//ဟမၼဴ.ရာဘီကိုဓဥပေဒ//
//အပိုင္း=22//
တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ အခန္းငယ္ေလးရဲ့
မွိန္ျပျပမီးေရာင္မ်ားျကား ဇြန္းသံပန္းကန္သံမွ
လြဲ၍ ဘာသံမွမျကားရ။
"yeol//Baekစားေလ"
ပန္းကန္ထဲဟင္းထည့္ေပးရင္း သူစတင္
စကားဆိုလိုက္သည္။
"baek//omm gomawow!"
"soo//အစ္ကို ထည့္စားေလ! ေအာ္ ဖယ္ ဖယ္ sooထည့္ေပးမယ္"
ပင္လယ္စာဟင္းလ်ာအား အစ္ကို့ပန္းကန္ထဲသို့
ထည့္ေပးရန္ ျပင္လိုက္စဥ္……။
"baek//ဟင့္အင္း ေမာင္ကပင္လယ္စာန့ဲ
မတည့္ဘူး"
"soo//ဘယ္လို"
"baek//ဟို ဟိုေလ Baekေမာင္ေလးဆို ပင္လယ္စာန့ဲမတည့္ဘူးလို့ ေျပာတာ"
သူမပါးစပ္က ရုတ္တရက္ထြက္လာသည့္
စကားသံအား သူမကိုယ္သူမေတာင္ မယုံႏိုင္။
အားလုံးရဲ့အျကည့္ေတြဟာလည္း သူမဆီမွာ။
ေသြးပူပူထူကာ ပန္းကန္ထဲရွိ အသားအား
တဖ့ဲဖ့ဲကာ ေကာက္ဝါးလိုက္သည္။
သို့ေသာ္ ပူပူေလာင္ေလာင္မို့ သူမလွ်ာက
လက္မခံ!
"baek//အ "
"kai//သတိထားေလ! ေရာ့ ေရေသာက္လိုက္"
သူကမ္းေပးသည့္ ေရခြက္အားလွမ္းယူကာ
တစ္ငုံ႔ေသာက္လိုက္မွ နည္းနည္းသက္သာ
သြားသည္။
"yeol//ပူသြားတာလား? ကိုယ္က Baekစားဖို့ သက္သက္အေအးခံေပးထားတာ! ေယာက္ဖကို
သတိရေနတ့ဲစိတ္န့ဲ မစားန့ဲေလ! ဒီကျပန္ရင္ ေယာက္ဖတို့ဆီသြားရေအာင္ ေနာ္"
ႏွုတ္ခမ္းပါး၌ ကပ္ညိွလ်က္ က်န္ေနေသးသည့္
ေရစက္ေတြအား Tissueျဖင့္ သုတ္ေပးရင္း
သူေျပာေတာ့ သူမမေနတတ္။
"soo//အစ္ကို ဘာေငးနတာလဲ?
စားေလ"
"kai//ဟင့္အင္း မစားေတာ့ဘူး "
"soo//wae? ေနမေကာင္းဘူးလား? ဒါမွမဟုတ္ ခံတြင္းမေတြ႔လို့လား?"
"kai//ဟင့္အင္း ရင္ျပည့္ေနလို့"
"soo//ရင္ျပည့္ေနတာလား? ျပီးရင္ ေဆးေသာက္လိုက္ေလေနာ္ "
"kai//sooျပီးရင္ လိုက္ခ့ဲလိုက္ေနာ္! ကိုယ္ျပန္ႏွင့္ေတာ့မယ္"
VOCÊ ESTÁ LENDO
ဟမၼဴ.ရာဘီကိုဓဥပေဒ
Fanficအညိွဳးအေတးၾကီးလြန္းတ့ဲ Kim Jong In^ လိုခ်င္တာကို မရရေအာင္ ယူတတ္တ့ဲ Park Chan Yeol^ အခ်စ္န့ဲအိမ္ေထာင္ေရးၾကား ျဗာမ်ားေနတ့ဲ Byun Baekkie^ ခ်စ္တတ္လြန္းတ့ဲ Soo^ အခ်စ္/အမုန္း/အတၱ/မာန/ျပိဳင္ဆိုင္မွုၾကားက သူတို့ေလးေယာက္ရဲ့ အဆုံးသတ္က....???
