Sonra sıkıca ellerimi tuttu... Sanki hayata tutunur gibiydim, ellerini bir an bile hiç bırakmak istemedim...
Öyle sıkı tuttu ki elimi, ceketini giymek için bıraktığında hala tuttuğunu hisseder gibiydim. Öyle ısınmıştı ki içim, öylesine değil ölesiye o his ile yaşayacak gibiyim. O sıcaklık bende hiç geçmeyecek... Ellerimi tuttuğun andan itibaren hızlanan bir kalbin atım sayısını ben hesap edemem... Sana özlemler biriktirdim yüreğimde say desen beceremem...
Cümleler biriktirdim sana, söylenmek için birbirleriyle yarışan... Yazılar yazdım sonra, elimi tuttuğun hissi var hep avuçlarımda. O yüzden bazen kendiliğinden terler avuç içlerim sen kusurlarına bakma...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlatamazsan, yazarsın...
PoetryAnlatamadığımız çok şey var. Benim, sizin, hepimizin... Çocukluğumdan beri anlatıp durduğum ama onların anlamadıkları duygular.. Anlatamadım ve anlamayacaklar.. O yüzden anlatamazsan, yazarsın dedim ve yazmaya başladım... Sizde yazın, hemen bugün, ş...