

"Ne si Mama parang ulok!"

"Aba ,hindi ako amoy bulok! Bastos to."

Napafacepalm nalang ako dahil sa kabingihan ni Mama,jusko hindi daw siya amoy bulok (￣ω￣;)

"Oh eh nakabili ka na ba ng gamit mo?"

"Oo naman Ma,kakagaling ko nga lang sa mall e."

"E allowance,meron ka? Magpapadala ako?"

"Naku Mama wag na,may pera naman ako e. Itago mo nalang yan."

"Hmm oh sige basta mag-iingat ka dyan ah,wala ka naman bang problema dyan? Baka mamaya mabaliwbaliw ka na e hindi pa namin alam!" -natatawang tanong ni Mama,hindi ko alam kung pinagtitripan ako ni Mama o seryoso talaga sya e. Kanina pa nga ganyan magsalita yan,parang magkabarkada lang kami.

"Wala naman Ma..ang kaso.."

"Ano ? Pasuspense ka pa."

"Kinakabahan ako para bukas Ma,wala akong kakilala sasection ko.."-sabi ko,bukas na kasi ng first day ng school

Ang bilis ng panahon no? Kasing bilis matapos ng relasyon niyo.

About sa coffee shop,naging malakas ang benta niyon. Madami nadin kaming naging regular customers kasama na don yung tatlong lalaking nakahuli sakin na natutulog sa counter. So ayun nga,dumami yung customers, nagkaroon na din kami ng dalawa pang employee ,sila ng magiging bantay sa coffee shop tuwing 7 am hanggang 4 pm ,samantalang ko at si Lee Hyun tuwing 4 pm to 10 pm naman.

"Nako wag kang kabahan! Sigurado naman akong matutuwa ka sa first day mo."-sabi niya saka kumindat sabay end sa video chat. Kita mo tong Mama may pagkabas2s din e.

Matutuwa daw ako,psh pano niya naman nalaman? Part time manghuhula na kaya siya ngayon? Bumaba na ba ang suweldo ng teacher sa Pilipinas kaya nanghuhula na din si Mama?!

Dejk. Fok corniq.

Ayyy jusko ang boring sa bahaaaaaaaaaayyyyyyyy. Pano kase ang laki laki ng bahay tas ako lang nakatira dito? Ano to bes ano to.

Napatingin ako sa wristwatch ko,8 pm palang wala na kong magawa,nakaayos naman na yung gamit ko para bukas. Plantsado na din yung uniform ko,kumain na din ako kanina sa mall. Ayoko namang gumala kasi nakakatamad,hindi naman ako makakanood sa tv kasi hindi ko din naman maiintindihan so kinuha ko nalang yung phone ko at nanood ng mga kdrama.

*riiiiiiiingggg!!! riiiiiiiiinnnggggg!!*

Napabalikwas ako ng bangon ng tumunog ang alarm ko kaso nahulog agad ako sa sahig dahil sa sofa pala ako nakatulog.

"Aray ko pakshet"-sabi ko habang hinihimas yung pwetan ko,teka anong oras na ba?

Paslow motion pa kong tumingin sa cellphone ko ,ah 6:30 palang pala.

Fok...7:30 am yung pasok ko!!!

Dali dali akong nagtatakbo sa cr at naligo sa loob ng five minutes. Hindi na ko naglibag since nagmamadali nga ako,yaan mo na naglibag naman ako kagabi😀

Pagpasok ko sa kwarto ko nagbihis agad ako ng uniform ko,medyo nakakailang pa nga dahil ang igsi ng palda bes. Paglabas ko ng kwarto dumiretso ako sa kusina,kumuha ako ng isang banana milk at tinapay,pagdaan ko sa isang kwarto nakita ko yong nakabukas . Lalapitan ko sana yon pero bigla nalang yong sumarado ng malakas. Fok bes..may multo ata 😨

"Charrie?"

Napatingin agad ako sa likuran ko,nandon pala si Lee Hyun hindi ko man lang napansin.

"I....I...I--"-nauutal kong sabi dahil hindi pa din ako nakakamove on sa pinto

"What's wrong?"

"I...I saw the door!"-natatarantang sagot ko,medyo napakunot pa yung noo niya bago siya magsalita

"But I see it too?"

Fok

Barado ako don.

"Aish. What I mean is I saw the door,the door is open a while ago but when I try to reach for it,it closed!"-gosh bes naubusan ako ng English ,bes help me I'm bleedening.

"What? But it's imposible!"-at iniexplain niya nga sakin na nakalock daw yung pinto na yon simula ng lumipat ako dito at imposible daw na bumukas yon dahil nasa kanya daw ang susi nung tatlong kwarto. Ipinagsawalang bahala ko na lang din yon dahil bukod sa tinatatakot ko lang ang sarili ko e malelate na din ako kaya naman hinatid na din ako ni Lee Hyun sa school. 15 minutes lang naman ang biyahe since nakakotse nga kami.

Pagdatin ko don iniwan din ako agad ni Lee Hyun. Eto na yon Charrie,eto ang persdey mo bilang Grade 11 dito sa Seo-In.

Oo,Seo-In.Hindi yung brand ng panty bes,Seo-In as in Seoul International School. Medyo malapit lang to sa coffee shop na minamanage ko.

Naglakad na ko papunta sa main building ,nandoon kasi yung classroom ko. Hindi namn na problema sakin yung directions since nalibot ko na yung school noong nagpaenroll ako. Nagkalat nga mga Korean sa paligid jusko Lord help me plish.

Maya maya nakita ko na din yung classroom ko. 11-A,saktong pagdating ko,nagring yung bell kaya naman nagsipasukan na yung mga classmate ko. Naupo ako sa pinakadulong upuan,wala akong katabi ,puro vacant seats lang. Inilibot ko yung mga mata ko sa buong room,hindi lang mga Koreans ang nag-aaral dito,may mga Asians din dito tulad ko pero wala akong makitang Pilipino. Pano ako magkakapwends dito? :(

"Okay,everyone Good morning"-bati sa amin ng adviser namin,Korean siya pero English ang language na gagamitin habang nagtuturo siya since International school to at hindi lahat nakakapagsalita ng language nila,pero siyempre dahil nga dito parin kami sa Korea mag-aaral e may subject kami kung saan obligado kaming mag-aral ng Korean language.

"Charrie Caysido,17,Philippines."

Matapos naming mag pakilala isa isa e nagsimula na ngang magdiscuss si Mr. Jung,ang aming adviser kung ano nga ba ang rules and regulations sa loob ng classroom,at syempre sa loob ng campus.

Nagliligpit na ng gamit si Mr. Jung ng biglang may kumatok sa pinto. Pinagbuksan naman agad sila ni Mr. Jung kaya agad ding pumasok ang tatlong tao.

"PUTANGINA ARE KIDDING  ME?!"

------

Fok nung We don't talk anymore pt.2. JiKook are trying to kill me?! Us?! Liek fok?!:/