Sen gidince , dertlerim içime döküldü.
Yine iş çıkardım sana.
Gelip saçlarımı toplarsın diye,
Dağınık saçlarım.
Döküldü yapraklarım.
Yastığımın altına saklasam,
Gelir misin gece düşlerime?
Görmemiş gibi yapsam,
Bir de yanaklarımı okşar mısın?
Ruhum karanlık artık.
Yalnız kalma diye yanına yolladım.
Ayıcığa sarılıp uyuduğuma utandım,
Toprağına sarıldım.
İçim sıkıldıkça sıkıldı.
Yanaklarım ıslandı.
Kurak toprağa çiğ yağar gibi,
Seni çizdi yüzüme.
Bir gülümseme aldım yanına gelirken
Dönüşte içime oturdu.
Dört betonun arasında kaldım.
Burası oradan daha karanlık anne.
Sensiz su içsem kalemim sarhoş oluyor.
Seni ağlıyor kağıdıma.
Kağıtlar bile kan ağlıyor.
Ben senin toprağını her ıslattığımda kuruyor anne.
Sen de bana susadın mı anne?
Senin de mi yaşların içine dökülür?
Ne çok gülüyorsun,derdin bana.
İçim gidiyor anne.
Gülüşlerim soluyor sen gittin gideli.
Sana diyemediklerim hala içimde.
Boğazıma dizilmiş.
Birden geliversem yanına korkardın.
Yine geldim. Ne diye susuyorsun anne?
Her sabah erkenden kalkardın.
Geç mi yattın? Niye uyanamıyorsun annem?
Yakaladığın yerde dökerdin içini.
Pek dinlemezdi haylaz aklım seni.
Küsmedin demi bana?
Şimdi ben döküyorum içimi içine,
İyi dinle anne.
BusMAVİYILDIZ
