Kendi dünyanı kimse görmüyormuş gibi yaşıyorsun. Sanki mutluymuş gibi.. Sanki hayat yeterince kahpe değilmiş gibi.. Her sabah aynanın karşısında kendine binlerce söz verip hiçbirini tutmuyorsun. Karamsarsın üstelik. Gökyüzündeki bulutları siyaha boyuyorsun, küçük. Tek bir şarkıda yıldızları söndürebiliyorsun. Aynı yerler, aynı yaşamlar, aynı rütinler.. Bunlar sana ait değil. Farklı olmak istiyorsun. Belki de biraz daha özgür, biraz daha mutlu, biraz daha mavi..
İnanır mısınız bilmem ama bana bunları yazan çocuk gitti. Koyduğu noktalarla, ciddiyetiyle hep biraz soğuk tavırları ama kalbimi sevgisiyle ısıtan koca adam hiçbir şey yaşamamışız gibi gitti hayatımdan. Bir gecede, birkaç cümlesiyle kalbimi paramparça edip gitti. Nasıl bu kadar acımasız olabildi, bilmiyorum. Ama o koca adam, küçüğünün doğum gününü kutlayamadan öldürdü kendi elleriyle. Bir gün büyüyeceğimizi biliriz hep. Ama kimse bir gecede böylesi sert bir yıkımla büyüyeceğini tahmin bile edemez. Darbe sertti. Şiddeti kaldıramayacağım kadar fazlaydı. Canım çok yandı ama ayağa kalktım. Yaralarım belki de asla iyileşmeyecek ama şunu biliyorum ki acısı geçecek. Asla unutamayacağım ama biliyorum ki alışacağım. Bir daha birine koca adam diyemeyeceğim belki ama hala birinin masum küçük kız çocuğu olacağıma inanıyorum.
Doğum günün kutlu olsun küçüğüm diyeceğin günü bekliyordum ama sen beni gömdün adam..
||Geri dönse affedermişim gibi..||
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Bir İntihar
Puisi~Bir insanın en çok da hayalleri temiz kalmalı.~ Küçük şeylere anlam olan kocaman adamlar için.. Balıklar benim, siz kirletmeden hepsini yanıma aldım ?(Kaptan' için) [Sözler bana aittir.]
