OBSESSION: Bloody Romance [MAJOR EDITING]

CHAPTER 3

CHAPTER 3: BLOOD LETTER

S H A N A

Ilang minuto ko nang pinagmamasdan ang kamay ng orasan sa wrist watch kong nakapatong sa ibabaw ng table. Nag-co-count down ako. One minute remaining before the class will dismissed. Halos matulog na ang mga kaklase ko sa nakaka antok na tono ng guro habang nag le-lecture..

Poor them. Patago silang humahanap ng tiyempo para tulugan 'to, some are covering their faces with books, para hindi mahalata ang intensyon nilang matulog. Not to deny, I almost yawn in front of my teacher, mabuti at napipigilan ko pa.

"We do not have much time left, we'll resume the discussion next meeting. Let's call it a day, good bye class."

"Good bye, sir!"

Nagsitayuan na sila sa kaniya-kaniyang silya para bumaba. Marahan kong iniunat ang at leeg bago tumayo at lumabas ng kwarto. Pinuno ng maiingay na estudyante ang mahabang pasilyo. Diretso lang ang tingin ko sa dulo ng pasilyo kung nasaan ang hagdan pataas sa locker room.

"Shana~" Lumingon ako nang marinig ang tawag ni Hera. If you would compare us, there are big difference among us. Sa damit palang mahihinuha mo na may sense of fashion siya, idagdag pa ang mahinahon niyang pakikitungo at inosenteng mukha. Hindi katulad ko na anytime mukhang papatay ng tao o kaya naman kakain ng buhay. Isabay pa ang malamig na pakikitungo ko sa mga tao, and as well my looks. Mula sa mga leather jacket na akala mo sasabak sa isang action scene.

Though we have nothing in common. We started to filled In each other's life. She fully accepted me without hesitation, despite of my violence, brutal mindset and sometimes hostile treatment towards her. That's why I devoted my life to protect her against those vampires.

"Tss, ano bang kailangan mo?" walang buhay na tanong ko habang diretsong nakatitig sa daan. Humarang si Hera sa harap ko at patalikod na lumakad habang ang mga kamay niya ay nasa likuran nito.

She grinned, which suggested na may hihilingin na naman nito.

"I have a favor." she chuckled.

"Whatever it was, its a NO!"

She pouted at umayos ng paglalakad. "Wala pa nga eh."

"Good. So don't bother telling me that, I won't listen anyway." sagot ko. I knew she was disappointed and hoped na pagbibigyan ko siya sa gusto niya. I saw her took a glimpse of me and briefly steer her gaze on the hallway.

I let silence pour in, hanggang siya na mismo ang pumutol nito. "Hindi ba pwedeng--"

"No and that's final.." The truth is, nagmamadali ako at kailangan kong makapunta sa locker room. I do not have any choice, I need to ignore Hera and act like I don't care, hence she will stop bugging me.

Binilisan ko ang paghakbang at lumiko sa kaliwang pasilyo kaya naman nawala sa paningin ko si Hera, marahil ay naharangan 'to ng maraming nagsisidaanan na estudyante.

"Shana! Sandali! Uy, Bessy!" Narinig ko pa ang huling tawag nito bago pa ako umakyat sa hagdan.

The moment I reached the locker room. The same intense wind touches my bare face, it feels like dejavu. Tahimik at walang tao na nakakalat sa pasilyo. This is the second time around na nadatnan ko ang locker room na ganito katahimik.

Something's wrong.

Umugong sa buong pasilyo ang tunog ng aking sapatos habang naglalakad, dahil na rin siguro sa nakakabinging katahimikan na bumabalot sa buong lugar.